12. UKRAINÆ PARS. ¦ QUÆ ¦…

Skala 1:500000; skala przybli¿ona, podzia³ki liniowe: „Milliaria Polonica„, „M. Ocrenica„, „M. Germanica„

Miedzioryt czarno-biały, mapa szczegółowa.

Totius globi terraquei atlas… Amsterdam 1662-1758 Joh. Bapt. Homanno

Mapa Księstwa Bracławskiego opracowana na podstawie materiałów le Vasseur de Beauplan’a przez J. Blaeu’a i zamieszczona w atlasie J. B. Homanna wydanym w wydawnictwie P. Mortier’a w Amsterdamie. P. Mortier, amsterdamski wydawca i księgarz zajmował się wydawaniem prac słynnych kartografów (Jaillot, Sanson, de Wit, Homann…), J. B. Homann grawer i księgarz założyciel i właściciel słynnego wydawnictwa w Norymberdze, geograf cesarski i członek Pruskiej Królewskiej Akademii Nauk. Johann Baptist Homann (ur. 20 marca 1664 r. W Oberkammlach, obecnie część Kammlach w powiecie Unterallgäu; † 1 lipca 1724 r. W Norymberdze) był niemieckim kartografem, wydawcą, grawerem i  wykonał globusy. Daty urodzenia Johanna Baptista (Baptisty) Homanna nie można było ustalić z całą pewnością przez długi czas. Oficjalne potwierdzenie, które uzyskał jego ojciec, zostało znalezione w Archiwum Państwowym w Norymberdze. Dzięki nim data urodzenia 20 marca 1664 jest wyraźnie udokumentowana. Homann najpierw uczył się w jezuickiej szkole, ale chciał zostać dominikaninem. Ostatecznie jednak przeszedł na protestantyzm iw 1687 został notariuszem w Norymberdze. Wkrótce jednak zwrócił się ku miedziorytowi i grawerowaniu map. Od 1693 do 1695 r. Przebywał w Wiedniu, następnie ponownie w Norymberdze i około 1698 r. Grawerował mapy w Lipsku. W 1702 r. Założył w Norymberdze firmę kartograficzną i wydawnictwo, które publikowało liczne globusy i mapy. Mapy Homanna były łączone w różnych atlasach, ale także sprzedawane pojedynczo. Homann dostarczył około 200 map, w tym Wielki Atlas całego świata w 126 arkuszach (1716) i Atlas methodicus (1719) w 18 arkuszach. Jego fantastyczna mapa dokładna tabulae utopiae krainy mleka i miodu stała się sławna po fikcyjnym dzienniku podróży Johann Andreas Schnebelin († 1706). Tworzył także sfery armilarne i inne mechaniczne dzieła sztuki. Od niego pochodzą mapy bożonarodzeniowej powodzi w Dolnych Niemczech (1717), Księstwa Bremy i Verden oraz mapa Bremy z widokiem na miasto (około 1720 roku). Homann podciął ceny wydawców holenderskich i francuskich i stał się najważniejszym wydawcą map i atlasów w XVIII-wiecznych Niemczech. Jego mapy zdobiły bogate dodatki artystyczne oraz obrazy historyczne i etnograficzne. W 1715 r. Homann został wybrany członkiem Królewskiej Akademii Nauk w Berlinie, a także cesarskim geografem na dworze Karola VI. wyznaczony. Bardzo blisko współpracował z znanym już wówczas grawerem norymberskim Christophem Weigelem (1654–1725). Jego Mały Atlas scholasticus z 18 mapami z 1710 r. Został umieszczony przez lipskiego autora podręczników Johanna Huebnera (1668–1731), a Atlas methodicus opublikowany w 1719 r. Został ułożony zgodnie ze stylem nauczania Huebnera. Johann Baptist Homann zmarł 1 lipca 1724 r. Jego firma została przekazana jego synowi Johannowi Christophowi Homannowi (1703–1730). Jednak umarło to sześć lat później. Na spadkobierców spisku wyznaczył swoich dwóch dyrektorów zarządzających, Johanna Georga Ebersbergera (lub Eberspergera) i Johanna Michaela Franza. Po jego śmierci firma była kontynuowana pod nazwą „Homanns Erben” (także „Homannsche Erben” lub „Homännian spadkobiercy”, francuscy Heritiers de Homann, łac. Homannianos Heredes). W połowie XVIII wieku znani uczeni, m.in. W firmie pracują B. Johann Michael Franz, Tobias Mayer, Johann Gabriel Doppelmayr, Georg Moritz Lowitz,

Johann Baptist Homann

Johann Hübner i Johann Gottfried Gregorii. Długa i pełna wydarzeń historia sukcesu lidera branży zakończyła się dopiero w 1848 roku śmiercią ostatniego właściciela Christopha Franza Fembo. Popiersie Johanna Baptista Homanna zostało umieszczone w Hall of Fame w Monachium. Popiersie zostało zniszczone w 1944 roku i nie zostało jeszcze przywrócone ani odtworzone. Dziś upamiętnia to tablica. V. G. Beauplan, normandzki inżynier wojskowy działający w służbie Króla Polskiego, autor szczegółowej mapy Ukrainy i Królestwa Polskiego. Opisane strony świata: Septentrio, Meridies, Oriens Occidens. Na odwrocie na SE ołówkiem: „Amsterdam ¦ Beauplan ¦ Mortier ¦ Mortier ¦ Bracław”, na NE ręcznie: „27”.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: 4-st sygnatura, kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora, bagna    Komunikacja: drogi, przeprawy wodne
Nazewnictwo: hydrografie, państwa, prowincje, osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 20′, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 1′
Ramka: zwykła
Format: r: 451×579, p: 455×5582, a: 544×649

Kolekcja: Roman Umiastowski