18. BASSE PODOLIE, ¦ ou ¦…

Skala 1:2000000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Eschelle„, „Mille Pas Geometriques„, „Lieues comm. de France„, „Lieues d’Allemagne et de Pologne„

Miedzioryt czarno-biały, mapa przeglądowa.

Cartes générales de la Géographie ancienne et nouvelle… de toutes les parties du Monde… par les Sieurs Sanson. A Paris 1681 chez Pierre Mariette.

Mapa pochodzi z atlasu opracowanego przez rodzinę Sansonów i wydawanego przez rodzinę wydawców Mariette na podstawie materiałów Williama Beauplana. Guillaume Levasseur de Beauplan (ok. 1600 – 6 grudnia 1673) lub William le Vasseur de Beauplan był francusko-polskim kartografem, inżynierem i architektem. Beauplan służył jako kapitan artylerii armii Korony Królestwa Polskiego w latach 1630–1647 lub 1648. Został wysłany na Ukrainę, gdzie służył pod Stanisława Koniecpolskiego w latach 1637–38. Swoje umiejętności architektoniczne wykorzystywał w wojsku. W 1639 brał udział w odbudowie Twierdzy Kodak. Zbudował także fortecę w Barze, pracował na zamku Brody i budowach w Krzemieńczuku. W 1639 r. Beauplan stworzył pierwszą „opisową” mapę Ukrainy. Stworzył mapę Ukrainy w 1648 roku, która zawiera szczegółowe informacje o granicy. W 1654 r. Pracował w Gdańsku. Stworzył mapę w skali 1: 452 000 i dodatkową mapę w skali 1: 1 800 000. Obie mapy zostały wygrawerowane przez Willema Hondiusa. Mapy te miały zostać opublikowane w Rouen we Francji i reprodukowane przez Veniiamyn Kordt. Beauplan opublikował kolejną mapę Dniepru w 1662 r. Napisał Description des contrés du Royaume de Pologne, która została opublikowana w 1651 r. Nazwę tę zmieniono na Description d’Ukranie, gdy w 1651 r. Ukazało się drugie wydanie. Dwa kolejne wydania zostały opublikowane w 1660 i 1861. Książka była pierwszą wydaną książką zawierającą geograficzny, ekonomiczny i demograficzny opis Ukrainy. Do 1832 roku został przetłumaczony na pięć języków. Do dziś pozostaje w druku. W książce Ukraina została opisana jako terytorium między Moskwą a Siedmiogrodu. Pierre Mariette II (młodszy) Wydawca i sprzedawca grafik i map. – Ochrzczony 14 sierpnia 1634 w Paryżu. Syn Pierre I Mariette (1603? -1657), wydawca i grafik. Założona w lutym 1655 r., W kwietniu tego roku poślubił Madeleine de Collemont, wdowę po wydawcy drukowanym François Langlois dit Ciartres, którego zbiory przejął. W szczególności w styczniu 1662 roku uzyskał pozwolenie na grawerowanie i drukowanie traktatów i map geograficznych autorstwa Nicolasa Sansona. Owdowiony w 1664 roku, ożenił się ponownie 15 września tego roku z Marie Piget, córką paryskiego księgarza Siméona Pigeta. Sprzedaje swój fundusz swoim spadkobiercom 2 sierpnia 1716 roku i wkrótce potem umiera. Pogrzeb 13 sierpnia 1716 w Paryżu; inwentaryzacja po śmierci następnego dnia. Ojciec wydawcy i handlarza drukami Pierre-Joseph Mariette (1656-1729), grawera. Nicolas Sanson (20 grudnia 1600 – 7 lipca 1667) był francuskim kartografem, który służył w sprawach geograficznych pod rządami dwóch królów. Nazywano go „ojcem francuskiej kartografii”. Urodził się w Abbeville, ze starej rodziny Picardów pochodzenia szkockiego, 20 (lub 31) grudnia 1600 r., A kształcił się u jezuitów w Amiens. W 1627 zwrócił na siebie uwagę Richelieu mapą Galii, którą zbudował (a przynajmniej zaczął) mając zaledwie osiemnaście lat. Sanson był królewskim geografem. Udzielał lekcji geografii zarówno Ludwikowi XIII, jak i Ludwikowi XIV; Mówi się, że kiedy Ludwik XIII przybył do Abbeville, wolał być gościem Sansona (wówczas zatrudnionego przy fortyfikacjach), zamiast zajmować kwatery zapewniane przez miasto. Na zakończenie tej wizyty król ustanowił Sansona radnym stanu. Działający od 1627 r. Sanson wydał swoją pierwszą ważną mapę, „Postes de France”, która została opublikowana przez Melchiora Taverniera w 1632 r. Po opublikowaniu samodzielnie kilku atlasów generalnych został współpracownikiem wydawcy druków Pierre Mariette. W 1647 roku Sanson oskarżył jezuitę Philippe Labbe o plagiat w jego Pharus Galliae Antiquae; w 1648 r. stracił najstarszego syna Mikołaja, zabitego podczas Frondy. Wśród przyjaciół jego późniejszych lat był wielki Condé. Zmarł w Paryżu 7 lipca 1667 r. Dwóch młodszych synów, Adrien Sanson (zm. 1708) i Guillaume Sanson (zm. 1703), zastąpili go jako geografów króla. W 1692 roku Hubert Jaillot zebrał mapy Sansona w Atlas nouveau. Zobacz także XVIII-wieczne wydania niektórych dzieł Sansona na temat Delamarche pod tytułami Atlas de géographie ancienne i Atlas britannique; oraz Catalog des cartes et livres de géographie de Sanson (1702).Synowie N. Sansona Adrian i William przejęli wydawnictwo ojca w 1670 roku i kontynuowali praktycznie dzieło ojca. Ojciec i syn Mariette współpracowali z rodziną Sansonów i często wydawali samodzielnie niektóre ich opracowania. Opisane strony świata: SEPTENTRION, MIDY, ORIENT, OCCIDENT. Na odwrocie na NE ręcznie: „(96)”, na SE ołówkiem: „500 ¦ 47.30 ¦ XI ¦ 51…”

Znak wodny: cyrkiel
Osiedla: sygnatura
Komunikacja: drogi
Hydrografia: rzeki, jeziora
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, prowincje, osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 10′ oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 2.5′
Ramka: zwykła
Format: r: 354×540, p: 363×548, a: 378×565

Kolekcja: Roman Umiastowski