11. POMERANIÆ ¦ DVCATVS TABVLA ¦…

Skala 1:600000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Milliaria Germanica communia.„, „Milliaria Gallica communia.„

Miedzioryt czarno-biały, mapa przeglądowa.

Theatrum orbis terrarum sive atlas novus… a Guilielmo et Joanne Blaeu. Vol I-IV. Amsterdam 1640-1645 Joh. et Corn. Blaeu.

Eilhard Lubin

Lubbin kartograf i profesor matematyki na uniwersytecie w Rostockuopracował opisywana mapę w 618 roku. Rytowana przez holenderskiego grawera Salomona Rogiersa, była ona wielokrotnie przerabiana i zamieszczana w atlasach Homannai Blaew’ow. Eilhard Lubin, właściwie Eilhard Lübben lub Eilert Lübben, także Lubinus (ur. 24 marca 1565 r. w Westerstede; † 2 czerwca 1621 r. W Rostocku) był jednym z najbardziej znanych uczonych swoich czasów jako teolog, filozof i matematyk. Dzięki mapie Lubina, jego najważniejszej i najobszerniejszej pracy, znany jest dziś jako ważny geograf XVII wieku. Eilhard Lubin był synem pastora z Westersted Friedricha Lübbena. Przy wsparciu hrabiego Johanna VII Von Oldenburga, od którego otrzymał stypendium, studiował w latach 1588-1591 na uniwersytetach w Lipsku, Kolonii, Helmstädt, Strasburgu, Jenie, Marburgu i Rostocku. Ukończył studia w 1591 r. Na Uniwersytecie w Rostocku, gdzie w 1595 r. Był wykładowcą, aw 1596 profesorem poezji. W 1605 r. Uzyskał stopień doktora i został profesorem teologii jako następca zmarłego Jana Fryderyka. Był czterokrotnie rektorem Uniwersytetu w Rostocku, ostatnio w 1621 roku, roku swojej śmierci. Eilhard Lubin był żonaty z Kathariną Lauremberg od 1604 r. I miał z nią córkę, Katharinę Lubinus (1615–1638). Lubin uzasadniał swoją reputację pismami filologicznymi: „Antiquarius” był zbiorem przesta-rzałych łacińskich słów. „Clavis Graecae linguae”, słownik języka greckiego, doczekał się jedenastu wydań. Jego wydania Horacego i Anacreona również cieszyły się dużym uznaniem. Jego praca teologiczna „Fosfor” wzbudziła w nim podejrzenie o kryptokalwinizm, tak że w 1607 r. Został zmuszony do odwołania zawartych w nim zasad. Dziś jest najbardziej znany jako kartograf. Zrobił więc mapę obszaru Lubeki dla

Willem Janszoon Blaeu

Lubeki. Jego pierwszym dziełem kartograficznym była mapa wyspy Rugii, która pojawiła się jako miedzioryt Jodokusa Hondiusa w 1609 roku w atlasie Mercatora i Hondiusa „L’Atlas ou Mediationes cosmographiques”. Lubin zadedykował go swojemu patronowi, księciu Filipowi Juliuszowi z Pommern-Wolgast. Mapa została również uznana przez księcia pomorsko-szczecińskiego Filipa II. W 1610 roku zlecił Lubinusowi sporządzenie mapy całego Księstwa Pomorskiego, znanego do dziś jako Lubinsche Karte. Po szeroko zakrojonych pracach przygotowawczych Lubinus podróżował po Pomorzu od sierpnia do października 1612 r. I przeprowadzał badanie kraju. W 1614 r. Postanowiono dodać do mapy widoki miast, herby rodzin szlacheckich i portrety mieszkających wówczas książąt, co znacznie zwiększyło wysiłek. Wreszcie pojawiło się drzewo genealogiczne Greifenhaus i geograficzny opis księstwa. Grawer Nikolaus Geelkercken (Geilenkerken) wyrył mapę Amsterdamu na 12 miedzianych płytach. Wydrukowane arkusze zostały złożone w kartę o wymiarach 1,25 x 2,21 metra. W listopadzie 1618 r., Kilka miesięcy po śmierci Filipa II, Lubinus mógł przedstawić pierwsze egzemplarze Filipowi Juliuszowi w Wolgast. Mapa Lubina przez długi czas była podstawą drukowanych map województwa pomorskiego, a także często była przerabiana na mapę atlasową. Praca główna: „Phosphorvs, sive de prima cavsa et natvra mali tractatus hypermetaphysicus, in quo multorum gravißimae et dubitationes tolluntur, et errores deteguntur. Augustin Ferber Starszy”, Rostock 1596.Willem Janszoon Blaeu (1571, Uitgeest lub Alkmaar, 21 października 1638, Amsterdam) był holenderskim kartografem i redaktorem atlasu. Miał dwóch synów, Joan Blaeu i Corneliusa Blaeu, którzy po jego śmierci w 1638 r. Kontynuowali działalność jego ojca w zakresie redagowania i publikacji map. Willem Janszoon Bleeu urodził się w rodzinie kupieckiej, rozpoczął swoje życie Pracował jako pracownik miejscowego handlarza śledziami, ale jego ambicja i zdolności matematyczne szybko doprowadziły go do odejścia z biznesu. W 1596 roku spędził kilka miesięcy na Ven, wyspie położonej między Danią a Szwecją, gdzie studiował z wybitnymi ludźmi, takimi jak Tycho Brahe. Willem Bleau spędził na wyspie tylko kilka miesięcy, ale pomógł Tycho Brahe w jego obserwacjach astronomicznych zdobycie podstawowego doświadczenia z kosmografii i kartografii niebieskiej 2. Podczas pobytu na wyspie oprócz rozwijania praktycznych umiejętności, utrzymywał je do końca życia. Williem Blaeu również odziedziczył po Tycho Brahe sceptycyzm wobec geocentrycznego wszechświata Ptolemeusza3. Williem Bleau wrócił do Holandii, gdzie zbudował jeden ze swoich pierwszych obiektów naukowych, kulę niebieską opartą na gwiezdnym katalogu Tycho Brahe, globus Willema Bleau jest pierwszym znanym niebem reprezentacja firmamentu. Zaczęło się w świecie naukowym, w którym badania empiryczne i praktyczne wyniki były ważniejsze od bardziej spekulatywnych podejść w naukach przyrodniczych. Bleau otworzył własną drukarnię w Amsterdamie, publikując poezję, a także poradniki dla żeglarzy, w tym bestsellerową książkę Light Navigation w 1608 roku, czerpiąc z obserwacji astronomicznych Tycho Brahe, aby pomóc w dokładniejszej nawigacji morskiej2. Ale wiedział też, jak wykorzystać komercyjny potencjał wykorzystania rosnącego rynku dla nowej klasy map, miał biegłość w kartografii matematycznej i oczywistą sympatię dla nowej nauki, ale przede wszystkim był przedsiębiorcą. Jego syn  Joan Bleau zaczął  odgrywać coraz  więcej  zadań w  biznesie.  Willem Bleau publikował tylko mapy, na które było zapotrzebowanie lub na popularne tematy, takie jak Europa, cztery kontynenty, Republika Niderlandzka, Amsterdam, Hiszpania, Włochy i Francja. Chociaż opublikował około 200 map, mniej niż 20 nosiło jego podpis jako autor. Willem Bleau chciał zostać głównym drukarzem kartograficznym, więc musiał tworzyć wysokiej jakości mapy świata, które przewyższą jego konkurentów, takich jak Plancius czy Robert. W 1604 r. Rozpoczął projekt publikacji trzech map świata, z których każda miała inne odwzorowania, zaczął od opublikowania mapy świata z prostym odwzorowaniem cylindrycznym, następnie kolejną z odwzorowaniem stereograficznym, a wreszcie w 1606 r. – 1607 mapa świata wygrawerowana na czterech arkuszach za pomocą odwzorowania Mercatora, jest to jedna z najważniejszych map świata w XVII-wiecznej kartografii holenderskiej, mapa ta stanowi encyklopedyczne przedstawienie politycznych, ekonomicznych i etnograficznych problemów Republiki Holenderskiej na początek XVII wieku. Tytuł mapy to Nova Orbis terrarum geographica ac hydrogen tabula, ex optimus in hoc opere auctoribs desumpta autc. Gul. Ianssonio. Przedstawienie samego świata zajmowało tylko połowę wydrukowanej powierzchni mapy, w górnej części przedstawia 10 najpotężniejszych cesarzy tamtych czasów, wszyscy na koniach. Na lewej i prawej krawędzi znajduje się 28 widoków topograficznych głównych miast świata, wraz z tymi biegnącymi przez dolną część mapy pojawia się 30 ilustracji lokalnych mieszkańców reprezentowanych regionów, w tym Kongijczyków, Brazylijczyków, Indonezyjczyków i Chińczyków. , przedstawiana z tym, co Willem Bleau wyobrażał sobie, że były ich strojami narodowymi. Mapa ta stanowi encyklopedyczne przedstawienie politycznych, ekonomicznych i etnograficznych problemów Republiki Holenderskiej na początku XVII wieku. Ponadto mapa przedstawia globalny imperialny krajobraz wielkich miast handlowych świata, a ich różnorodność ludzi odzwierciedla nowe imperatywy rynkowe Republiki Holenderskiej. Pod koniec drugiej dekady XVII wieku Williem Blaeuse stał się jednym z czołowych drukarzy i kartografów w Amsterdamie, a jego sukces zawdzięczał talentowi grawera naukowego i biznesmena, połączeniu, które większość jego rywali i które umożliwił mu wykonanie szczególnie pięknych i skrupulatnie grawerowanych map. Mógł również wykorzystać możliwości handlowe, jakie dawał dwunastoletni rozejm uzgodniony w 1609 r. między Hiszpanią a Republiką Holenderską na wojnę trzydziestoletnią, będąc możliwość prowadzenia handlu międzynarodowego bez przeszkód ze strony hiszpańskiej opozycji wojskowej i politycznej. Wraz z końcem wojny i porozumieniem między Holandią a Hiszpanią, pokojem westfalskim, zaostrzyły się ograniczenia w handlu mapami, LZO próbowało ograniczyć obieg map związanych z holenderską komercyjną nawigacją zamorską, powołując kartografa odpowiedzialnego za pisanie i poprawianie dzienników firmy, listów i map. Willem Bleau był jednym z kandydatów na to stanowisko, ale jego przekonania polityczne i religijne wykluczały jego powołanie przez przeważnie przeciwnego VOC, na jego miejsce dyrektorzy powołali Hessela Gerritsza, który był uważane za politycznie bezpieczniejszą opcję. W latach dwudziestych XVII wieku Willem Bleau kontynuował budowanie swojej firmy, teraz z pomocą swojego syna Joan Bleau, pod koniec tamtej dekady, zaczął dalej rozszerzać swój zakres kartograficzny, zyskując na znaczeniu, tworząc mapy jednoarkuszowe, a także globusy terráqueos, dodał także tworzenie atlasów i ostatecznie doprowadził do rozpoczęcia tworzenia Atlasu Wielkiego przez jego syna Joana Bleau. Opisane strony świata: SEP- TENTRIO, MERIDIES, ORIENS, OCCIDENS. Na SE w treści mapy, pod kartuszem tytułowym tekst: „S. Rogiers Sculpsit.„, na SW w kartuszu skalowym: „AMSTELODAMI, ¦ Guilielm. Blaeuw excudit.„, na Bałtyku dwie róże wiatrów, wizerunki dwóch statków oraz ryby, na N w treści ozdobna tarcza z 9 herbami prowincji Księstwa Pomorskiego, na NE ołówkiem: „300„, na SW: „Lubin ¦ 1565-1621 ¦ Mapa pomorza Zach ¦ amount 1628„, na SE: „granica polska ¦ orna- mentacja„. Na odwrocie tekst: na W: „POME- RANIA„, na E: „POMERANIA ¦ DVCATVS.„, Na NE numer strony: „18„, Na SE: „R  annum”, na SE ołówkiem: „Blaeu 1640„.

Osiedla: sygnatura nieregularna, kółka
Hydrografia: jeziora, rzeki, bagna
Siatka: kątowa (na Bałtyku)
Nazewnictwo: hydrografia, wyspy, państwa, prowincje, 2-st osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 30′ oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 2′.
Ramka: zwykła
Format: r: 380×493, p: 383×497, a: 512×612

Kolekcja: Roman Umiastowski