21. HAUTE PODOLIE, ¦ ou ¦…

21. HAUTE PODOLIE, ¦ ou ¦ PALATINAT DE KAMIENIEC, ¦ ti-ré de la Gr. Vkraine, ¦ du Sr. le Vasseur de’Beauplan. ¦ Par le Sr. SAN-SON d’Abbeville Geogr. Ordre. du Roy. ¦ A PARIS. ¦ Chez Pierre Mariette, Rue S Jacques à l’Esperance, ¦ Avecq Privilege de Sa Majesté ¦ pour Vingt Ans. ¦ 1665.

21.	HAUTE PODOLIE, ¦ ou ¦ PALATINAT DE KAMIENIEC, ¦ ti-ré de la Gr. Vkraine, ¦ du Sr. le Vasseur de’Beauplan. ¦ Par le Sr. SAN-SON d’Abbeville Geogr. Ordre. du Roy. ¦ A PARIS. ¦ Chez Pierre Mariette, Rue S Jacques à l’Esperance, ¦ Avecq Privilege de Sa Majesté ¦ pour Vingt Ans. ¦ 1665.
Paryż 1681

Beauplan (de) le Vasseur Guillaume (1595-1685)
Mariette Pierre (starszy) (1603-1657)
Mariette Pierre (młodszy) (1634-1716)
Sanson Adrian de Abbeville (+1718)
Sanson Guillame de Abbeville (1633-1703)
Sanson Nicolas de Abbeville (1600-1667)

00583-11916-b 00583-11916-a

Skala 1:2000000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Eschelle„, „Mille Pas Geometriques„, „Lieues comm. de France„, „Lieues d’Allemagne et de Pologne

Miedzioryt kolorowany, mapa przeglądowa.

Cartes générales de la Géographie ancienne et nouvelle… de toutes les parties du Monde… par les Sieurs Sanson. A Paris 1681 chez Pierre Mariette.

Mapa pochodzi z atlasu opracowanego przez rodzinę Sansonów i wydawanego przez rodzinę wydawców Mariette. Synowie N. Sansona Adrian i William przejęli wydawnictwo ojca w 1670 roku i kontynuowali praktycznie dzieło ojca. Ojciec i syn Mariette współpracowali z rodziną Sansonów i często wydawali samodzielnie niektóre ich opracowania. Kamianets-podilskyi (po ukraińsku: кам”oruн-под́льський, IPA: [kɐmjɐˈnɛtsʲ poˈd⁽ʲ⁾ilʲsʲj]; po polsku: Kamiieniec Podolski; po rumuńsku: Camenița; Yiddish: קאַמענעץ־פּאָדאָלסק / קאַמעניץ, romanized: Kamenetz-Podolsk / Kamenitz), miasto nad rzeką Smotrycz w zachodniej Ukrainie, na północny wschód od Czerniowiec. Dawniej centrum administracyjne obwodu chmielnickiego, obecnie miasto jest centrum administracyjnym Rejonu Kamieniecko-Podolskiego w obwodzie. Mieści się w nim administracja grody miejskiej Kamieńca Podolskiego. Obecną populację oszacowano na 96 896 (szac. 2022). Podczas wojny ukraińsko-sowieckiej miasto oficjalnie pełniło funkcję tymczasowej stolicy Ukraińskiej Republiki Ludowej od 1919 do 1920 roku. Pierwsza część podwójnej nazwy miasta pochodzi od kamin '( ukr . каминь ) lub kamen , co oznacza „kamień” w języku starosłowiański Drugi człon nazwy odnosi się do historycznego regionu Podola (ukr. Подилля), którego historyczną stolicą jest Kamieńiec Podolski. Odpowiednikami nazwy w innych językach są polskie: Kamieniec Podolski; rumuński: Camenița Podoliei; łaciński: Camenecius; węgierski: Kamenyeck-Podolszk; Jidysz: коменец (Komenec), rosyjski: Kamenets-Podolskiy. Kamieniec Podolski położony jest w południowej części obwodu chmielnickiego, położonego w zachodnioukraińskim regionie Podole. Przez miasto przepływa rzeka Smotrycz, dopływ Dniestru. Całkowita powierzchnia miasta obejmuje 27,84 kilometrów kwadratowych (10,7 2). Miasto położone jest około 101 kilometrów (62,8 mil) od centrum administracyjnego obwodu, Chmielnickiego. Kilku historyków uważa, że ​​miasto w tym miejscu zostało założone przez starożytnych Daków, którzy mieszkali na terenie dzisiejszej Rumunii, Mołdawii i części Ukrainy. Historycy piszą, że założyciele osady nazwali ją Petridava lub Klepidava, co wywodzi się od greckiego słowa petra lub łacińskiego lapis „kamień” i dackiego dava „miasto”. Współczesny Kamieńiec Podolski został po raz pierwszy wymieniony w 1062 roku jako miasto państwa Rusi Kijowskiej. W 1241 roku został zniszczony przez najeźdźców mongolskich. W 1352 r. zostało zaanektowane przez polskiego króla Kazimierza III. W 1378 r. stał się siedzibą diecezji rzymskokatolickiej. W 1432 r. król Zygmunt I Stary nadał Kamieniecowi Podolskiemu prawa miejskie. W 1434 r. stał się stolicą województwa podolskiego i siedzibą miejscowej administracji cywilnej i wojskowej. Starożytny zamek został zrekonstruowany i znacznie rozbudowany przez polskich królów w celu obrony Polski od południowego zachodu przed najazdami osmańskimi i tatarskimi, dlatego też nazywany był bramą do Polski. W okresie wolnych wyborów w Polsce Kamieńiec Podolski, jako jedno z najbardziej wpływowych miast państwowych, cieszył się prawami wyborczymi (obok Warszawy, Krakowa, Poznania, Gdańska, Lwowa, Wilna, Lublina, Torunia i Elbląga).Opisane strony świata: SEPTENTRION, MIDY, ORIENT, OCCIDENT. Na NE w treści stempel: „86”, mapa dwuczęściowa.

Znak wodny:  cyrkiel, CV
Osiedla:  sygnatura
Komunikacja:  drogi
Hydrografia:  rzeki, jeziora
Nazewnictwo:  hydrografia, państwa, prowincje, osiedla
Współrzędne geograficzne:  opisane między ramkami co 10′ oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 2.5′
Ramka:  zwykła
Format:  r: 402×528, p: 407×532, a: 427×563

Kolekcja:  Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00583-11916

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)