Poza wymienionymi znakomitymi nazwiskami kartografii polskiej wymienić należy kilku innych również znaczących kartografów działających w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. F. Getkant (+1663) opracował znajdującą się w Rapperswilu w wielu wersjach mapę Zatoki Puckiej i żuław Wiślanych, S. Anders (+1649), j. Naroński opracował mapę prus wschodnich jako rękopis w skali 1:100000 oraz miedzioryt w skali ok. 1:50000, prace te kontynuował s. Suchodolski (1649-1724) opracowując w 1703 roku wydana w 1763 roku mapę prus wschodnich. Prace tych ostatnich stały się później podstawą wojskowej kartografii pruskiej.