2. ILLYRICVM ¦¦ IOAN. SAMBVCVS ¦…

2. ILLYRICVM ¦¦ IOAN. SAMBVCVS ¦ ORTELIO SVO, S. ¦ Mitto hanc quóque tabellam qua ¦ neceßaria confinia Pannoniæ de:¦clarantur, fluuiorum & aliquot lo:¦corum situs Hirschuogelij rec recte ¦ mutani, Angelini autem studio ¦ plurima adjeci, et interulla cor:¦rexi, vt parum qu-is si cum Hirsch:¦vogelij hæc coniungat desiderarit, ¦ si qui errores sint, dies certiora do:¦cebit. Viennæ, Va-le, 25. Octob. 1572.

2.	ILLYRICVM ¦¦ IOAN. SAMBVCVS ¦ ORTELIO SVO, S. ¦ Mitto hanc quóque tabellam qua ¦ neceßaria confinia Pannoniæ de:¦clarantur, fluuiorum & aliquot lo:¦corum situs Hirschuogelij rec recte ¦ mutani, Angelini autem studio ¦ plurima adjeci, et interulla cor:¦rexi, vt parum qu-is si cum Hirsch:¦vogelij hæc coniungat desiderarit, ¦ si qui errores sint, dies certiora do:¦cebit. Viennæ, Va-le, 25. Octob. 1572.
Antwerpia 1573

Diesth Aegidius Coppenius (Gillis Coppens)
Sambucus [Sabusus, Zsambocky, Zsamboki] Johannes [Janos] (1531-1584)
Ortelius (Ortel, Ortell, Oertl, Wortels) Abraham (1527-1598)
Diesth Aegidius Coppenius (Gillis Coppens)
Sambucus [Sabusus, Zsambocky, Zsamboki] Johannes [Janos] (1531-1584)
Ortelius (Ortel, Ortell, Oertl, Wortels) Abraham (1527-1598)

00518-11851-b 00518-11851-a

Skala 1:1000000; skala przybliżona, podziałka liniowa uwzględniająca zniekształcenia: „Milliaria communia, & magna.

Miedzioryt kolorowany, mapa ogólnogeograficzna.

(Theatrum orbis terrarum. (Abraham Ortelius). (Antverpiae 1570-1612 A. C. Diesth)

Johanne Sambucus

Mapa Dalmacji wykonana przez węgierskiego geografa J. Sambucusa i zamieszczana w Theatrum orbis terrarum.. . od 1573 roku. Gillis (Aegidius) Coppens van Diest (ok. 1496-1572) był znanym drukarzem antwerpskim. Gillis Coppens van Diest był członkiem antwerpskiej gildii św. Łukasza dla artystów i rzemieślników od 1533 roku i pracował w mieście Scheldt jako Boeckprintere. Uznawany jest za jednego z najważniejszych drukarzy książek w Antwerpii w czasie przybycia Christoffela Plantina około 1552 roku. W latach 1539-1573 wyprodukował wiele książek na wiele tematów iw różnych językach. Gillis-senior współpracowałby z Plantinem, chociaż dokładny charakter tej współpracy pozostaje niejasny. Gillis Coppens van Diest był intensywnie zaangażowany w Theatrum Orbis Terrarum Abrahama Orteliusa jako drukarz i wydawca; stworzył udaną kolekcję map od 1570 do 1573. Później produkcja przeszła w ręce Plantina. Syn Gillisa, Marcus Antonius Gillis, pracował jako korektor i tłumacz, prawdopodobnie w warsztacie ojca. Johannes Sambucus (właściwie János Zsámboky, warianty: Joannes Bochius, Ioes Sabucus, Sambuci, Iehan Sambucus, Ján Sambucus, Johannes Pannonicus Sambucus; * 25 lipca 1531 lub 30 lipca 1531 lub 1 czerwca 1531 w Tyrnau (Trnawa, dziś Nagyszombat, Słowacja), † 13 czerwca 1584 w Wiedniu) był węgierskim erudyta, w tym lekarz, filolog humanistyczny, poeta, bibliofil i mecenas. Od 1542 roku ukończył filologię (języki starożytne, prawo, historia i filozofia) w Wiedniu, Lipsku, Wittenberdze, Ingolstadt, Strasburgu i Paryżu.  W szczególności był pod wpływem dzieł Platona. W 1551 uzyskał tytuł magistra filozofii na Uniwersytecie Paryskim. W latach 1553-1557 studiował medycynę na uniwersytecie w Padwie, w 1555 uzyskał licencję lekarską, aw 1560 osiadł jako lekarz w Wiedniu, który w tym czasie stał się także ośrodkiem węgierskiego życia naukowego i kulturalnego. Od 1558 do 1564 podróżował do Wenecji, Padwy, Genui, Neapolu, Mediolanu, Gandawy i Antwerpii. Podczas pobytu we Włoszech Sambucus poznał popularną wówczas formę sztuki – „emblematę”. Ponieważ był poetą, koneserem starożytności i znajomością łaciny, była to idealna platforma do aktywności intelektualnej i artystycznej. W 1564 r. (poprzednio, właściwie dopiero w 1565 r.) ukazało się pierwsze wydanie jego „Emblematy”, pięć kolejnych w krótkim czasie, co nagle przyniosło mu międzynarodową sławę jako mistrza tej formy literatury. Był pierwszym węgierskim autorem, którego dzieła zostały przetłumaczone na język francuski, a wkrótce także na angielski. W 1581 r. Sambucus zainicjował także publikację pierwszego wydania Corpus iuris Hungarici w Wiedniu. Za pomocą zawartych w nim zasad, opartych na starożytnych regułach prawnych, wniósł jeden z fundamentów węgierskiego systemu prawnego. Wkrótce Sambukus awansował na stanowisko nadwornego lekarza cesarza Maksymiliana II, a także radcę cesarskiego i nadwornego historiografa. Ze znacznej fortuny, którą w ten sposób zdobył, założył następnie największą w owym czasie prywatną bibliotekę na świecie. W bibliotece znajdowało się wiele nieznanych dotąd starożytnych i współczesnych rękopisów greckich i łacińskich (m.in. współczesne m.in. Janusa Pannoniusa i Antonio Bonfiniego), których niektóre teksty sam redagował lub umożliwiał druk dzięki hojnemu mecenatowi. Mówi o tym wiele pochwał we wstępach do powstałych odcisków. Opublikował też różne mapy i opisy geograficzne, m.in. B. Hungaria, Transilvaniae Descriptio i Illirium oraz własne wiersze łacińskie. Posiadał także dużą kolekcję monet i dzieł sztuki. Sambucus prowadził korespondencję z licznymi osobowościami humanistycznego świata intelektualnego swoich czasów. Jest autorem licznych przekładów i komentarzy do dzieł autorów rzymskich i greckich starożytności, a także traktatów o historii Węgier. Johannes Sambucus zmarł 13 czerwca 1584 roku w Wiedniu. Tablica pamiątkowa znajduje się na Singerstraße w 1. dzielnicy, dom nr 3. Zbiór Sambucus stanowił podstawę kolekcji rękopisów Austriackiej Biblioteki Narodowej. Opisane strony świata: SEPTENTRIO., MERIDIES., ORIENS., OCCIDENS. Mapa podklejona, na odwrocie tekst: „ILLYRICVM„, na SE numer strony: „54„.

Rzeźba:  kopczyki
Osiedla:  sygnatura nieregularna, kółka
Hydrografia:  rzeki, jeziora
Nazewnictwo:  hydrografia, prowincje, makroregiony, osiedla
Współrzędne geograficzne:  opisane w treści przy ramce co 1°
Ramka:  ozdobna
Format:  r: 364×474, p: 368×476, a: 408×536

Kolekcja:  Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00518-11851

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)