257. A Map of the ¦…

Skala 1:2600000; skala przybliżona, podziałka liniowa: „English Miles 69 ½ to a Degree„.

Linotyp, kolorowane granice, mapa polityczna

Atlas containing ten maps of Poland, exhibiting the political changes… from 1772… by J. M. Bansemer and P. Falkenhagen Zaleski. Londyn 1837 J. Wyld

Mapa opracowana przez J. Wylda spadkobiercy oficyny wydawniczej W. Fadena. Jako sukcesor wydawnictwa Jefferys & Faden wydał on w fornie atlasu 10 map Polski auorstwa poprzedników oraz własnego. Mapa Polski, pokazująca zarówno rozczłonkowanie, jak i najnowsze granice, po kongresie wiedeńskim. Mapa ta została pierwotnie wydana pod innym  tytułem przez Williama Fadena w 1799 r. Mapa oparta jest na 24-kartowej mapie Rizzi-Zannoni z 1772 r., Zamówionej przez króla polskiego. We wkładce znajduje się plan Warszawy z lotu ptaka, otoczony tablicami z informacjami dotyczącymi ludności, religii i języków. Podtytułem oznaczono kolorami regiony Prus, Rosji, Austrii i Królestwa Polskiego. James Wyld,

James Wyld Jr.

następca Williama Fadena, utrzymał wysoki poziom doskonałości graficznej i merytorycznej, który został ustanowiony przez jego poprzednika, a jego mapy należą do najlepszych opublikowanych na początku XIX wieku. James Wyld Sr. (1790-1836) był brytyjskim kartografem i jednym z czołowych twórców map w Europie. Wniósł wiele wkładów w kartografię, w tym wprowadzenie litografii do drukowania map w 1812 r. William Faden, inny znany kartograf, przekazał Wyldowi w 1823 r. Swoją działalność w zakresie tworzenia map. Wyld wielki prestiż. Wyld został mianowany geografem Jego Królewskiej Mości Jerzego IV i Wilhelma IV, a także Jego Wysokości Księcia Yorku. W 1825 r. Został wybrany na współpracownika Instytutu Inżynierów Budownictwa. Był jednym z członków założycieli Królewskiego Towarzystwa Geograficznego w 1830 roku. Również w 1830 roku jego wydawnictwo przejął jego syn, James Wyld Jr. Wyld Sr. zmarł z powodu przepracowania 14 października 1836 r. James Wyld Jr. (1812-87) był znanym kartografem i z powodzeniem prowadził interes ojca. Uzyskał tytuł geografa królowej i H.R.H. Prince Albert. Punch (1850) opisał go w humorystycznych terminach kartograficznych: „Jeśli mózg pana Wylda zostanie kiedykolwiek odkryty (będziemy zobowiązani, że ma jego mapę w kapeluszu), chcielibyśmy go podejrzeć, bo mamy podejrzenie, że dwie półkule muszą być zadrukowane, polakierowane i szkliwione, dokładnie jak para globusów. Był najstarszym synem Jamesa Wylda Starszego (1790–1836) i Elizy (z domu Legg). W 1838 roku ożenił się z Anne, córką Johna Hestera i miał dwoje dzieci, z których jedno, James John Cooper Wyld, również został wydawcą map. Po śmierci ojca w 1836 roku Wyld stał się jedynym właścicielem dobrze prosperującej rodzinnej firmy tworzącej mapy z siedzibą w Charing Cross. Jego mapy, które obejmowały tak różnorodne regiony jak Londyn i złote pola Kalifornii, były wysoko oceniane, a sam Wyld miał doskonałą reputację jako twórca map; został wybrany na członka Królewskiego Towarzystwa Geograficznego w 1839 roku i został mianowany geografem królowej Wiktorii i księcia Alberta (podobnie jak jego ojciec przed nim). Miał oportunistyczne podejście do biznesu i był płodnym wydawcą map i przewodników (do tego stopnia, że Punch twierdził, że gdyby jakiś kraj został odkryty we wnętrzu ziemi, Wyld stworzyłby jego mapę „od razu po odkryciu, jeśli nie wcześniej”), ale jego projekty nie zawsze kończyły się sukcesem; chociaż czerpał zyski z „manii kolejowej” późnych lat trzydziestych XIX wieku, w rezultacie uwikłał się w szereg spraw sądowych z nieudanymi spółkami kolejowymi i przesadził, drukując mapy i przewodniki londyńskiej sieci kolejowej, która obejmowała stacje i połączenia, które zostały zaplanowane, ale później nie zostały zbudowane. Pomógł założyć zarówno Stowarzyszenie Geodetów, jak i Instytucję Geodetów, aby lobbować przeciwko Ordnance Survey, ponieważ czuł, że jego działalność zagraża jego biznesowi, ale kiedy te stowarzyszenia upadły, pragmatycznie wyznaczył swoją firmę jako jeden z sześciu oficjalnych punktów sprzedaży nowe mapy systemu operacyjnego.  Miał konto w Royal British Bank, które załamało się w 1856 roku, niszcząc oszczędności wielu deponentów, ale rozmiar jego strat nie jest rejestrowany. Wyld był przewodniczącym komitetu deponentów, któremu udało się wynegocjować korzystny zwrot 15 szylingów funta od akcjonariuszy. Był także posłem Partii Liberalnej Bodmin, chociaż jego kariera polityczna była przez większość czasu, gdy zarządzał Wielkim Globem. Podczas jego pierwszych wyborów w 1848 r. W lokalach wyborczych postawiono zarzut przekupstwa, chociaż uznano, że oskarżenia te nie mogą być uzasadnione i pozwolono mu zająć swoje miejsce. Jego pomysł na Wielki Glob był formułowany przez wiele lat: korespondent Notes and Queries wspomniał, że już w 1839 roku Wyld poruszył temat wklęsłej kuli na spotkaniu, aby omówić wcześniejszy projekt gigantycznego globu. Ten plan Williama Viallsa dotyczący georamy w Londynie nigdy nie wyszedł poza etap planowania. Jan Marcin Bansemer (też: Banzemer, ur. 29 maja 1802 w Warszawie, zm. 4 września 1840 w Londynie) – kartograf, działacz Wielkiej Emigracji. Bansemer był synem Martina Jakuba, pochodzącego z miejscowości Neustettin (dziś Szczecinek) na Pomorzu, kupca osiadłego w Warszawie prawdopodobnie w okresie pa nowania pruskiego po III rozbiorze Polski (rodzina podobno pochodziła z Anglii ) i Helena Ludwika z d.Kurtz (zm. 1849), ewangelicy. Uczęszczał do Liceum Warszawskiego, które ukończył z wyróżnieniem około 1819 r., A następnie studiował prawo i administrację na Uniwersytecie Warszawskim. Jeszcze jako student brał udział w pracach nad uregulowaniem systemu miar i wag w Kongresówce. Tytuł magistra uzyskał w 1822 r. I wstąpił do wojska, gdzie po pewnym czasie został awansowany do stopnia podporucznika rakiet konnych. Po wybuchu powstania listopadowego stanął na czele wydziału produkcji uzbrojenia w Arsenale Warszawskim. 21 marca 1831 r. Został porucznikiem w sztabie gen. Dwernickiego, nieco później kapitanem artylerii i rycerzem zakonu Virtuti Militari. Odegrał ważną rolę podczas i po przeniesieniu resztek pobitych wojsk polskich do Prus Wschodnich, opiekując się żołnierzami i pomagając im z własnych środków. Z Prus Wschodnich Bansemer wyjechał do Drezna i Lipska, gdzie pośredniczył w organizacji dalszej polskiej emigracji do Francji i Anglii oraz próbował stworzyć polski ośrodek badawczy w Saksonii. Brzozowskiego Histoire de la guerre de Pologne en 1831 oraz jedno z wydań ksiąg pielgrzymkowych Mickiewicza. Około 1833 roku Bansemer przeniósł się do Londynu, gdzie rozwinął swoją działalność polityczną i naukową. We współpracy z księciem Adamem Jerzym Czartoryskim utrzymywał kontakt z polskimi żołnierzami, którzy przybyli do Harwich na statku Unii na początku 1834 roku, namawiając ich do podjęcia służby wojskowej we Francuskiej Legii Cudzoziemskiej w Algierii. Towarzystwo Literackie Przyjaciół Polski, założone w 1832 r., Powierzyło mu funkcję doradcy w zakresie wypłaty świadczeń dla biednych emigrantów. W ostatnich latach przed śmiercią Bansemer zbliżył się do ideologii panslawizmu w jej wczesnej postaci i opublikował w Londynie „Marię” Antoniego Malczewskiego w nowej pisowni opartej na języku czeskim. Cieszył się dużym uznaniem wśród angielskich intelektualistów. Trzy lata przed śmiercią wydał wraz z ekonomistą Piotrem Falkenhagen-Zaleskim pierwszy w historii polskiej kartografii Atlas zawierający zmiany polityczne, jakie zaszły w kraju w ciągu ostatnich sześćdziesięciu lat od 1771 roku do chwili obecnej. Bansemer nie założył rodziny i zmarł w Londynie w wieku 38 lat, prawdopodobnie na gruźlicę. Piotr Falkenhagen-Zaleski (ur. 1809, zm. 1883) – finansista, ekonomista, działacz Towarzystwa Rolniczego, powstaniec listopadowy, działacz emigracyjny. Po upadku powstania listopadowego wyemigrował do Wielkiej Brytanii. W 1833 roku, razem z Feliksem Napoleonem Żabą, redagował i wydawał czasopismo The Polish Exile. Wraz z kartografem Janem Marcinem Bansemerem wydał w 1837 r. w Londynie Atlas geograficzno-historyczny, zawierający 8 map historycznych przedstawiają-cych Polskę w różnych latach okresu 1772–183. Po śmierci Adama Mic

Piotr Falkenhagen-Zaleski

kiewicza jeden z organizatorów pomocy dla osieroconych dzieci wieszcza, opiekun jego najmłodszego syna – Józefa. Siostrą Piotra Falkenhagen-Zaleskiego była Zofia Dąbrowska (z Falkenhagenów), matka Jarosława Dąbrowskiego i Teofila Dąbrowskiego. Na emigracji był politycznie związany z Familią księcia Adama Jerzego Czartoryskiego. „Na SW karton: „Warszawa or Warsaw”, Tabele: „Population ¦ of the Ancient Kingdom of ¦ Poland. ¦ according to the seweral septems of ¦ religions Belief”, „Population ¦ and ¦ Superficial Contents, ¦ discributed according to ¦ Languages”. Pod tytułem Legenda: „Railroads Finished, Do Projected”, granice: „Russia (zielony), Prussia (różowy), Austria (żółty), Kingdom of Poland (czerwony)”. Między ramkami tekst: „Longitude East of Londyn”. Na SW. Na odwrocie na NE ręcznie ołówkiem: „M brak / POLAND”, na SE ołówkiem: „Wyld”.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: plany, 2-st. kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora, bagna
Komunikacja: koleje
Nazewnictwo: hydrografia, góry, państwa, prowincje, osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°, graficznie oznaczone w ramcewewnętrznej co 10′.
Ramka: zwykła
Format: r:537×614, a: 577×609

Kolekcja: Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00073-04912

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)