14. Typus Generalis ¦ VKRAINÆ ¦…

Skala 1:1600000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Schalæ„, „Milliaria Oeranica„, „Milliaria

Polonica„, „Milliaria Germanica„, „Milliaria Italica„, „Lencæ Gallicæ„, „Milliaria Moscovitica„

Miedzioryt kolorowany, mapa ogólnogeograficzna.

Atlas minor sive totius orbis terrarum contracta delineatio Joh. Bapt. Homann sculpsit. Norimbergae [1670].

Mapa Ukrainy Petera Schenka i Gerarda Valka zamieszczona w atlasie Homanna. Peter Schenk lub Pieter Schenck lub Petrus Schenck Starszy (Elberfeld, 26 grudnia 1660 (ochrzczony) – Lipsk lub Amsterdam, 1711 (1713)), był holenderskim grawerem, wydawcą i kartografem złotego wieku Wielkiego Targu Mięsnego i małego ryby i ojca Pietera, był uczniem Gerarda Valcka. W Amsterdamie działał od 1675 lub 1683 do 1711 r., A od 1700 r. Regularnie odwiedzał Jarmark Lipski, gdzie miał także sklep, prowadzony później przez jego syna Pietera. W 1686 r. Otrzymał wraz z Gerardem Valckiem przywilej na druk i sprzedaż swoich dzieł. 2 listopada 1687 poślubił Agatę Valck, siostrę artysty Gerarda Valcka, w Buiksloot, na przedmieściach Amsterdamu-Noord. Chociaż Schenck nigdy nie wyjechał do Anglii, niemniej jednak, podobnie jak jego nauczyciel, tworzył prace na rynek angielski. Najbardziej znanymi publikacjami stowarzyszenia Valck-Schenck były drugie wydanie Niebiańskiego Atlas Harmonia Macrocosmica Andreasa Cellariusa (1708) oraz wydanie Novus Atlas Johannesa Janssoniusa zatytułowane Atlas Anglois i wydane w Londynie przez Davida Mortiera (1715). August II, król Polski i elektor Saksonii, mianował go rytownikiem królewskim. Poświęcił się przede wszystkim malarstwu portretowemu, wykonywał widoki topograficzne, przedstawiał tematy historyczne i gatunkowe, w tym sceny szarmanckie i biblijne. Technikę mezzotintę stosował od 1695 roku, głównie przy tworzeniu map geograficznych. Rodzina Schenck wraz z partnerami należała do najbardziej znanych i płodnych wydawców w Amsterdamie w XVIII wieku. Większość wydawanych przez nią atlasów to przedruki z tablic zakupionych od innych kartografów. Chociaż nie są oryginalne, prace artysty i jego rodziny zostały starannie wykonane, zgodnie z mapami i rycinami z tego okresu. Jego uczniami byli synowie Jan, Leonard i Pieter. Gerard Valck lub Gerardus Valk (Amsterdam, 30 września 1652 – tam, 21 października 1726) był sprzedawcą druków i płyt na tamie. Coraz bardziej skupiał się na kartografii i tworzeniu globalnych. Jego globusy niebieskie i ziemskie były w dużej mierze innowacyjne, zgodnie z najnowszymi odkryciami naukowymi, mniej tekstu i obrazów, podczas gdy jego konkurenci zachowali projekt firmy Blaeu, która opierała się na Tycho Brahe. W ten sposób w ciągu kilku lat firma Valck / Schenk uzyskała absolutny monopol na produkcję i sprzedaż globusów. Globusy / globusy pod nazwą Valck były sprzedawane przez cały XVIII wiek. Valck był synem towarzysza paproci i przywódcy barki z De Koog na Texel. Jego ojciec Leendert Gerritsz. poślubił w 1649 r. Susannę Jans. Para mieszkała przy Vinkenstraat niedaleko Haarlemmerdijk. Miał dwóch braci, Jana Valka, sklepikarza (lnianego) na Brouwersgracht, Claesa Valka, producenta kompasów na Haarlemmerhouttuinen i siostrę Aafje Valk. W latach 1672–1675 (czasami nazywany 1679) Valck pracował w Londynie razem z Abrahamem Blotelinghem na zaproszenie księcia Ruprechta, Petera Lely’ego lub Davida Loggana. Wszyscy ci ludzie, a także Wallerant Vaillant, byli zainteresowani mezzotintą. Jego syn Leendert Valk urodził się w Londynie około 1675 r., Gdzie Valck był żonaty z Marią Blotelingh. Johannes Valk (1684) i Geertruid Valk (1685) mieli zostać ochrzczeni w Amsterdamie. W kwietniu 1684 Valck i Blotelingh otrzymali 15-letni patent od Stanów Zjednoczonych. Zatrudnili niemieckiego grawera (sztycharza lub rytownika) Petrusa Schencka, ale nie jako praktykant, 24-latek był na to za stary. W 1687 roku Valck kupił dom od Jochem Bormeestera, również grawera i zięcia marszanda Clementa de Jonghe. Budynek znajdował się przy Kalverstraat. W tym samym roku jego siostra Agatha (Aefje) wyszła za mąż za Petrusa Schencka. Valck opublikował mapę świata na rynku angielskim z wieloma obrazami na krawędzi, w tym Willem i Mary. Blotelingh zmarł w lutym 1690 r. W 1694 r. Valck i Schenck kupili część miedzianych blach od firmy Johannes Janssonius; Frederik de Wit również kupił przynajmniej jego część. We wrześniu 1695 roku Valck i Schenck uzyskali 15-letni patent na sprzedaż map zaprojektowanych przez francuskiego kartografa Nicolasa Sansona, ale mieli trudności z Pieter Mortier, który uzyskał to samo prawo rok wcześniej. Sprawa została najwyraźniej rozwiązana za obopólną zgodą. Około 1698 roku Valck przeniósł się do dawnego sklepu Hondius przy placu Dam. Wreszcie Valck miał doskonałą lokalizację dla swojego własnego wydawnictwa grafik Andreasa Cellariusa, gier, map lądu i nieba. W międzyczasie mówi się, że Valck nauczył się od Pietera Maasza Smita, jak tworzyć globusy. W 1701 r. Pozwolono mu sprzedawać różne rodzaje globusów w oparciu o odkrycia Jacquesa Cassiniego, szefa obserwatorium paryskiego, lejdeńskiego wykładowcy Lothariusa Zumbacha, piwowara z Gdańska Johannesa Heweliusza i jego żony Elisabeth Koopman. Valck dodał 15 nowych konstelacji, opartych na Uranographii Jana Heweliusza z 1690 roku oraz opis oparty na wiedzy z około 1700 roku, a już nie na Tycho Brahe. W 1702 r. Został członkiem cechu księgarzy, a Valck od razu został mianowany szefem. W tym samym roku Schenck i Allard kupili płyty drukarskie od zmarłego Nicolaesa Visschera. W 1707 r. Był świadkiem chrztu dziecka przez swojego kolegę Pietera Mortiera. W 1709 r. Jego syn Leonard kupił wszystkie klisze drukarskie od wdowy po Fryderyku de Wicie. Ten Leonard Valck poślubił swoją pierwszą kuzynkę Marię Schenk w 1710 roku. Pod koniec października 1720 roku Gerard Valck, we współpracy z Pierrem Brunelem, Davidem Mortierem i trzema innymi inwestorami, wydrukował 2600 egzemplarzy Bayle’s Dictionaire historique et critique, trzeciego wydania przeznaczonego na rynek francuski. Książki były przechowywane na dwóch strychach, a Valk trzymał dwa klucze. Po śmierci ojca w 1726 r. Wdowa i jego syn Leonard prowadzili drukarnię i sklep z mapami, ale w tym samym miesiącu sprzedali budynek przy Kalverstraat. Maria Bloteling zmarła w październiku 1729 roku. Leonard odnosił mniejsze sukcesy niż jego sąsiedzi Covens & Mortier. Zmarł w czerwcu 1746 r., A następnie mieszkał na Rozengracht. 3 kartusze i teksty. Kartusze: Tytułowy ozdobny z herbem Polski, skalowy skromny, legenda skromny. Legenda: „Signorum vol Characterum declaratio”, „Urbs Antiquum Christianum, Oppidum Turcæ, Pagus, Ruinæ, Fous, Flumon, Signum quo Flumen decurerit, Pagi Tartarum Homaijbiorum, Mous, Molendum, B Trasnsitus”, tekst na N: „A o dni 1649 de zi July Lojowogrod, D.V.Sub hoc Sig. Princes Janussius Radzivil Lithuaniæ Generalis, Trigonta Sex Millia Cosacorum Rebellium prosligavit: Ducemque eorum Michælem Krayczewski cæpit.”, tekst na S: „Pen- ses Germardum Valk et Petrum Scenk”. Mapa oprawiona za szkłem, na odwrocie ołówkiem: „Dar Wojciecha Pułaskiego, Basel 1983”. Strony świata opisane między ramkami: Septentrio, Meridies, Oriens Occidens.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: sygnatura obrazkowa 2-st. kółka
Hydrografia: rzeki
Komunikacja: przeprawy, trakty
Odwzorowanie: ortograficzne
Siatka: geograficzna
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, prowincje, osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 12′
Ramka: zwykła
Format: r: 421×538, p: 426×540, a: 477×588

Kolekcja: Wojciech Pułaski