58. Veteris et Novæ ¦ REGNI…

58. Veteris et Novæ ¦ REGNI POLONIÆ ¦ Magniq Ducatus ¦ LITHUANIÆ ¦ cum suis Palatinatibus ¦ ac confiniis Descriptio

58.	Veteris et Novæ ¦ REGNI POLONIÆ ¦ Magniq Ducatus ¦ LITHUANIÆ ¦ cum suis Palatinatibus ¦ ac confiniis Descriptio
Wolfenbüttel 1667

Beauplan (de) le Vasseur Guillaume (1595-1685)
Bunonis Conradi (Haeredes) (XVII w.)
Cluverii (Cluverio) Philippi (Philippe) (1580-1623)
Hailler (Hailer) Martinus (Martin) (1640-1678)

00436-36931-b 00436-36931-a

Skala 1:10000000; przybliżona, podziałki liniowe: „Mill. Polo communia”, „Mill. Germanica”, „Mill. Vcranica”, „Milliaria Moscovitica”.

Miedzioryt czarno-biały, mapa ogólnogeograficzna.

Philippi Cluverii introductio in universam geographiam tam veteram quam novam…(Wolferbyti) [1671] sumpt Conradi Bunonis Haeredes.

Powiększona przeróbka mapy Polski opracowanej przez W. le Vasseur de Beauplana na podstawie materialow zebranych przez autora w czasie pobytu w Królestwie Polskim w ramach prowadzonej przez Władysława IV akcji fortyfikacji Ukrainy. Mapa rytowana przez M. Haillera. Philipp Clüver (również Klüwer, Cluwer lub Cluvier, zlatynizowany jako Philippus Cluverius i Philippi Cluverii) (1580 – 31 grudnia 1622) był niemieckim geografem i historykiem wczesnonowożytnym. Clüver urodził się w Gdańsku, w Prusach Królewskich, prowincji Królestwa Polskiego. Po pobycie na dworze polskim Zygmunta III Wazy rozpoczął studia prawnicze na uniwersytecie w Leiden (Republika Holenderska), ale wkrótce zwrócił uwagę na historię i geografię, których wykładał tam wówczas Joseph Scaliger. Clüver otrzymał wykształcenie naukowe od swojego ojca, który był Münzmeisterem w Gdańsku (mistrz monet), ale kiedy Clüver poszedł na inne studia, jego ojciec przestał wspierać jego studia. W związku z tym podróżował z Lejdy przez Węgry do Czech, gdzie przez kilka lat odbywał służbę wojskową. W Czechach przetłumaczył na łacinę obronę uwięzionego barona Popela Lobkowitza. Po powrocie do Lejdy spotkał się z tym za to sankcjami władz cesarskich (habsburskich), których jednak mógł uniknąć dzięki pomocy przyjaciół z Lejdy.

Philipp Clüver

Clüver podróżował także po Anglii, Szkocji i Francji. Wszystkie podróżował pieszo, by w końcu wrócić do Lejdy, gdzie (po 1616 r.) otrzymywał z uniwersytetu regularną emeryturę. Zmarł w Lejdzie. Clüver był antykwariuszem, który otrzymał w Lejdzie specjalne stanowisko geografa i powierzono mu kierownictwo biblioteki uniwersyteckiej, ale jego projekt życiowy, który rozwinął, był ogólnym studium geografii starożytności, opartym nie tylko na klasycznych źródłach literackich, ale – i to był jego wkład – uzupełniony szerokimi podróżami i inspekcjami lokalnymi. Stał się praktycznie twórcą geografii historycznej. Pierwsze dzieło Clüvera z 1611 r. dotyczące dolnego biegu Renu i jego plemiennych mieszkańców w czasach rzymskich (Commentarius de tribus Rheni alveis, et ostiis; poz. De Quinque populis quondam accolis; scilicet de Toxandris, Batavis, Caninefatibus, Frisiis, ac Marsacis) dotknął źródła dumy narodowej wśród Siedemnastu Prowincji, ponieważ Holendrzy cieszyli się dwunastoletnim rozejmem podczas 80-letniej wojny o wyzwolenie. Germaniae antiquae libri tres Clüvera (Leiden, 1616) zależy od Tacyta i innych autorów łacińskich. Użytecznym źródłem jest tom o starożytności Sycylii, z notatkami o Sardynii i Korsyce (Sicilia Antiqua cum minoribus insulis ei przyległyibus pozycja Sardinia et Corsica), opublikowany w Leiden przez Louisa Elseviera w 1619 roku, z wieloma odniesieniami od pisarzy starożytności i mapy, które są często odłączane i sprzedawane kolekcjonerom map. Jego Introductio in universam geographiam, w całości 6 części, (opublikowane pośmiertnie od 1624 r.) było pierwszym wszechstronnym współczesnym podręcznikiem geografii i stało się standardowym podręcznikiem geograficznym. Clüver był także płodnym pisarzem na tematy matematyczne i teologiczne. Jest pamiętany przez kolekcjonerów i historyków kartografii za wydanie Geografii Ptolemeusza (opartej na wydaniu Mercatora z 1578 r.) oraz za miniaturowe atlasy przedrukowywane przez większą część XVII wieku. Wiele z jego map zostało wyrytych dla niego przez Petrusa Bertiusa. Na NW między ramkami numer tablicy: „Tab 33„, na NE między ramkami numerstrony: „Pag 293„. Na S pod ramką ołówkiem: „ang wg Beauplana, nieco powiększona”. Na odwrocie na NE ołówkiem: „M brak”, na SE: „wg. Beauplan’a”.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: sygnatura obrazkowa
Hydrografia: rzeki, jeziora
Siatka: geograficzna
Odwzorowanie: stożkowe
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, księstwa, prowincje, miasta
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 5°, w ramce wewnętrznej oznaczone graficznie co 1°
Ramka: zwykła
Format: r: 200×248, p: 204×251, a: 229×286

Kolekcja: Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00436-36931

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)