281. POLSKA ¦ MAPA FIZYCZNA

281. POLSKA ¦ MAPA FIZYCZNA

281.	POLSKA ¦ MAPA FIZYCZNA
Warszawa 1957

Cytowski Henryk (1904-1984)
Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych (1951-2018)

00113-04952-b 00113-04952-a

Skala 1:2000000; podziałka liniowa kilometrowa

Offset wspolczesny barwny (drukowany triada), mapa fizyczna

Mapa ukazała się jako druk luźny – mapa szkolna. Na S pod ramką: „Druk PPWK Warszawa, Solec 18 Zam. 4440/40/B/57-27.XI.56 – CW. 23926 – 200200 – offset. 60×90 – 100”, „Opracowanie Panstwowe Przedsiebiorstwa Wydawnictw Kartograficznych – Warszawa”. Mapa hipsometryczna, mapa warstwobarwna – mapa ogólnogeograficzna, na której przy pomocy poziomic i barw między nimi zawartych jest odwzorowane ukształtowanie powierzchni lądu. Mapa hipsometryczna przedstawia wybrane wysokości oraz plastycznie obrazuje układ nizin, wyżyn i gór. Na szczegółowych mapach hipsometrycznych (małych terenów) można odczytać wypukłe formy terenu (pagórki, wzgórza i góry), oraz formy wklęsłe Pierwszą mapę tego rodzaju, obejmującą południowe części Norwegii i Szwecji, opracował w 1835 szwedzki wojskowy Carl af Forsell, stosując na najniższych terenach, do 300 stóp – barwy zielone, od 300 do 800 stóp – czerwone, od 800 do 2000 stóp – żółte, a wyżej – białe. Na upowszechnienie się map hipsometrycznych miał wpływ niemiecki kartograf Emil von Sydow, który barwą zieloną oznaczał wszystkie niziny i równiny, a białą lub brązową, z kreskowaniem – wyżyny i góry, a także austriacki geograf Karl Peucker, który prowadził badania nad stereoskopowym oddziaływaniem barw na oko ludzkie Peucker twierdził, że przy równej intensywności oświetlenia przedmioty umieszczone w jednakowej odległości od oka i na jednolitym tle nie będą wydawały się jednakowo odległe, ale czerwone będą wydawały się najbliższe, żółte – bardziej oddalone, a niebieskie – jeszcze bardziej. Również zmiany nasycenia w obrębie jednej barwy będą wpływały na postrzeganie odległości – dla barwy czerwonej i żółtej (określonych jako plastycznie dodatnie) odległość będzie wydawała się wzrastać wraz ze zmniejszaniem jej nasycenia. W przypadku tonów zielonych i niebieskich (plastycznie ujemnych) efekt jest odwrotny – wraz z wzrostem natężenia barwy przedmioty wydają się bardziej odległe. Na odwrocie ołówkiem: „Pokucie…Zabi”, „Kostrz”. Legenda: barwy hipsometryczne, osiedla, administracja, hydrografia, elementy fizycznogeograficzne, punkty wysokosciowe.

Rzeźba: hipsometria
Osiedla: plany, sygnatura: kółka, kwadraty
Komunikacja: koleje, koleje wąskotorowe
Hydrografia:rzeki, kanaly, jeziora, bagna
Odwzorowania: stożkowe
Siatka: geograficzna
Nazewnictwo: makroregiony, mezoregiony, hydrografia, państwa, prowincje, 8-st. osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 30′
Ramka: zwykła
Format: r: 400×560, a: 446×548

Kolekcja: Muzeum Polskie w Rapperswilu

Nr katalogu CRP: 00113-04952

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)