139. GENERALE KAART VAN POLEN. ¦¦…

Skala 1:25000000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Lieues Communes de Pologne„, „Lieues Grandes de France„

Miedzioryt czarno-biały, mapa ogólnogeograficzna

Methode pour étudier la Geographie par Mr l’Abbe Lenglets Dufersnoy

Nicolas Lenglet Du Fresnoy, także Abbé Lenglet du Fresnoy (urodzony 5 października 1674 w Beauvais, † 16 stycznia 1755 w Paryżu) był francuskim historykiem, geografem, filozofem, wydawcą i encyklopedystą. Nicolas Lenglet du Fresnoy z Beauvais najpierw studiował teologię w Paryżu, ale wkrótce zwrócił się ku dyplomacji i polityce. Jean-Baptiste Colbert de Torcy mianował go w 1705 r. Sekretarzem języka łacińskiego i francuskiego elektora kolońskiego Josepha Clemensa Bawarii, który przebywał w Lille od 1704 r. W wyniku wojny o sukcesję hiszpańską. W 1708 roku, po zajęciu Lille przez wojska cesarskie (bitwa pod Oudenaarde), spotkał księcia Eugeniusza Sabaudzkiego. Podczas podróży do Wiednia w 1721 roku spotkał go ponownie i został mianowany jego bibliotekarzem. Przeniósł się do Paryża za panowania Filipa II De Bourbon, duc d’Orléans. W 1718 r.

Współpracował z konspiratorem Cellamare Conspiration de Cellamare Jego kontrowersyjny i ironiczny styl  pisania  również przysporzył mu wrogów,  chwalił  się następującym zdaniem: „Chcę być tak samo szczery w moim galijskim stylu, jak w moich działaniach.” Jego dążenie do intelektualnej niezależności i oporu wobec królewskich cenzorów Ludwik XV . wpadł w kłopoty. Pod jego rządami był kilkakrotnie więziony, w sumie pięć razy, w Bastylii za swoje pisma, ale także za działalność wydawniczą, m.in. za Clément Marot, François Maynard (1582-1646), Voltaire, Pierre de L’Estoile. . Raz był uwięziony w Cytadeli w Strasburgu, Citadelle de Strasbourg, a innym razem w Vincennes. Książki Lengleta charakteryzują się wysokim poziomem nauczania i wszechstronną erudycją, dlatego interesował się krytyką literacką, a t akże filozofią hermetyczną, historią czy geografią. Napisał artykuły na temat oceny historii i wniósł wkład do Encyklopedii Denisa Diderota i Jean-Baptiste le Rond d’Alembert. Pisał pod pseudonimami Edward Melton, Albert Van Heussen, C. Percel Gordon i Gosford. Po łacinie publikował teksty jako Lengletius. Zmarł w wieku 80 lat po upadku podczas czytania. Podobno wpadł do otwartego ognia i doznał poważnych i śmiertelnych oparzeń. Na W i E poza ramką herby: Pologne, Posna, la Prusse, Lithuaniae, Moravie, Livonie, Pleskow, Samogitie, Podolie, Transilvanie, Moldavie, Ukraine. Opisane strony świata: Septentrion, Midy, Orient Occident. Na S ołówkiem: „1700”, „Beauplan”, Fer Nicolas De, (1646-1720)?”. Na odwrocie ołówkiem na SE: „Anonim”.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: sygnatura, kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, prowincje, osiedla
Ramka: zwykła
Format płyty: 150×212

Kolekcja: Muzeum Polskie w Rapperswilu

Nr katalogu CRP: 00212-11325

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)