63. NOUVELLE CARTE DE L’ALEMAGNE AVEC DES TABLES DES BRANCHES DE LA NOBLESSE ET LES LIEUX LES PLUS ¦ RE-MARQABLES DE LEURS RESIDANCE.
Chatelain (Châtelain) Henri Abraham (1684-1743)
Guedeville (Gueudeville) Nicolas (1654-1721)
L’Honore Francois (XVII/XVIII)
Skala 1:3300000; skala przybliżona.
Miedzioryt czarno-biały, mapa historyczna.
Atlas Historique ou nouvelle introduction à l’historie, à la chronologie et à la géographie ancienne et moderne… Par M-r C.xxx [Henri Abraham Châtelain] avec dissertations sur l’histoire de cheque etat par Mr. Guedeville. A Amsterdam, chez François d’Honore et Compagnie prés de la Maison de Ville. 1705-1739. 4 vols.
Mapa A. H. Châtelaina opracowana przez geografa i sprzedawcę druków N. Gueudeville’, pracującego dla Châtelaina w latach 1705-1720. Atlas Historique, w którym się ukazała wydawany był w latach 1705-1739 w Amsterdamie i prawdopodobnie w Paryżu przez wydawcę paryskiego Francois’a l’Honore. Drukarz i księgarz holenderski, działał w s’Gravenhage (Haga) w latach 1697-1703, w Amsterdamie w latach 1704-1748. W latach 1701-1703 współpracował z bratem Jonasem jako „Frères L’Honoré”, następnie w latach 1704-1705 z Zachariasem Chatelain I jako „F. L’Honoré et compagnie”, iw latach 1706-1726 z Zachariasem Chatelain II również jako ” F. L’Honoré et compagnie „, w latach 1738-1748 z synem Zachariasem l’Honoré jako” L’Honoré et fils „. Wydawał w latach 1705-1726 razem z Henrim Abrahamem Chatelain, synem Zachariasa I. jako L’Honore & Chatelain „. Henri Abraham Chatelain był pastorem hugenotów pochodzenia paryskiego. Mieszkał kolejno w Paryżu, St. Martins, Londynie (ok. 1710), Hadze (ok. 1721) i Amsterdamie (ok. 1728). Chatelain był utalentowanym artystą i wiedział, że łączy bogactwo historycznych i geograficznych informacji z delikatnym grawerunkiem i nieskomplikowaną kompozycją. Przełomowa jak na tamte czasy praca obejmowała studia z zakresu geografii, historii, etnologii, heraldyki i kosmografii. Jego mapy z eleganckim rycinem są wspaniałym przykładem złotego wieku francuskiego tworzenia map. Wydawnictwo Chatelain, Chatelain Frères i Chatelain & Fils jest zarejestrowane w Amsterdamie w latach 1700-1770, gdzie Zacharias mieszkał „op den Dam” w 1730. Henri Abraham Chatelain, jego ojciec Zacharie Chatelain (zm. 1723) i Zacharie Junior (1690-1754), pracowali jako spółka, wydając Atlas Historique, Ou Nouvelle Introduction à L’Histoire pod kilkoma różnymi odciskami Chatelain, w zależności od związki rodzinne w momencie publikacji. Atlas został wydany w siedmiu tomach w latach 1705-1720, drugie wydanie ukazało się w 1732 roku. Tomy I-IV z trzecim wydaniem i tom I z ostatecznym wydaniem w 1739 roku. Henri Abraham Chatelain, którego „Atlas Historique” był jednym z najbardziej ekspansywnych holenderskich encyklopedii tamtych czasów. Opublikowane po raz pierwszy w 1705 roku Atlas Historique Chatelaina był częścią ogromnej siedmiotomowej encyklopedii. Chociaż głównym tematem tekstu była geografia, praca zawierała również bogactwo informacji historycznych, politycznych i genealogicznych. Tekst został opracowany przez Nicholasa Gueudeville’a i Garillona z dodatkiem H.P. de Limiers i mapy zostały wyryte przez Chatelaina, głównie według map De L’Isle. Atlas został opublikowany w Amsterdamie w latach 1705-1721, a później wznowiony przez Zacharie Chatelain w latach 1732-1739. Atlas Historique: Po raz pierwszy opublikowany w Amsterdamie w latach 1705-1720, różne tomy były aktualizowane w różnych okresach aż do 1739 roku, kiedy to czwarte wydanie vol. Pojawiłem się, określony jako „dernière edition, corrigée & augmentée”. Wydaje się, że pierwsze cztery tomy doczekały się czterech druków, przy czym najbardziej pożądane są druki późniejsze, które zawierają maksymalną liczbę poprawek i uzupełnień. Pozostałe trzy ostatnie tomy ukazały się po raz pierwszy w latach 1719-1720 i poprawione w 1732. Ambitne i pięknie przedstawione dzieło Atlas Historique było przeznaczone dla szerokiej publiczności, zafascynowanej na początku XVIII wieku niedawno podbitymi koloniami i nowymi odkryciami. . W tej pracy ważne miejsce zajmują odległe kraje, takie jak Ameryka, Afryka, Bliski Wschód, Mongolia, Chiny, Japonia, Indonezja itp. Oprócz map, z których wiele jest opartych na Guillaume De L’Isle, tablice są zgodne z najlepszymi opisami podróży z tego okresu, takimi jak Dapper, Chardin, de Bruyn, Le Hay i inne. Inne działy zajmują się historią krajów europejskich i obejmują szeroki zakres tematów, w tym genealogię, historię, kosmografię, topografię, heraldykę i chronologię, stroje świata, wszystkie zilustrowane licznymi grawerowanymi mapami, tablicami miejscowych mieszkańców i wykresami heraldycznymi linii rodzin panujących w tamtych czasach. Mapy, ryciny i tabele wymagane do stworzenia pełnego zestawu są szczegółowo wymienione w każdym tomie. Towarzyszący tekst jest w języku francuskim i często jest drukowany w dwóch kolumnach na stronie z przeplatanymi mapami i innymi ilustracjami. Każda mapa i tabela są ponumerowane kolejno w ramach swojego tomu, a wszystkie mapy są objęte przywilejami stanów Holandii i Zachodniej Fryzji. Encyklopedyczny charakter dzieła jako całości znajduje odzwierciedlenie w sześciu tytułach. Strony są dziełem pana posła. Romeijn de Hooghe. i są grawerowane przez J.Goeree, T.Schynyoet i P. Sluyter. Nowe stypendium zasugerowało, że kompilator atlasu, który jest określony w tytule jako „Pan C ***”, nie jest Henri Abrahamem Châtelainem, ale Zacharie Châtelain. Nicolas Gueudeville, urodzony w 1652 r. W Rouen i zmarł w 1721 r. W Hadze, jest benedyktyńskim mnichem, który został pozbawiony ról, który został dziennikarzem, pamfletem, tłumaczem, historykiem i francuskim pisarzem. Ten prekursor socjalizmu Rousseau, zwany „nieznanym żołnierzem Oświecenia”, okupował Europę swoim postępowaniem i zuchwałością swoich pism, zanim popadł w zapomnienie. Syn lekarza z Rouen, gdy tylko skończył swoje pierwsze studia, Nicolas Gueudeville wstąpił do kongregacji Saint-Maur w wieku siedemnastu lat i złożył profesję w opactwie w Jumièges 8 lipca 1671 r. Zaczynał wyróżniać się sam w głoszeniu kazań, gdy jego niezależność i niezwykłość poglądów w sprawach najpoważniejszych ściągały na niego wyrzuty przełożonych. Aby uniknąć kar, które miały zostać na niego wymierzone, Gueudeville postanowił uciec, co uczynił wspinając się po ścianach swojego klasztoru. Po przejściu na emeryturę do Holandii przyjął tam kalwinizm, tam ożenił się i utrzymywał z internatu, ucząc łaciny w Rotterdamie. Następnie osiadł w Hadze, gdzie, jak pisał z wielką łatwością, myślał o użyciu swojego pióra i pisał pod zasłoną anonimowych gazet satyrycznych, takich jak L’Esprit des cours d’Europe, arkusz, który miał wielką modę w ten kraj ze względu na satyryczne cechy, jakie zawierał wobec ministrów Francji. Ambasador Francji po uzyskaniu zakazu, Gueudeville uchylił się od tego zakazu, zmieniając po swoim wyjeździe nazwę swojej karty Nouvelles des cours d’Europe, która w latach 1698-1710 cieszyła się dużą popularnością. Zbiór tego czasopisma składa się z 18 na 12 tomów. Redagował, często przeplatany swoimi pomysłami, dość dużą liczbę prac we wszelkiego rodzaju esejach, z których jeden, krytyka Telemacha, odniósł duży sukces. Opublikował kilka tłumaczeń, w tym bezpłatne tłumaczenie Utopii autorstwa Thomasa More’a, który, jak powiedział, dostrzegł prawdziwe przyczyny ludzkiego nieszczęścia: „Własność, chciwość, ambicja, te trzy plagi społeczeństwa obywatelskiego, te trzy liczby, które pustoszą ludzkość, nie zostały znalezione w Utopii. »Przetłumaczył także Universal Historical Grand Theatre, Leyden, 1703, 5 tomów. folio, bezpłatne tłumaczenie niemieckiego dzieła Imhofa, Historical Atlas lub New Introduction to History, z dodatkiem Limiers, Amsterdam, 1713- 1721, 7 vols. In-folio, z łaciny w języku francuskim O szlachetności i doskonałości płci żeńskiej, z tłumaczeniem na temat niestabilności i prawdy nauki autorstwa Henri-Corneille Agrippa, Leyden, 1726, 3 tomy. 8vo, The Praise of Folly of Erasmus, Leiden, 1713, in-12, Erasmus Conferences, Leyden 17 ~ 0, 6 vol. 12mo, the comedies of Plautus, Leiden, 1719. François L’Honoré: Księgarz. – Pochodzi z Sedana. Bourgeois z Amsterdamu w lutym 1704 r. Zmarł w Portugalii. W La Haye, początkowo związany z Étienne Foulque; następnie w 1701 r. swojemu bratu Jonasowi L’Honoré, pod tytułem: „Frères L’Honoré”; w Amsterdamie, związany najpierw ze swoim teściem Zachariasem I Chatelainem w latach 1704-1705, a następnie ze swoim szwagrem Zachariasem II Chatelainem, od 1706 do 1726, czasem pod tytułem: „Honoré et compagnie”; od 1733 do 1748 roku swojemu synowi Zachariasowi L’Honoré z powodu: „L’Honoré et fils”Na E i na W wykaz germańskich rodów szlacheckich z podaniem linii, miejscowości oraz ich położenia na mapie, w porządku regionalnym i chronologicznym: „ETAT PRESENT de la noblesse ¦ DE L’EMPIRE AVEC LA DIVISION ¦ DES FAMILLES ET LEUR RESIDENCE”, „LEs 12 ANCIES MAISONs DE L’EMPIRE”, „LES 17 NOUVELLES MAISONS DE L’EMPIRE”, „BLANC DES COMTES DE WETTERAVIE”, „BLANC DES PRELATS DE ¦ SUABE”, „BLANC DES PRELATS DU ¦ RHIN”, „SUITE DES COMTES DE WETTERAVIE”, „BLANC DES COMTES DE SUABE”, „BLANC DES COMTES DE FRANCONIE”, „BLANC DES COMTES DE WESTPHALIE”. Na SW w treści tekst: „Avec Privilege de Nosseigneurs les Etats de Hollande et de West Frize„. Na NE poza ramka: „Tome 2 Nº 22.„. Na odwrocie na N ołówkiem: „POLISH GERMAN karte”.
Rzeźba: kopczyki
Osiedla: plany, sygnatura, kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora
Siatka: kwadratowa
Nazewnictwo: hydrografia, województwa, prowincje, 2-st. osiedla,
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 10′.
Ramka: Między ramkami opisane pasy: a-n, słupy: A-N.Na E i na W 30 herbów prowincji polskich: „ARMES DES PROVINCES DE POLOGNE”, Posnan, Kalisch, Siradia, Vellin, Rava, Lancicia, Cujavie, Cracovie, Sandomir, Lublin, Lemberg, Premisla, Podolie, Kiovie, Belsko, Chelm, Varsovie, Plocsko, Dobrzin, Samogitie, Volhynie, Polaquie, Wilna, Torcki, Briescie, Novogrodeck, Mscislaw, Witepsko, Minski, Poloczko.
Format: r: 500×597, p: 507×601, a: 532×640
Kolekcja: własna MPR
Nr katalogu CRP: 00290-11476
ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)