69. CARTE DE LA PREVOSTE ET…

69. CARTE DE LA PREVOSTE ET VICOMTE ¦ DE PARIS ¦ Dreßée sur ungrand nombre de Memoiresparticudiers aßujettis aux Observations ¦ de Mrs. d l Academie Rle des Sciences; ¦ Gravee par ¦MATTH. SEUTTER, S. C. et R. Cath. M. GEOGR. ¦ A AUGSBOURG,

69.	CARTE DE LA PREVOSTE ET VICOMTE ¦ DE PARIS ¦ Dreßée sur ungrand nombre de Memoiresparticudiers aßujettis aux Observations ¦ de Mrs. d l Academie Rle des Sciences; ¦ Gravee par ¦MATTH. SEUTTER, S. C. et R. Cath. M. GEOGR. ¦ A AUGSBOURG,
Augsburg 1734

Seutter (Sutteri, Suttero) Matthias (Mattheao) (1678-1756)
Seutter Carl (Karl) Albrecht (1722-1762)
Probst Johan Michael (1701-1771)
Lotter Tobias Conrad (Konrad) (1717-1777)
Gillaume de Lisle (1675-1726)

00817-18778-a 00817-18778-b

Skala 1:2000000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Echelle”, „Lieuse Parisiennes De 2000. toises chacune”, „Lieues Communes De France De 2282 to.”, „Toises du Chatelet de Paris dont 57060. font

Miedzioryt czarno-biały, kolorowane sygnatury osiedli, mapa przegladowa.

 Grosse Atlas, Augsburg 1734

Mapa pochodzi z atlasu: „Lareg Atlas” („Grosser Atlas”) wydanego przer Matthiasa Seuttera w 1734 roku w Augsburgu. Mydawnictwo po Seutterze przejmuja jego syn Albrecht Karl, ziec Konrad Lotter i wieloletni partner Johen Micheal Probst. Matthäus Seutter (20 września 1678 r. – marzec 1757 r.) Był jednym z najważniejszych i najbardziej rozpowszechnionych niemieckich wydawców map XVIII wieku. Seutter rozpoczął karierę jako praktykant-piwowar. Najwyraźniej nie zainspirowany biznesem piwnym, Seutter opuścił staż i przeprowadził się do Norymbergi, gdzie praktykował jako rytownik pod okiem

Matthias Seutter

wybitnego J. B. Homanna. Na początku XVIII wieku Seutter opuścił Homann, aby założyć własną niezależną firmę wydawniczą kartografii w Augsburgu. Choć zmagał się we wczesnych latach swojej niezależności, umiejętność grawerowania i zaangażowanie Seuttera w zróżnicowane tworzenie map w końcu zyskały znaczną popularność. Większość map Seuttera była w dużej mierze oparta na, jeśli nie na kopiach, wcześniejszych prac wykonanych przez firmy Homann i Delisle. Do 1732 roku Seutter był jednym z najbardziej płodnych wydawców swoich czasów i został uhonorowany przez niemieckiego cesarza Karola VI tytułem „Cesarskiego geografa”. Seutter kontynuował publikowanie aż do swojej śmierci, u szczytu kariery w 1757 roku. Firma Seutter kontynuowała działalność pod wodzą marnotrawnego syna Seuttera, Albrechta Carla, aż do jego śmierci w 1762 roku. Po śmierci Albrechta firma została podzielona między założoną firmę Probst i powstającą firmę firma Tobias Conrad Lotter. Lotter, zięć Matthäusa Seuttera, był głównym rytownikiem i pracował w imieniu firmy Seutter. Lotter ostatecznie stał się jednym z najwybitniejszych kartografów swoich czasów. Tobias Conrad Lotter był grawerem, kartografem i wydawcą w Augsburgu. Magnus Ducatus Litwa, Tobias Lotter, 1780. Lotter, syn piekarki i strażnika straży miejskiej w Augsburgu, pracował jako grawer kartograficzny w swoich warsztatach najpóźniej od 1740 roku, żeni się z najstarszą córką Matthiasa Seuttera, i zostaje jego najbardziej produktywnym pracownikiem. W dużej mierze na własną odpowiedzialność (ale nadal pod kierunkiem Seuttera) Lotter stworzył „Atlas Minor”, ​​który powstał między 1740 a 1744 rokiem. Atlas Lottera (Atlas minor. Praecipua orbis terrarum imperia, regna et provincias, Germania potissimum tabli 80 exactae delineatis sistens usui militiae ducum ac peregrinantium maxime accatatus opera) składa się z 63 map – w większości przez niego grawerowanych – z Seutters Atlas Minor, w których on wstawił swoje nazwisko na dolnym marginesie jako adres wydawcy i 16 kart nowo utworzonych przez Lottera. Po śmierci Seuttera w 1757 r. Jego syn Albrecht Karl Seutter (1722–1762) nadal sam prowadził firmę. Kiedy zmarł kilka lat później, Dzięki wsparciu swoich synów Matthäusa Albrechta Seuttera (1741–1810), Georga Friedricha Seuttera (1744–1801) i Gustava Conrada Seuttera (1746–1776) Tobiasowi Conradowi Lotterowi udało się zbudować własną firmę w oparciu o sukces gospodarczy i reputację zawodowej teścia. Stopniowy upadek firmy zaczął się jednak pod kierunkiem dwóch najstarszych synów. Po śmierci Matthäusa Albrechta (1810) wirma upadała po kierunkiem jego synów Gabrielem (1776–1857) i Georgem Friedrichem (1787–1864), aż całkowicie zbankrutowała w połowie XIX wieku. Dziedzictwo wydawnicze syna Tobiasa Conrada  Lottera,  zmarłego wcześnie Gustava  Conrada, zostało nabyte w 1789 r.  Przez wydawcę sztuki z Augsburga Johanna Martina Will’a i jego zięcia Johanna Walcha, którzy położyli podwaliny pod swojego przyszłego wydawcę map. Mapa wzorowana na wcześniejszm opracowaniu Guillaume De Lisle. Na S w ramce: „Cum Gratia ST Privil. S.R.I.Vicariatus, in partibus Rheni, Svevice, et Juris Franconici,   Ajezo in Verlag bey Iohan Michael Probst,Chalcogr in Augsburg”, na N w treści mapy, pod ramką : „Avertissement ¦ Tous les lieux regispar la Coutume de Paris, et qui depen,, ¦ dent de la Previóté et Vicomte de Paris sont marquez dans cette ¦ Carte a la reserve de quelquesunt qui sont óclavéz dans les Provin, ¦ ces de Champagne et de Brie, que I’ontrouvera dans les Cartes ¦ de Provinces que l’Auteur publiera dans la suite.”. Mapa podklejona na płutnie. Na odwrocie na SW nalepka: „Piotr Mojski ¦ Föhrliweg 17 ¦  8600 Dübendorf”, ołówkiem: „Dar Piotr Mojski ¦ 20.11.2009”

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: kółka, sygnatura
Hydrografia: rzeki, jeziora
Odwzorowanie: stożkowe
Nazewnictwo: hydrografia, prowincje, 2-st. osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane co 5’, oznaczone graficznie co 1°
Ramka: zwykła
Format: r: 494×575, p: 500×582, a: 552×648

Kolekcja: Piotr Mojski

Nr katalogu CRP: 00817/18778

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)