260. Carta ¦ DELLA ¦ POLONIA ¦ Designata da Leonardo Chodzko.
Castellini J. Carolus
Chodzko Léonard (Borejko) (1800-1871)
Skala 1:2500000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Miglia d’Italia„, „Miglia d’Germaniae„, „Miglia di Polonia„, „Leghe di Francia„, „Worste di Russia„.
Staloryt, kolorowane granice, mapa polityczna
Mapa opracowana na podstawie materiałów L. Codźko. Leonard Chodźko, pochodzący ze starej szlacheckiej rodziny z Wielkiego Księstwa Litewskiego, urodził się we wsi w Palatynacie Wilno (obecnie Wilno), jednym z ziem polskich przyłączonych przez Rosję po trzecim rozbiorze Polski (1795). Jest synem Ludwika Chodźki, diecerem grodzieńskim i uczestnikiem powstania kościuszkowskiego oraz pierwszym kuzynem orientalisty Aleksandra Chodźko, poety Michała Chodźko i kartografa Józefa Chodźko. Przyjaciel Tomasza Zana, w latach 1816–1817, studiował prawo na Uniwersytecie Wileńskim, gdzie miał profesora historyka i polityka Joachima Lelewela. Podczas studiów brał udział w patriotycznych kręgach filaretów, gdzie poznał Adama Mickiewicza. Związany w 1819 r. Jako sekretarz z księciem Michałem Kleofasem Ogińskim, podróżował prawie po całej Europie, a następnie osiadł w Paryżu w 1826 r. Pełnił kolejno funkcje pracownika biblioteki Sorbonne, zastępcy bibliotekarza w Sainte-Geneviève i bibliotekarza w Ministerstwie Nauczania Publicznego w Paryżu. 12 lutego 1830 r., W rocznicę urodzin Tadeusza Kościuszki, zorganizował ważne wydarzenie w stolicy Francji, w którym uczestniczyli Marie Joseph de La Fayette i Victor Hugo. W czasie Trzech Chwalebnych Rewolucji w lipcu 1830 r. Jest kapitanem adiutanta generała La Fayette. 29 listopada 1830 r. Rozpoczyna się polskie powstanie i przeciw dominacji Rosji. Leonard Chodźko popiera powstanie i jest jednym z członków założycieli Centralnego Komitetu Polaków utworzonego w styczniu 1831 r. Przez La Fayette. Po klęsce powstania we wrześniu 1831 r. Jest członkiem zarządu Polskiego Komitetu Narodowego utworzonego przez Lelewela w listopadzie, a następnie odgrywa znaczącą rolę w Wielkiej Emigracji do Francji. W 1833 r. Przygotował w tajnym stowarzyszeniu
Vengeance du Peuple (Zemsta Ludu) zbrojną wyprawę pułkownika Józefa Zaliwskiego do Królestwa Polskiego. Prześladowany przez ambasadę rosyjską w Paryżu został zmuszony przez władze francuskie do opuszczenia Paryża do Wielkiej Brytanii. W 1834 roku wrócił do Paryża i całkowicie poświęcił się pracy naukowej. Dużo pisze i publikuje i zostaje członkiem Royal Academy of Nancy, Philotechnical Society, Geographic Society, French Society of Universal Statistics of Paris. W czerwcu 1846 r. Zrezygnował z Komitetu Centralnego na rzecz Polaków 2, aby wyrazić swój sprzeciw wobec przemówienia generała Fabviera w sprawie Krakowa (załączonego wkrótce przez Austrię). Zmarł w Poitiers w 1871 roku. Jego pochówek spoczywa na cmentarzu Hôpital-des-Champs Poitiers 3. J. Carolus Castellini byö litografem pracującym we Florencji. Na S pod ramka: „1. Vaivodia di Masovia, -2.Vaiv. di Kalisz, -3. Vaiv. di Cracovia, -4. Vaiv.di Lubelsk, -5. Vaiv. di Podlachia, -6. Vaiv. di Plock. -7. Vaiv. di Sandomir, -8. Vaiv. di Augustow.” Na SE pod ramką: „J. Carolus Castellina Sculpsit Florentiae„. Legenda i podziałki liniowe w ramce pod tytułem.
Osiedla: sygnatura symboliczna
Komunikacja: drogi 2-st.
Hydrografia: rzeki, jeziora
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, prowincje, województwa, osiedla.
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°.
Ramka: zwykła
Format: r:471×546, mapa obcięta brak śladów płyty, a: 488×556
Kolekcja: Roman Umiastowski
Nr katalogu CRP: 00072-04687
ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)