4. MAGNI DVCATVS ¦ LITHVANIAE, ¦…

00234-11347  –  00656-05066   Mapa Litwy wraz z doklejonym kartonem Dniepru

Skala 1:1300000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Milliaria Magna„, „Milliaria mediocria„, „Milliaria communia sive usitata„.

Miedzioryt kolorowany, mapa ogólnogeograficzna

Appendix Theatri A. Ortelii et Atlantis G. Mercatoris, continens tabulas geographicas diversarum Orbis regionum, nunc primum editus cum descriptionibus, Amsterdami apud Guilielmum Blaeuw, Anno MDCXXXI Novus Atlas…

Tak zwana „duża mapa Litwy Tomasza Makowskiego”, której oryginał został wykonany prawdopodobnie na podstawie informacji zebranych i opracowanych przez jezuitów. W pracach tych mógł brać udział kartograf śląski Maciej Strubicz. Pierwsze wydanie tej mapy, którego autorem był kartograf i rytownik krakowski Tomasz Makowski mogło ukazać się już w 1603 roku. Inicjatorem i mecenasem całego przedsięwzięcia był wielki humanista, działacz społeczny i kościelny Mikołaj Krzysztof Radziwiłł, syn Mikołaja Czarnego. Amsterdamski wydawca i kartograf, założyciel najpotężniejszego wydawnictwa kartograficznego w ówczesnej Europie William Blaeu zamieścił kopię tej mapy wykonaną przez holenderskiego rytownika Gerarda Hessela w 1613 roku w swoich atlasach po 1630 roku w Amsterdamie. Mapa Tomasza Makowskiego była do końca XVII wieku głównym źródłem wiedzy o tym obszarze Europy i była wielokrotnie reprodukowana przez kartografów europejskich. Rycina 666 przedstawia mape litwy Tomasza Makowskiego wraz za kartuszem Dolnego Dniepru. Kartusz był wydany osobno z osobnej płyty i często umieszczany jako niezale+na mapa, jednak stanowi on integralną część mypy Litwy. Na Bałtyku wizerunki statków i róża wiatrów, w treści mapy liczne teksty historyczne wśród nich trzy w ramkach: „ILLUSTRATIO sinium M DLithu:¦aniæ*…„, „PALVDES POLESIÆ ¦ in provinciæ…„, „Spectatori humano. ¦ Regiones M. Ducati Lithuaniæ…„, na SW legenda w kartuszu z herbem Litwy: „SIGNORUM vel ¦ CARACTERUM DECLARATIO”, „Urbs, Civitas, Civitas cum Palatinatu, Civitas judicialis vel clistrictualis ¦ urbi causæ disceptantur, Domicilium Ducum, Sedec Episcopati Romani, Sedes Episcopati Græcorum ¦ quas vulgo Wladicas appellant, Oppidum, Pagus cum domo Nobilis„, pod kartuszem teksty: „Amsterodami ¦ Excudebat Guilhelmus Jnßonius sub signo ¦ Solarij deaurati Anno 1613„,”Sculptum ¦ apud Hasselum ¦ Gerardum.„, na S kartusz skalowy z cyrklem. Na odwrocie ołówkiem: „Jansonn 1613”.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: sygn. obrazkowa 9-stopniowa
Hydrografia: rzeki, jeziora, bagna
Siatka: geograficzna
Odwzorowanie: trapezoidalne
Nazewnictwo: hydrografia, prowincje, państwa, 2-st osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 5′
Ramka: zwykła
Format: r: 754×728, p: 758×734, a: 784×750 mapa sklejona z 4 arkuszy

Kolekcja:  Roman Umiastowski