94. POLO-¦NIA ¦ CVM LITHUANIA ¦…

Skala 1:10000000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Milliaria: Ger-¦mani¦ca Polo-¦nica, Galli¦ca, Itali¦ca”

Miedzioryt czarno-biały, mapa administracji kościelnej

(Atlas novus… hoc est geographia universa… auctore Henrico Scherer… Monachii (1699) sumpt. Joannis Caspari Bencard, typis Mariæ Magdalenæ Rauchin Viduæ.)(Jesuit Atlas… )

Johann Bencard, księgarz uniwersytecki w Würzburgu; Matka: Maria Katharine Eberheim; Half-B Johannes; Kirchheim (Ries) 18 listopada 1675 Maria Magdalena Weinhart († 30 maja 1690) 2) Dillingen 6 listopada 1690 Maria Johanna Dannenberger 4) Eva Maria Würsching. Bencard. przybył – podobno z Frankfurtu nad Menem – do Dillingen pod koniec 1669 roku i wydzierżawił należącą do uniwersytetu drukarnię akademicką. W 1670 r. Wydał w Dillingen 13 druków łacińskich i niemieckich. W 1675 r. Otrzymał przywilej drukarski od prowincjała jezuickiego Benedikta Paintnera na wszystkie dzieła jezuitów z Dillingen i nabył jako własną drukarnię akademicką i księgarnię. Jednak obaj pozostawali pod jurysdykcją akademicką i cieszyli się przywilejami akademickimi, jak poprzednio. W listopadzie 1694 r. przeniósł się do Augsburga, nie rezygnując z prowadzenia działalności w Dillingen. W 1715 r. Wydał katalog wydawcy, który jest wyjątkowy jak na tamte czasy i wygląda jak nowoczesny stereotyp. Na 84 niezliczonych arkuszach przynosi kopie tytułowe oryginalnych wydań w trzech formatach, które są odpowiednio rozprowadzane na stronach folio katalogu: tj. 1 wydanie folio lub 2 wydania quarto lub 4 wydania oktawowe na jednej stronie. Tak więc reprodukowano 338 stron tytułowych, co w przybliżeniu odpowiada liczbie publikacji B.schen do 1715 r. Obejmuje to również kilka publikacji jego poprzedników w Dillingen. Większość jego publikacji stanowią prace teologiczne. Ale opublikował także druki muzyczne i dzieła geograficzne. Drukowane są również katalogi doktoranckie Uniwersytetu Dillinger, Typis Bencardianis. – Po śmierci B. jego spadkobiercy kontynuowali prowadzenie operacji w Dillingen i Augsburgu. W 1761 r. Wystawili na sprzedaż uniwersytecką drukarnię Dillinger, która jednak odmówiła i przeszła w inne ręce. J. C. Bencardi Bibliopolae Augustano-Dilingani iMuzeum Polskie w Rapperswiluessorum, in gratiam litteratorum plenis suis titulis pro majori librorum cognitione in lucem datus, 1715. SchererHeinrich (Henrico) studiował na Uniwersytecie Jezuitów. Dillingen (1645 wejście do zakonu), a następnie nauczał tam przez prawie dziesięć lat a. za. Matematyka (w tym geografia) i cztery lata języka hebrajskiego. Jednym z jego uczniów był jezuita misjonarz z Trydentu → Eusebio Francisco Kino (1645–1711). 1670-73 S. był księciem wychowawcą na dworze w Mantui, skąd udał się do Bawarii. Hof przeniósł się do Monachium. Tam uczył Hzg. Maxa Philippa (wujek d. Kf. Max Emanuel) w zakresie architektury wojskowej i wprowadził Hzg. → Joseph Clemens (brat Maxa Emanuelsa, od 1688 Ebf. I Kf. → v. Kolonia, 1671–1723) w geografii za; ten ostatni był również spowiednikiem na s. 1685-95. Jedyną pracą wydrukowaną za życia S jest podręcznik geograficzny (7 tomów, | 1702/03), który pośmiertnie został poszerzony o pisma z jego posiadłości o jeden tom (Critica Quadripartita, 1710) iw całości jako „Atlas Novus, Exhibens orbem terraqueum per naturae opera, historiae novae aceteris monumenta, artisque geographicae leges et praecepta ”(21730-37). Pierwsze 6 części dotyczy geografii fizycznej („Geographia Naturalis”), geografii kościelnej („Geographia Hierarchica” i „Atlas Marianus”), geografii politycznej („Geographia Politica”) i geografii matematycznej, zwłaszcza kartografii ( „Geographia Artificialis” i „Tabellae Geographicae”). Znaczenie „Atlas Novus”, który obejmuje ponad 2200 stron tekstu, jest mniejsze w obszernej pisemnej prezentacji niż w za. na ok. 120 mapach do miedziorytu i ponad 60 odpowiednich kartograficznie stołach do miedziorytu. Ich niezwykle bogaty projekt dekoracyjny przedstawia wiele motywów z obrazów jezuickich. Mapy ilustrują głównie tematy religijne (upowszechnianie katolicyzmu, administracja kościelna, nabożeństwo maryjne), co sprawia, że „Atlas Novus” jest jednym z najwcześniejszych druków z większą liczbą map tematycznych. Kolejnymi innowacyjnymi elementami kartograficznymi są mapy świata w projekcji polarnej, mapy świata w środku nie Europy, ale Azji Wschodniej, a także antycypacja odwzorowania mapy Bonnean.Na SE nad kartuszem skalowym „IHS” symbol Chrystusa. Opisane strony świata: Septent., Meridies, Ortus, Occas, na NE poza ramką: „8”, na SE poza ramką ołówkiem: „Jesuit Atlas”, na S ołówkiem: „1700 Szerer”, na odwrocie na NE ołówkiem: „M brak”, na SE: 1699/B.rzadkie/atlas świata z/którego mam jeszcze 2 mapy”.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: sygn. obrazkowa nieregularna
Hydrografie: rzeki, jeziora
Siatka: geograficzna
Odwzorowanie: stożkowe
Nazewnictwo: hydrografia, osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°.
Ramka: zwykła
Format: płyty 236×361

Kolekcja: Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00158-04997

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)