140. REISE CHARTE ¦ durch das…

Skala 1:8000000; skala przybliżona, podziałka liniowa: „Maastab„, „Deutsche Meilen„

Miedzioryt kolorowany, mapa ogólnogeograficzna, turystyczna

Atlas selectus von allem Künigreichen und Ländern der Welt.

Mapka zostala wykonana przez Johana Georga Schreibera do wyżej wymienionego atlasu. Powielana wielokrotnie w różnych wydaniach różnych dziel niemieckich niemieckich holenderskich. Pierre Duval (Abbeville, 1618 – 1683), francuski geograf, kartograf i wydawca, który w XVII wieku pracował w Abbeville i Paryżu. Urodził się w Abbeville w północno-wschodniej Francji jako bratanek słynnego kartografa N. Sansona, który również pracował na dworze królewskim. Oprócz licznych map i atlasów w dorobku Duvala znajdują się także francuskie leksykony geograficzne. Należą do nich słownik opactw we Francji, pierwszy uniwersalny i narodowy słownik geograficzny Europy opublikowany w Paryżu w 1651 r. Oraz słownik starożytnych miejsc Asyryjczyków, Persów, Greków i Rzymian z ich współczesnymi odpowiednikami toponimów. Podobna zasada pojawia się na mapie Les confins des Chrestiens et des Turcs z 1663 roku, na której Duval odróżnia pozostałości Królestwa Chorwacji na północy (Croatie l’Autrische) od tych między Uną a Vrbas (Croatie av Turc). Johann George Schreiber (także Johann Georg Schreiber; urodzony 10 grudnia 1676 w Sprembergu, Oberlausitz, † 31 lipca 1750 w Lipsku) był niemieckim grawerem, kartografem i wydawcą. Johann George Schreiber urodził się jako szóste z siedmiorga dzieci małżeństwa Hansa i Anny Schreiberów w Sprembergu. Jego ojciec był stolarzem. Rodzina żyła z szacunkiem, ale w bardzo skromnych warunkach. Schreiber był pierwszym  niemieckim wydawcą map w elektoracie Saksonii. W 1700 roku zlecono mu sporządzenie planu miasta Budziszyn, na którym powinny być widoczne wszystkie domy w mieście. Ten miedzioryt, nazwany później Schreiberplan, został ukończony przez niego 12 sierpnia 1700 roku. Po jego śmierci w 1750 roku jego żona i syn Johann Christian Schreiber kontynuowali prowadzenie firmy i albo wykonali nowe ryciny, albo wydali je po raz pierwszy. Dlatego

ryciny te zawierają odniesienia „uduchowiona wdowa Schreibera” lub „J.G. Schreiber’s seelige Erben ”(np. Karta Der Sächsische Cur-Creis…, 1752) lub„ Johann Christian Schreiber ”. Na jego cześć, po zjednoczeniu w 1990 roku w Neusalza-Spremberg, skrzyżowanie Bahnhofstrasse i Obermarkt, dawna ulica Ernst Thälmann-Str., W George-Schreiber-Str. przemianowany, a na północnej ścianie kasy oszczędności umieszczono tablicę pamiątkową z napisem: Johann George Schreiber (1676–1750). Ważny kartograf, geograf, rytownik i wydawca, syn naszego powiatu Spremberg. Następnie znajduje się pięć charakterystycznych kluczowych danych biograficznych. Johann Michael Teubner był niemieckim księgarzem precującym w Lipsku. Stolterfoth, Gottfried (historyk, urodzony w Neusohl na Węgrzech 14 lutego 1732 r., Zmarł pod koniec XVIII wieku). Wymienione poniżej źródło polskie wymienia go wyraźnie jako pochodzącego z Węgier, a niemieckie podaje dokładne miejsce i rok urodzenia. Dostępne są tylko bardzo niejednolite wiadomości o warunkach życia Stolterfotha i wyjeździe z węgierskiej ojczyzny. Podobno jest synem protestanta na Węgrzech, który zgodnie z tamtejszym zwyczajem współwyznawców po raz ostatni odbył staż naukowy na zagranicznym uniwersytecie. Po ukończeniu studiów przygotowawczych syn przeniósł się na uniwersytet w Królewcu, gdzie studiował prawo, a następnie służył w sądzie miejskim, w którym pozostał do śmierci, która nastąpiła pod koniec XVIII wieku. Tytuły jego pism są ułożone chronologicznie: „Zarys historii Królestwa Węgier” (Danzig 1758, Breitkopf, 8 °) – „Życie Ludwika II, króla Węgier” (tamże 1759, 8 °); – „Coś dla kupców” (Marienburg 1761, 8 °.); – „Szczęście dzieci, które umierają w pierwszym rozkwicie starości” (Danzig 1762, fol.); – „Chory. Eine Wochenschrift ”(tamże 1764, 8 °); – „Krótka historia i konstytucja państwowa Prus Polskich w dawnych i współczesnych czasach” (Danzig 1764; nowe wydanie tamże 1768, 8 °.); – „Zarys ogólnej i pragmatycznej historii świata” (tamże 1764; nowe wydanie 1768, 8 °.); – „Szkic pragmatycznej opowieści o Pohlenie, do tej pory najbardziej chwalebnej panującej Królewskiej Mości Stanislaum Augustum, zwłaszcza dla młodzieży klasowej i innych dobrze wykształconych…” (Danzig 1766, Daniel Meißner, 882 s., 8 °.); – „Wkład w najnowsze i najbardziej niezwykłe zmiany stanu i wydarzeń w Polsce” (tamże 1768). Pismo to, choć nosi wspomniany tytuł, jest jedynie kontynuacją wspomnianego wcześniej, gdyż paginacja, która w drugiej rozciąga się na s. 882, zaczyna się w pierwszej od strony 883 i trwa do 1298 r. Pisma Stolterfotha o Polsce opierają się na pracach Lengnicha, które uzupełniają, przerabiają i czynią bardziej praktycznym w użyciu. Gottlob Christian Hilscher (* 1705 w Dreźnie, † listopad 1748 w Dreźnie) był drukarzem i założycielem Dresdner Anzeiger. Syn Paula Christopha Hilschera poślubił pasierbicę Rahel Sophie, która pochodziła z drugiego małżeństwa Johanna Christopha Mietha w 1728 roku i wszedł w posiadanie byłej księgarni Mieth, która wielokrotnie publikowała pisma jego ojca. 20 sierpnia 1730 r. Zwrócił się do Augusta Mocnego o przyznanie mu przywileju wydawania „Dresdnische Anzeiger”. W związku z tym gazeta była podłączona do pośrednika w zakresie „pytań” i „ogłoszeń”, „adresata comptoir” lub „wywiadu informacyjnego”. Hilsher konkurował z Johannem Christianem Crellem. Pierwsze wydanie zostało opublikowane przez Hilschera 1 września, chociaż zatwierdzenie wyborów zostało udzielone dopiero 19 września. Ponieważ Crell również otrzymał koncesję i od 1732 r. Podciął cenę Hilschera konkurencyjnym papierem, ten ostatni musiał również oferować tańszy. Crell przerwał swój projekt zaledwie po 3 latach. Dresdner Anzeiger był publikowany dwa razy w tygodniu przez Hilschera przez 18 lat. 19 sierpnia 1733 roku Hilscher został mianowany Hofbuchführerem (księgarnią sądową). Początkowo mieszkał we własnym domu przy Schloßgasse.  Najwyraźniej Hilscher musiał sprzedać nieruchomość panu Schüßler ze względów ekonomicznych.  Kiedy w 1747 r. Poprosił o wyznaczenie go proklamatorem izby (licytatorem mebli i książek), August III odmówił. po interwencji zawodnika. Hilscher zmarł w domu H. Hollsteina przy Töpfergasse. Projekt Dresdner Anzeiger okazał się wówczas nieekonomiczny. Majątek Hilschera zbankrutował, ale przywilej wystawienniczy został zachowany, a jego spadkobiercy nadal prowadzili księgarnię Hilschera jako własność rodzinną do 1832 roku.Na E poza ramką legenda skrótów użytych ne mapie: „Erklärung der Buchstaben, ¦ welche auf dieser Charte vorkomen“

Osiedla: sygnatura obrazkowa, kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, prowincje, 2-st. osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane poza ramka co 1°, oznaczone graficznie w ramce co 1°
Ramka: zwykła pojedyncza
Format: r: 170×215, p: 176×222, a: 188×230

Kolekcja: Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00411-36906

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)