92. General – Karte von Central…

Joseph Scheda, od 1864 kawaler Scheda (ur. 21 września 1815 w Padwie; † 23 lipca 1888 w Mauer koło Wiednia) był austriackim generałem majorem, geografem i kartografem. Kierował pracą kartograficzną Ku.K. Wojskowy Instytut Geografii w Wiedniu. Joseph Scheda urodził się jako syn doktora sztabowego Zachariasa Schedy z Fuldy (1763-1827) i jego żony Johanny Pennecke (Pencke, 1799-po 1838). Nazwa Scheda wywodzi się od łacińskiego słowa scheda, scida, słowa pochodzenia greckiego oznaczającego „oddzielenie” małego kawałka (materiału do pisania) lub jednego z pasków tworzących arkusz papirusu (później cały arkusz). W latach 1829-1832 uczęszczał do k. św. k. Wojskowy Instytut Szkolnictwa (firma podchorążych) w Grazu. 1 maja 1832 przeszedł na emeryturę jako podchorąży, a następnie odbył służbę wojskową w 41. Pułku Piechoty Bukowińskiej (wtedy: Freiherr von Watlet) w Czerniowcach, gdzie w tym samym roku awansował do stopnia podoficera. W 1835 r. został przydzielony do Sztabu Generalnego Kwatermistrza za umiejętności rysowania map i pracował w Wojskowym Biurze Projektów. W 1836 roku podporu cznikiem został Joseph Scheda. 1 października 1842 r. jako porucznik w Wojskowym Instytucie Geograficznym (WIG) objął stanowisko kierownika katedry litografii, a od 1854 do 1857 także prowizorycznie katedry grawerowania. Został kapitanem 20 lipca 1851 r., majorem 27 marca 1857 r., a podpułkownikiem 11 lutego 1860 r. Po rozwiązaniu wojskowego korpusu inżynieryjno-geografów (zwanych też „genialnymi oficerami”) został przydzielony do 61. pułku piechoty węgierskiej (za „dowody rankingowe”), aw styczniu 1868 r. został mianowany pułkownikiem. W 1869 został kierownikiem I grupy w MGI, kierował więc całą pracą kartograficzną instytutu z wydziałami topografii, litografii i miedziorytu. W 1876 przeszedł na emeryturę i został honorowym generałem dywizji. Wyspa Scheda w północno-zachodniej części Nowej Ziemi. Dyplomem datowanym na 10 lipca 1864 r. nadano Józefowi Schedę tytuł szlachecki. Jedna z Wysp Barentsa na południowy zachód od Przylądka Nassau w pobliżu Nowej Ziemi została nazwana na cześć Josepha Schedy w 1872 roku w ramach austriackiej ekspedycji polarnej. Otrzymał nagrody z Holandii, Hanoweru, Hesji, Prus, Saksonii, Hiszpanii, Toskanii, Belgii, Włoch, Rumunii, Rosji i Imperium Osmańskiego. Joseph Scheda nosił Order Żelaznej Korony III. Klasy, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa i był członkiem towarzystw geograficznych w Darmstadt, Berlinie, Wiedniu i Londynie. Był korespondentem Instytutu Rzeszy Geologicznej w Wiedniu. Joseph Scheda miał czterech synów i pięć córek z żoną Hypolite (1825-1884). Rodzina mieszkała w „Villa Scheda” przy Grinzinger Straße nr 18 w Wiedniu-Döbling (później Billrothstraße nr 73, zwana „Villa Boesch”, zburzona w 1965 r.). Jego syn Artur Scheda był głównym geodetą Kolei Państwowych, syn Hugo Scheda litografem, syn Otto Geiger. Córka Adrienne wyszła za mąż za austriackiego Feldzeugmeistera Antona von Scudier. Jego brata Emila (1821-1899) był szefem policji w Pradze. Majątek Josepha Schedy znajduje się w Austriackim Archiwum Państwowym. Joseph Scheda, inżynier Korpusu Geograficznego, Militarisch Geografischen Institute, Austria. Składa się z 47 arkuszy, każdy podzielony na 6 sekcji. Niesamowita szczegółowość na całej mapie. Triumf grawerowania austriacko-niemieckiego. Pierwsze 20 arkuszy sporządzonych w 1856 r. – patrz Pub List nr 0879.000. Jednak ten zestaw również je zawiera. Sąsiadujące 27 arkuszy z 1871 r. Z mapą indeksową pierwszych 20 arkuszy zatytułowaną „Uibersichts – Blatt”. Scheda żył w latach 1815-1888 (Phillips) i wykonał Atlas Ręki w 1879 z A. Steinhauserem (Phillips 6201). Kolor konturu.

Rzeźba: kreski Lehmana
Osiedla: 4-st. kółka
Hydrografia: rzeki
Komunikacja: drogi, koleje
Odwzorowanie: ortograficzne
Siatka: geograficzna
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, prowincje, osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 30’
Ramka: zwykła, ozdobna
Format: r: 322×268, a: 471×385

Kolekcja: Muzeum Polskie w Rapperswilu

Nr katalogu CRP: 01526X-39060

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)