152. LA POLOGNE ¦ Suivant les…

Skala 1:20000000; skala przybliżona

Miedzioryt czarno-biały, mapa ogólnogeograficzna

Méthode pour étudier la géographie… Par… Lenglet Dufresnoy. A Paris 1741-1742 chez Rollin fils, De Bure l’ainé.

Nicolas Lenglet Du Fresnoy, także Abbé Lenglet du Fresnoy (urodzony 5 października 1674 w Beauvais, † 16 stycznia 1755 w Paryżu) był francuskim historykiem, geografem, filozofem, wydawcą i encyklopedystą. Nicolas Lenglet du Fresnoy z Beauvais najpierw studiował teologię w Paryżu, ale wkrótce zwrócił się ku dyplomacji i polityce. W 1705 roku Jean-Baptiste Colbert de Torcy mianował go sekretarzem języka łacińskiego i francuskiego elektora Kolonii, Josepha Clemensa z Bawarii, który przebywał w Lille od 1704 roku w wyniku wojny o sukcesję hiszpańską. W 1708 roku, po zdobyciu Lille przez wojska cesarskie (bitwa pod Oudenaarde), spotkał księcia Eugeniusza Sabaudzkiego. Podczas podróży do Wiednia w 1721 roku spotkał go ponownie i został mianowany jego bibliotekarzem. Przeniósł się do Paryża za panowania Filipa II De Bourbon, księcia Orléans. W 1718 roku współpracował ze spiskowcem Cellamare Conspiration de Cellamare. Jego kontrowersyjny i ironiczny styl pisania również przyniósł mu wrogów, chwalił się następującym zdaniem: „Chcę być tak samo szczery w moim galijskim stylu, jak w moich działaniach.” Jego dążenie do intelektualnej niezależności i oporu wobec królewskich cenzorów Ludwik XV . wpadł w kłopoty. Za jego panowania był kilkakrotnie więziony, w sumie pięć razy, w Bastylii za swoje pisma, ale także za działalność wydawniczą, m.in. za Clémenta Marota, François Maynarda (1582-1646), Voltaire’a, Pierre’a de L’Estoile. . Raz został uwięziony w Cytadeli w Strasburgu, Citadelle de Strasbourg, a innym razem w Vincennes. Książki Lengleta charakteryzują się wysokim poziomem nauczania i wszechstronną erudycją, dlatego interesował się krytyką literacką, a także filozofią hermetyczną, historią czy geografią. Napisał artykuły na temat oceny historii i wniósł wkład do Encyklopedii Denisa Diderota i Jean-Baptiste le Rond d’Alembert. Pisał pod pseudonimami Edward Melton, Albert Van Heussen, C. Percel Gordon i Gosford. Po łacinie publikował teksty jako Lengletius. Zmarł w wieku 80 lat po upadku podczas czytania. Podobno wpadł do otwartego ognia i doznał poważnych i śmiertelnych oparzeń. Mapa rytowana przez paryskiego sztycharza F. P. Desbruslins’a, pracujacego w pierwszej połowie XVIII wieku dla B. Jaillot’a, Buache, Charleevoix, Gendron’a, pochodzi z atlasu opracowanego przez francuskiego dyplomatę i geografa L. Dufresnoy w wydawnictwie Rollin fils …, De Bure l’ainé. Opisane strony świata: Septentrion, Midi, Orient, Occident. Na NW poza ramką: „pag .245.„

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora Siatka:  geograficzna
Odwzorowanie: stożkowe
Nazewnictwo: hydrografia, góry, państwa, prowincje, osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 5°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 1°.
Ramka: zwykła
Format: r: 139×179, brak śladów płyty, a: 163×201

Kolekcja: Tadeusz Szmitkowski

Nr katalogu CRP: 00151-04990

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)