90. GROSSHERZOGTHUM ¦ BADEN ¦ Nördliche…

Skala 1:250000; podziałki liniowe: „Geogr.Meil.  zur Karte„, „Bad.Wegstunde=1481,48 Bad.Ruth.  zu Rastatt„, „Bad.Ruthen  zu Mannheim”

Staloryt, kolorowane granice, mapa polityczno-historyczna

Meyer’s Großer Hand-Atlas / Großer Zeitungs-Atlas (1843-1860)

Mapa pochodzi z atlasu Meyera, jego późnej wersji: Hildburghausen: Bibliographschen Instituts zu Hildburghausen, 1852. Karl Christian Franz Radefeld (niemiecki: Radefeld Carl Christian Franz; 1788 – Jena – 1874 – niemiecki kartograf. Pracował w Augsburgu w XIX wieku. Studiował teologię i prawo w Jenie. Od 1811 r. Został prawnikiem. Później zainteresował się kartografią. Od wczesnych lat 40. XIX wieku intensywnie współpracował z wydawcą Josephem Meyerem i jego wydawnictwem, Instytutem Bibliograficznym. Alle Theile Der Erde” (1860). 1844 Karl Christian Franz Radefeld publikuje mapę „Europejska Rosja jest skomponowana i narysowana adefeld” („Europaeisches Russland entworfen und gezeichnet vom Hauptm. Radefeld”). Kilkakrotnie drukowany. W szczególności w 1851, 1860, 1888 itd. W 1860 r. opublikowano w atlasie „Grosser Hand-Atlas” uber alle Theile der Erde w 170 Karten. Herausgegeben von J. Meyer. Hildburghausen Verlag des Bibliographischen Instituts „. Atlas został zredagowany przez Josepha Meyera Josepha w Hildburghausen Verlag des Bibliographischen Instituts. Mapa pokazuje historyczne i geograficzne ziemie Ukrainy: Ukrainę (Ukraina), Podolień (Podillya), Wołyń (Wołyń), Besa- rabien (Besarabia), Galizien (Halychyna), Krimm (Krym).

Joseph Meyer

Joseph Meyer (9 maja 1796 r. – 27 czerwca 1856 r.) Był niemieckim przemysłowcem i wydawcą, najbardziej znanym ze swojej encyklopedii Meyers Konversations-Lexikon. Meyer urodził się w Gotha w Niemczech i kształcił się jako kupiec we Frankfurcie nad Menem. Wyjechał do Londynu w 1816 r., Ale wrócił do Niemiec w 1820 r. Po przygodach biznesowych i spekulacjach giełdowych. Tutaj inwestował w przedsiębiorstwa takie jak handel tekstyliami (1820–24). Wkrótce po uruchomieniu pierwszej linii z napędem parowym w grudniu 1835 r. Meyer zaczął opracowywać biznesplany dotyczące uruchomienia pierwszych kolei. Kupił też trochę koncesji na wydobycie żelaza. W 1845 r. Założył Deutsche Eisenbahnschienen-Compagnie auf Actien (spółkę akcyjną Niemieckiej kolei). Meyer z powodzeniem działał jako wydawca, stosując system seryjnej subskrypcji publikacji, który był wówczas nowy. W tym celu założył firmę, Bibliographisches Institut, w Gotha w 1826 r. Opublikował kilka wydań Biblii, dzieła literatury klasycznej („Miniatur-Bibliothek der deutschen Classiker”, „Groschen-Bibliothek”), atlasy, świat w obrazy na stalorytach („Meyers Universum”, 1833–61, 17 tomów w 12 językach z 80 000 subskrybentów w całej Europie) oraz encyklopedia („das Grosse Conversations-Lexikon für die gebildeten Stände”; patrz Meyers Konversations-Lexikon, 1839–55, 52 tomy). Jego firma znacznie się rozrosła iw 1828 roku przeniósł ją z Gotha do Hildburghausen, gdzie zmarł trzydzieści lat później. Niemiecka firma wydawnicza Bibliographisches Institut została założona w 1826 roku w Gotha przez Josepha Meyera, przeniosła się w 1828 roku do Hildburghausen, a 1874 do Lipska. Jego produkcja na przestrzeni lat obejmuje tak znane tytuły, jak Meyers Lexikon (encyklopedie, od 1839 r., Patrz Meyers Konversations-Lexikon), Brehms Tierleben (życie zwierząt, 1863–1869, 4. wyd. 1911–1918); Duden (słowniki dotyczące każdego aspektu języka, od 1880 r.); Meyers Reisebücher (przewodniki, 1862–1936); Meyers Klassiker (literatura krajowa i obca); atlasy (Meyers Handatlas, Der Grosse Weltatlas), gazety (Koloniale Zeitschrift) i inne. Budynki kompanii zostały całkowicie zniszczone przez naloty bombowe w Lipsku 1943/1944; sama firma wywłaszczona przez reżim komunistyczny NRD w 1946 r. przekształciła się w Volkseigener Betrieb. W 1953 r. Akcjonariusze przenieśli spółkę do Mannheim w zachodnich Niemczech (Bibliographisches Institut AG). Tytuły takie jak Meyers (Enzyklopädisches) Lexikon, Der Große Duden, Schlag Nach! i pojawił się ponownie Meyers Großer Weltatlas. W Lipsku pozostał VEB Bibliographisches Institut, działający w tej samej dziedzinie, publikujący Meyers Neues Lexikon „, Duden itp. W 1984 roku połączył się ze swoim największym konkurentem na rynku dzieł referencyjnych, Bibliographisches Institut i FA Brockhaus AG z siedzibą w Mannheim Po zjednoczeniu Niemiec firma odzyskała dawne nieruchomości w Lipsku w 1991 r. Na NW dwa kartony: „MANNHEIM”, „RASTATT”. Na SE w kartuszu tytułowym podzialki liniowe: „Masstäbe:”. Na NW: „Meyer’s Zeitungs – Atlas“, na NE: „N^o 125”, na SE: „H. Schleifmann sc.”

Rzeźba: kreski Lehmana
Osiedla: kółka, zarysy
Hydrografia: rzeki
Komunikacja: drogi, koleje
Odwzorowanie: ortograficzne
Siatka: geograficzna
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, prowincje, osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 30’
Ramka: zwykła
Format: r: 194×252, a: 274×332

Kolekcja: Muzeum Polskie w Rapperswilu

Nr katalogu CRP: 00796-18757

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)