56. POLO:¦NIA ¦ REGNUM

Skala 1:1000000; skala przybliżona.

Miedzioryt czarno-biały, mapa ogólnogeograficzna

Historia di Leopoldo Cesare continente le cose più memorabili successe in Europa dal 1656 fino al 1670 descritta dal co : Galeazzo Gualdo Priorato ; postovi li rittrati de Principi, de generali e de ministri principali, gli assedii di piazze e battaglie seguite, con gle scritture, lettere, trattali, accordi e capitulationi…

Gaspar Bouttate urodził się w Antwerpii w rodzinie rytowników. Był synem rytownika Fredericka Bouttatsa Starszego i Marie de Weert. Jego wujek Philibert Bouttats, a także jego młodszy brat Frederik Bouttats the Younger zbudowali reputację grawerów. Był szkolony przez swojego ojca. Został zarejestrowany w latach 1668–1669 w gildii Antwerpii św. Łukasza jako wijnmeester (mistrz wina), który był tytułem zarezerwowanym dla dzieci członków gildii i tym samym wskazuje, że jego ojciec był również członkiem gildii czas. Był dziekanem gildii w latach 1690–1691. Bouttats był nauczycielem swojego syna Pietera Balthazara Bouttatsa i Jana Antoon de Pooter, Geeraet van Caseel (1668–1669), Michiela van Hove’a (1672–1673), Jana Francisa Clouweta (1672–73); Carolus Bouttats (1690–91) i Gaspar de Man (1694–95). Zmarł w Antwerpii w 1695 lub 1696 roku. Grawerował głównie dla księgarzy, a także robił płyty według różnych mistrzów. Są one głównie trawione, a niektóre wykończone burinem. Często pracował według projektów artysty morskiego i topograficznego Jana Peetersa I. Wytrawił tabliczki na folio z widokiem miasta na Jerozolimę i okoliczne tereny zatytułowane „Widoki Jerozolimy i okolic”; według projektu Jana Peetersa. W 1674 r. Wygrawerował Thooneel der Steden ende Sterckten van t’Vereenight Nederlandt met d’aengrensende Plaetsen soo w Brabandt Vlaenderen als anden Rhijn i starsi verovert drzwi od Waepenen der Groot-moghende Heeren Staeten onder het gheley gheley. Scena miast i fortów Zjednoczonej Holandii z sąsiednimi miejscami, takimi jak Brabancja, Flandria i Ren, i podbita gdzie indziej za pomocą broni wielkiego i potężnego suwerennego państwa pod przywództwem bardzo szlachetnego księcia pomarańczy). Ta ostatnia praca przedstawiała widoki głównych miast i fortów w Republice Holenderskiej, południowej Holandii i wzdłuż Renu na podstawie rysunków Jana Peetersa.

Galeazzo Gualdo Priorato

Galeazzo Gualdo Priorato (urodzony 23 lipca 1606 w Vicenzy; † 1678 tam; właściwie Galeazzo Conte Gualdo Priorato) był włoskim najemnikiem, historykiem, geografem i dyplomatą. Pochodził ze starej włoskiej rodziny hrabiowskiej. Po długiej karierze wojskowej napisał liczne historie o europejskich władcach i miastach. Pisał między innymi historię cesarza Ferdynanda III. i Leopolda I oraz pierwszą biografię Wallensteina. Priorato początkowo kontynuował karierę wojskową. W wieku 15 lat wstąpił na służbę u Fryderyka Henryka Orańskiego i w czasie wojny osiemdziesięcioletniej i trzydziestoletniej kilkakrotnie zmieniał pracodawcę. Walczył zarówno po stronie protestanckiej, jak i katolickiej. W 1625 roku udał się do Anglii w służbie hrabiego Petera Ernsta II z Mansfeld w celu rekrutacji nowych żołnierzy. Po druzgocącej klęsce Mansfelda 25 kwietnia 1626 roku pod Dessau przez wojska Wallensteina, Galeazzo powrócił do Holandii. Po drodze cudem uniknął śmierci w katastrofie morskiej. Po powrocie do służby holenderskiej brał udział w oblężeniu La Rochelle w latach 1627–1628. W 1637 roku towarzyszył wyprawie wysłanej przez księcia Maurycego z Nassau w celu podboju portugalskich punktów handlowych wzdłuż wybrzeża Afryki. Następnie przez pewien czas przebywał u ojca we Włoszech, aż w tym czasie wstąpił na służbę Wallensteina. W 1643 roku jako pułkownik dowodził pułkiem kirasjerów wojsk weneckich. Na początku negocjacji pokojowych w czerwcu 1645 roku, które ostatecznie doprowadziły do ​​pokoju westfalskiego, Galeazzo Gualdo Priorato wszedł na służbę księcia Bawarii Maksymiliana I. Jednak już 3 sierpnia 1645 roku jego wojska zostały rozbite w bitwie pod Alerheim. Następnie Galeazzo wrócił do Włoch i zakończył karierę wojskową. W rezultacie Galeazzo Gualdo Priorato przeniósł swoją działalność na studia historyczne i dyplomację. W 1652 roku został wezwany do Vincennes we Francji, aby napisać historię kardynała Julesa Mazarina. Podczas pobytu w Vincennes otrzymał tytuł Kawalera Orderu Św. Michała. W 1656 powrócił do Rzymu, gdzie otrzymał tytuł Nobilis Romanus. W tym czasie wstąpił do służby u królowej Szwecji Krystyny ​​jako szambelan w Rzymie. Na tym stanowisku odbył kolejną podróż do Francji w 1659 r. i do Ratyzbony w 1664 r. W tym samym roku został radcą cesarskim i historiografem w służbie cesarza Leopolda I. Powrócił do rodzinnego miasta Vicenza, gdzie pozostał aż do śmierci. Tam spisał swoją historię Leopolda I. Wreszcie w 1676 roku otrzymał od Republiki Weneckiej godność kawalera San Marco. Na NE: „562”, na SE: „G. Bouttate fe.”, na SW tytuł w ramce, brak ozdób, na odwrocie ołówkiem na NE: „1477/4”, na SE: „Holender/Bouttate/XVII”, czerwonym długopisem: „M.p.240/1666”.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: 5-cio stopniowa sygnatura
Hydrografia: rzeki, jeziora
Nazewnictwo: hydrografia, osiedla, regiony
Ramka: zwykła
Format ramki: 337×428 mapa obcieta do formatu ramki, brak śladów płyty.

Kolekcja: Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00074-04913

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)