166. LE ROYAUME DE ¦ POLOGNE,…

Skala 1:2000000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Echele„, „Mille pas géométriques de 60 au degré„, „Liens de d’Allemagne et de Pologne de 15 au degré„. „Liens communes de France, de 25 au degré„, „Liens une heure, de 20 au degré„.

Miedzioryt czarno-biały,kolorowane granice mapa polityczna

(Atlas universal par M. Robert… et par M. Robert de Vaugondy… Paris 1752 (1793) chez les Auteurs)

Mapa pochodzi prawdopodobnie z Atlas Universal… wydanego w Paryżu w 1793 roku przez Charlesa François Delemarche’a. Orginalna płyta przygotowana była jednak w 1752 roku i prawdopodobnie wykorzystana również w wersji tego atlasu wydanej w 1757 r. Gilles Robert de Vaugondy (Paryż, 1688 – 1766) był francuskim kartografem i geografem. W swojej karierze skomponował kilka atlasów, w tym tzw. Atlas des révolutions du globe, w 66 dokumentach, które nigdy nie zostały opublikowane, a także Atlas Universel, jedno z jego najwybitniejszych dzieł, składające się ze 108 dokumenty, które po raz pierwszy opublikowano w 1758 r. Był on zwykłym geografem króla. Wraz ze swoim synem, Didierem Robertem de Vaugondy (1723-1786), który kontynuował dzieło ojca, wraz z rozbudową i ulepszaniem atlasów Gilles, utworzyli jeden z warsztatów tworzenia i wykonywania map i balonów. najsłynniejsze i najbardziej rozpoznawalne tarasy we Francji połowy XVIII wieku. Byli potomkami jednego z najważniejszych kartografów minionego wieku, Nicolasa Sansona. Atlas Universel, najsłynniejsze dzieło De Vaugondy, w swojej najbardziej kompletnej wersji, wydanie z 1786 r., Składa się ze 117 plików, z których 13 to historyczne, 102 geograficzne, mapa Paryża. Praca, bardzo precyzyjna, poprzedzona jest wprowadzeniem do genezy i ewolucji geografii, napisanym przez jego syna Didiera. Badane są również najważniejsze materiały kartograficzne z różnych krajów, które posłużyły za źródła do Atlasu. Didier Robert de Vaugondy (* 1723 w Paryżu, † 1786) był geografem francuskiego króla Ludwika XV. i księcia Lotaryngii, współpracownika Encyklopedii i królewskiego cenzora. Robert urodził się w Paryżu w 1723 r. I studiował u swojego ojca, królewskiego geografa Gillesa Roberta de Vaugondy (1688–1766). Już w wieku dziewiętnastu lat wydawał nową edycję metodików tablicowych swojego słynnego pradziadka, „ojca francuskiej geografii” Nicolasa Sansona (1600–1667). Wraz ze swoim ojcem Gillesem i innymi redaktorami pracował nad Géographie Sacrée et histoire de l’Ancien et du Nouveau-Testament, opublikowanym w Paryżu w 1747 roku. W 1752 r. Stworzył na zlecenie Ludwika XV. ziemski i niebiański glob. Wśród prac kartograficznych powstałych w następnych latach wyróżnia się atlas universel, wydany w 1757 r. I zredagowany wspólnie z ojcem. Robert wniósł w sumie trzy artykuły do siódmego tomu Encyclopédie, opublikowanego w tym samym roku, z których artykuł Globe (ang. „Globus”) jest wart wzmianki ze względu na szczegółowy i dokładny opis produkcji globu. Po skandalu wokół artykułu d’Alembert Geneve i odebraniu jego królewskiego przywileju Robert – podobnie jak wielu innych autorów – wycofał się z pracy nad Encyclopédie. W pozostałych dwudziestu siedmiu latach swojego życia Robert stworzył  inne prace z zakresu geografii  i liczne  mapy, które sprzedawał  w swoim sklepie na quai de l’Horloge w Paryżu. Stworzył mapy dla Esprit des lois w Montesquieu, dla Histoire naturelle Buffona i dla Brosses Histoire des navigations aux termes australes. James Cook, który zabrał ze sobą mapy wykonane dla Brossesa w podróż, powiedział, że jest z nich zadowolony. Od 1772 r. Robert służył koronie francuskiej jako cenzor królewski. W tej roli znalazł się pod dużą presją ze względu na ocenę Josepha-André Brun de la Combes Triomphe du nouveau monde. W pracy opublikowanej w 1785 roku Brun chwalił osiągnięcia rewolucji amerykańskiej, opowiadał się za zniesieniem kary śmierci nawet w przypadku królobójstwa i opowiadał się za wprowadzeniem liturgii w języku ojczystym i zniesieniem celibatu. W swoim zezwoleniu na publikację w listopadzie 1784 roku Robert nie tylko pochwalił „przejrzystość języka” dzieła, ale także podkreślił, że zasługuje ono na poczesne miejsce wśród nielicznych książek, które warto przekazać potomności. ] Podczas gdy Brun został surowo ukarany, Roberts nie został skazany. Chociaż niektórzy współcześni bronili Roberta argumentem, że ocena dzieła przytłoczyła go jako geografa, jego wkład do trzech tomów Encyclopédie méthodique zatytułowanych Géographie modern maluje inny obraz. W artykułach Konigsberg ou Kœnigsburg i Mâcon Robert opowiada się za tolerancją religijną, aw artykule Langre’a chwali Diderota jako „pisarzy pierwszorzędnych” . Trzeci i ostatni tom Géographie moderne ukazał się dwa lata po śmierci Roberta i rok przed wybuchem rewolucji francuskiej. Wyspa Vaugondy na Antarktydzie nosi jego imię od 2013 roku. Charles-François Delamarche (sierpień 1740 – 31 października 1817) był francuskim geografem i twórcą map. Jeden z najważniejszych francuskich geografów i twórców map drugiej połowy XVIII wieku. Następca Nicolasa Sansona (1600 – 1667), Roberta de Vaugondy (1686 – 1766) i Rigoberta Bonne (1727 – 1794), których atlasy przedrukował. Uczył także geografii. Oprócz map i globusów jego prace obejmują traktat o wykorzystaniu sfery oraz globusów niebieskich i ziemskich. W traktacie ilustruje zarówno system ptolemejski, jak i kopernikański, a także wymienia wszystkie starożytne i współczesne konstelacje. Jego dzieło kontynuował jego syn Félix Delamarche (XVIII – I połowa XIX wieku). Kartusz skalowy z herbem polsko-litewskim i saskim, w kartuszu tekst: „Pacta Conventa” odwrocony. Opisane strony świata: Septentrion, Midy, Orient, Occident. Na odwrocie na NE i na NW: „Pologne”, „Pologne”, Na odwrocie na SW ołówkiem: „für Herrn P. Mojski ¦ am 3.V.1985 ¦ dar od p. Ch. de Habicht ¦ Carmel ¦1661 Le Pâquier ¦ Friburg ¦ J. Morkowski.”

Znak wodny: IHS, nieczytelny napis
Rzeźba: kopczyki
Osiedla: sygnatura obrazkowa niereg. kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora, bagna
Nazewnictwo: hydrografia, góry, palatynaty, państwa, prowincja, 3-st. osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 5′.
Ramka: zwykła
Format: r: 479×534, p: 495×556, a: 510×669

Kolekcja: Ch. de Habicht

Nr katalogu CRP: 00184-05023

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)