2. ACTIS CORONATIONS SERENISSIMI AC POTENTISSIMI PRINCIPIS AC DOMINI, DOMINI CAROLI GUSTAVI SUECO ¦ rum Gothorum,Wandalorumque Regis, die 6 luni, Anno Chriftiano 1654 in Tempo Chatedrali Upsalienfi celebrati ¦ genuine repræfentatio. ¦ 1. Rex CAROLUS GUSTAVUS.2.Dn. Comes Petrus Brahe Drotzelus ut Patria Lingua si-gnatur, sive Princeps Senatus, et Archi Episcopus Upsalienfu Doct: loh: Leneus; Coronam ¦ novo Regi imponentes. 3. Proceres et Senatores Regu. 4. Episcopi et Cleric quotquot hoc tempore aderant 5. Precones duo. ¦ 6.Sublimis, Uluftris et Nobilis Sanguinis Gynecoúm, Exterarumg, Potestatum Miniftri, nec non ali genere et dignitate Publica clari viri ¦ Senator et Excercituum Ductor Dn. Com. Carolus Gustavus Wrangel magni ponders Vexillum, in qu quo Infignia Regni acúpicta extabant gerens ¦ Sendlerum S. En ingenti Corona Regia insi-gnitum. 9. Summum Altare in quo Regia potestatis Symbola Regalia vulgo dicta: pulvinarib, pretiofi operis repofita cernebantur ¦ 10.Cornu, quo unguentum Sacrando Regi compofitum recondebatur. il. Crux argentea Dominica paßionis, Magnitudinis non Vulgaris, ut et Can-delabra eodem ¦ formata metallo ponder toperis eximii.
Koronacja Karola Gustawa X w katedrze w Uppsali 6 czerwca 1654.
Miedzioryt czarno-biały
No: 2
Koronacja Karola Gustawa X w katedrze w Uppsali 6 czerwca 1654. Karol X Gustaw, urodzony 8 listopada 1622 w Nyköpingshus, zmarł 13 lutego 1660 w Göteborgu, był królem Szwecji od 1654 do śmierci sześć lat później. Jego krótki czas jako króla szwedzkiego był naznaczony wojną, a większość swojego panowania spędził jako dowódca armii szwedzkiej w Polsce, Niemczech i Danii. Armia odniosła duży sukces, a pociąg przez Wielki Bełt, który doprowadził do pokoju w Roskilde, jest jednym z największych sukcesów militarnych Szwecji w historii. Korona utworzona w 1650 roku dla Karola Gustawa jako następcy tronu jego kuzynki Krystyny. Był wtedy noszony na kapeluszu z szerokim rondem i nadal reprezentuje szwedzkiego następcę tronu. Ślub Karola X Gustawa i Hedvig Eleonora z Holstein-Gottorp, namalowany 1654 przez Jürgena Ovensa (znanego również jako Juriaen Ovens), Muzeum Narodowe. XVII-wieczny portret Karola X Gustawa w koronie hełmu z pióropuszem, niebieskim płaszczem i sztabem dowodzenia namalowany przez Davida Klöckera Ehrenstrahla, zamek Skokloster. Był synem hrabiego palatyna Johana Kasimira z Pfalz-Zweibrücken i księżniczki Katariny ze Szwecji, córki Karola IX. Ożenił się 24 października 1654 z Hedvig Eleonora z Holstein-Gottorp. Karol X Gustaw przywrócił książęcy ród Wittelsbachów w Szwecji, założył oddział w Palatynacie jako szwedzką rodzinę królewską i był pierwszym królem w epoce karolińskiej, która jest zwykle uważana
|
|
za jego własną, panuje jego syn Karol XI i wnuk Karola XII . Był kuzynem królowej Krystyny. Karl X Gustav urodził się 8 listopada 1622 roku w zamku Nyköping jako syn niemieckiego hrabiego palatyna Johana Kasimira i księżniczki Katariny ze Szwecji. Jego rodzice schronili się w Szwecji, aby uciec przed wojną trzydziestoletnią i nigdy nie wrócili. Karl Gustav dorastał więc w Szwecji, a jego wychowanie nadzorował m.in. kanclerz Axel Oxenstierna. Jako syn niemieckiego ojca dorastał z pewnymi niemieckimi tradycjami i przyswoił sobie niemiecki jako drugi język ojczysty. Miał również silne osobiste interesy w Cesarstwie Niemieckim, nie tylko ze względu na roszczenia spadkowe w kraju, które przypadły jego rodzinie. Kiedy po śmierci Gustawa II Adolfa ojcu i rodzinie nie ufał rząd opiekuńczy królowej Krystyny, a zwłaszcza Axel Oxenstierna, sytuacja młodego hrabiego Pfalz od początku stała się dość niejasna: był on jednocześnie szwedzkim dziedzicem księcia i wygnanego syna hrabiego niemieckiego. Po studiach w domu Karl Gustav spędził kilka miesięcy na Uniwersytecie w Uppsali, a w 1638 odbył zagraniczną podróż edukacyjną, która trwała do jesieni 1640. Większość tych lat spędził we Francji, głównie na dworze Ludwika XIII w Paryżu. Po powrocie z Francji Karl Gustav uświadomił sobie, że sprzeczności między Axelem Oxenstierną a rodziną hrabiego Palatyna zaostrzyły się. Johan Kasimir zawsze miał przyjaciół w wielu kręgach, nawet w radzie, iw tych kręgach istniał sprzeciw wobec arystokratycznej rady opiekunów. Karol Gustaw był potencjalnym następcą tronu po młodej królowej i chciał wstąpić do służby w Szwecji, ale rząd opiekuńczy odmówił. Ale latem 1642 musiał w końcu udać się do armii szwedzkiej w Niemczech, gdzie uczył się sztuki wojennej pod dowództwem Lennarta Torstensona. Brał udział w bitwach pod Lipskiem w 1642 r. i pod Jankowem w 1645 r. oraz w pociągu przeciwko Danii w latach 1643–1644. W 1645 r. Karl Gustav wrócił do Szwecji, gdzie starał się pozyskać miłość swojej kuzynki, królowej Krystyny. Przez kilka lat sprawa stała i ważyła się, a Karl Gustav stał się wybitną postacią w bitwach politycznych. W końcu Krystyna odrzuciła jego propozycję, ale dała mu odszkodowanie: w styczniu 1648 roku został mianowany szwedzkim generalissimusem w Niemczech. Tam nie miał czasu na wiele, zanim zawarto pokój w październiku 1648 r., ale zamiast tego musiał kierować demobilizacją dużych armii szeregowych i podobnie skomplikowanymi negocjacjami na temat „realizacji” pokoju, które prowadzono w Norymberdze do czerwca 1650. W tym samym czasie, gdy Karol Gustaw pracował nad wyegzekwowaniem pokoju, królowa Krystyna przygotowała dla niego kolejne podwyższenie. W 1649 r. pomimo sprzeciwu szlachty wyznaczyła na następcę tronu swego półkuzyna Karola Gustawa, co oznaczało, że gdy Krystyna abdykowała 6 czerwca 1654 r. w Uppsali, tego samego dnia Karol Gustaw został okrzyknięty i koronowany na króla.
Legenda: Brak
Kartusz: Tytułowy na N zintegrowany w ramce
Ornamentyka: Na S herb Szwecji w koronie, na E Herb Wittelsbachów, na W herb Wazów
Sygnatura: Na S poza ramką: Willem Swidde. sculp. Holmiæ
Format: 285×340
Nr katalogu CRP: No-02-3092
ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)