60. PARTIE ORIENTALE ¦ DE LA…

Skala 1:300000; podziałka liniowa: „Echelle ¦  Lieus dune heure„

Miedzioryt czarno-biały, mapa przeglądowa

Atlas portatif, universel et militaire, composé d’après les meilleures cartes, tant gravées que manuscrites, des plus célébres géographes et ingénieurs. Paris 1749

Mapa „wschodniej części Rusi, gdzie znajduje się Dolny Wołyń i Dolne Podole”. Z: Atlas przenośny, uniwersalny i wojskowy G. Roberta de Vaugondy, 1748. Wydane we Francji (prawdopodobnie w Paryżu) w 1749. Didier Robert de Vaugondy (* 1723 w Paryżu, † 1786) był geografem króla Francji Ludwika XV. oraz książę Lotaryngii, współtwórca Encyklopedii i królewski cenzor. Urodzony w Paryżu w 1723 r. Robert studiował u swojego ojca, królewskiego geografa Gillesa Roberta de Vaugondy (1688-1766). W wieku dziewiętnastu lat opublikował nowe wydanie metodologii tablicowych swojego słynnego pradziadka, „ojca geografii francuskiej” Nicolasa Sansona (1600-1667). Wraz z ojcem Gillesem i innymi redaktorami pracował nad Géographie sacrée et histoire de l’Ancien et du Nouveau-Testament, które zostało wydane w Paryżu w 1747 roku. W 1752 stworzył na zlecenie Ludwika XV. ziemski i globus niebieski. Wśród dzieł kartograficznych powstałych w kolejnych latach wyróżnia się wydany w 1757 r. i redagowany wspólnie z ojcem atlas universel. Robert wniósł w sumie trzy artykuły do ​​siódmego tomu Encyclopédie, opublikowanego w tym samym roku, z których artykuł Globe (ang. „globe”) jest szczególnie godny uwagi ze względu na szczegółowy i dokładny opis produkcji globusa. Po skandalu wokół artykułu d’Alemberta Geneve i cofnięciu królewskiego przywileju Robert – podobnie jak wielu innych autorów – wycofał się ze współpracy nad Encyclopédie. W ciągu pozostałych dwudziestu siedmiu lat życia Robert tworzył inne prace z zakresu geografii i liczne mapy, które sprzedawał w swoim sklepie na quai de l’Horloge w Paryżu. Stworzył mapy dla Esprit des lois Monteskiusza, dla Histoire naturelle Buffona i dla Brosses Histoire des navigations aux termes australes. James Cook, który zabierał ze sobą w podróże wykonane dla Brosses mapy, wyraził z nich zadowolenie. Od 1772 r. Robert służył koronie francuskiej jako cenzor królewski. W tym charakterze znalazł się pod silną presją oceny Triomphe du nouveau monde Josepha-André Bruna de la Combe. W dziele opublikowanym w 1785 r. Brun chwalił osiągnięcia rewolucji amerykańskiej, opowiadał się za zniesieniem kary śmierci nawet w przypadku królobójstwa, opowiadał się za wprowadzeniem liturgii w języku ojczystym i zniesieniem celibatu. W aprobacie wydanej w listopadzie 1784 r. Robert nie tylko pochwalił jednak „klarowność języka” dzieła, ale także podkreślił, że zasługuje ono na poczesne miejsce wśród nielicznych książek, które warto przekazać potomnym. Chociaż Brun został surowo ukarany, nie wiadomo, czy Roberts został skazany. Chociaż niektórzy współcześni bronili Roberta argumentem, że ocena dzieła przytłoczyła go jako geografa, jego wkład do trzech tomów Encyclopédie méthodique zatytułowanych Géographie Moderne przedstawia inny obraz. W artykułach Królewiec ou Kœnigsburg i Mâcon Robert opowiada się za tolerancją religijną, aw artykule Langres wychwala Diderota jako „literati pierwszej rangi”. Trzecia i ostatnia część Géographie Moderne ukazała się dwa lata po śmierci Roberta i rok przed wybuchem rewolucji francuskiej. Wyspa Vaugondy na Antarktydzie nosi jego imię od 2013 roku. Gilles Robert de Vaugondy (1688-1766), znany również jako Le Sieur lub Monsieur Robert, i jego syn Didier Robert de Vaugondy (ok. 1723-1786) byli wiodącymi kartografami we Francji w XVIII wieku. Mapa z 1784 r. na rzucie Mercatora Roberta de Vaugondy: Whites/Blancs (zielony), Browns/Bruns (czerwony), Yellows/Jaunâtres (żółty), Olives/ Olivâtres/ (jasnozielony). W 1757 roku Gilles i Didier Robert De Vaugondy opublikowali The Atlas Universel, jeden z najważniejszych atlasów XVIII wieku. Aby stworzyć atlas, Vaugondys zintegrowali starsze źródła z bardziej nowoczesnymi mapami pomiarowymi. Zweryfikowali i poprawili szerokość i długość geograficzną wielu map regionalnych w atlasie z obserwacjami astronomicznymi. Starszy materiał został poprawiony poprzez dodanie wielu nowych nazw miejscowości. W 1760 Didier Robert de Vaugondy został mianowany geografem Ludwika XV. Partie de l’Amerique septent ? qui comprend la Nouvelle France ou le Canada autorstwa de Vaugondy (1799). Gilles i Didier Robert De Vaugondy stworzyli swoje mapy i globusy ziemskie pracując razem jako ojciec i syn. Globusy o różnych rozmiarach wykonywano przez sklejanie zadrukowanych miedzią brytów na wykończonym gipsem rdzeniu z papier-mache. To skomplikowany i kosztowny proces produkcyjny, w którym zaangażowanych jest kilku specjalistów. W niektórych przypadkach nie ma pewności, czy daną mapę wykonali Gilles czy Didier. Gilles często podpisywał mapy jako „M. Robert”, podczas gdy Didier często podpisywał swoje mapy jako „Robert de Vaugondy” lub dodawał „fils” lub „filio” po swoim imieniu. Robert de Vaugondys pochodził z rodziny Nicolasa Sansona poprzez wnuka Sansona, Pierre’a Moularda-Sansona. Po nim odziedziczyli znaczną część materiałów kartograficznych Sansona, które połączyli z mapami i tablicami uzyskanymi po śmierci Huberta Jaillota w 1712 roku, tworząc podstawę Atlas Universel. Źródła z Dépôt de la Marine, oficjalnego francuskiego repozytorium informacji związanych z morzem, zostały wykorzystane do opracowania map Kanady i Ameryki Południowej. Podobnie jak Ortelius i Mercator, Vaugondy przypisywali swoje źródła, co znacznie pomogło w badaniu historii kartografii w tamtym okresie.

Rzeźba: kopczyki, skalowane
Osiedla: plany, sygnatura, kółka, oznaczone obozy tatarskie
Hydrografia: rzeki, jeziora, bagna
Odwzorowanie: stożkowe
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, prowincje, makroregiony, mezoregiony, 3-st osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane co 1°, oznaczone graficznie co 5′
Ramka: zwykła
Format: r: 155×185, p: 160×190, a: 170×200

Kolekcja: Muzeum Polskie w Rappeswilu

Nr katalogu CRP: 01434X-38966

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)