Okres panowania króla Władysława IV Wazy (1595-1648) syna Zygmunta III Wazy (1566-1632) stał się, dzięki jego planom wojennym i ożywionej działalności militarnej, okresem rozkwitu między innymi kartografii, w tym przede wszystkim wojskowej. Powołany na tron moskiewski w 1610 roku król organizował dwie wyprawy do Moskwy (1612, 1617) w celu objęcia tam władzy królewskiej. Obydwie wyprawy skończyły się jednak niepowodzeniem. Kolejną, tym razem zwycięską wojnę z Moskwą prowadził w latach 1632-1634. Skutkiem korzystnego dla Polski pokoju w Polanowie (1634) Moskwa zrzekła się praw do Inflant i większości ziem (smoleńska, czernichowska i siewierska) wymienionych w rozejmie w Deulino (Dywilino). W roku 1635 w Sztumskiej Wsi został zawarty pokój ze Szwecją, kończący jedną z wielu polsko-szwedzkich wojen, natomiast jego plany wojny z Turcją zostały odrzucone przez polską szlachtę i magnaterię. Gromadzący wokół siebie oświeconych magnatów (Jan Ossoliński) i wybitnych oficerów król przykładał dużą rolę do wzmocnienia swej władzy oraz zbierania i systematyzowania informacji o terenach będących teatrem jego działań wojennych. Wybitni inżynierowie zajmowali się budowaniem fortyfikacji, czołówka europejski specjalistów artylerii szkoliła polską armię i doradzała królowi przy wyposażaniu swojego arsenału w nowoczesną broń, jedni z najwybitniejszych kartografów gromadzili informacje, tworzyli opisy terytorialne itineraria opracowywali i wydawali mapy wojskowe. Władysław IV był twórcą polskiej floty i wtedy to powstała unikalna mapa morska ujścia Wisły, Helu i Zatoki Puckiej – jedyna znana polska mapa morska: Tabula topographica demonstrans situm Sinus Pucensis a Porta Weisselmunde usque ad Peninsulam Hel.