9. DUCATUS ¦ SILESIÆ ¦ GLOGANI…

Skala 1:180000; skala przybliżona, podziałka liniowa: „Miliaria Germanica Communia„.

Miedzioryt kolorowany, mapa ogólnogeograficzna.

Atlas Novus sive Theatrum Orbis Terrarum. Joannes Janssonius et Henricus Hondius. Amsterdam 1638 J. Jansson.

Przeróbka mapy Księstwa Głogowskiego śląskiego kartografa J. Scultetusa wykonana przez J. Janssoniusa i opublikowana w atlasie: Atlas Novus sive… wydawanym w Amsterdamie przez H. Hondiusza i autora mapy. Hendrik Hondius (* 1573; † 1650) również d’Hondt lub de Hondt, był holenderskim wydawcą, rysownikiem i grawerem. Pochodził z rodziny nauczyciela z Duffel we Flandrii. Hondius pochodził z holenderskiej rodziny drukarzy i wydawców o flamandzkich korzeniach. Podobnie jak rodzina Hondiusa z Amsterdamu, z którą łatwo się pomylić, uciekli ze swojej flamandzkiej ojczyzny z powodu wojny, która miała doprowadzić do uniezależnienia się Holandii od Hiszpanii. Ojciec Guiljam Hondius został nauczycielem w Duffel. Po jego śmierci wdowa, matka Hondiusa, mieszkała w Antwerpii. Sam Hondius, urodzony 9 czerwca 1573 roku w Duffel, ożenił się z córką złotnika Godefroy van Gelder, z którą się uczył, Sarą Jansz (także córką Jans). Następnie studiował u Jana Wierixa w Antwerpii. Przed 1597 przeniósł się do Hagi, gdzie w 1597 został przyjęty do cechu. W tym samym roku otrzymał pierwsze prawo do druku portretu księcia Mauritsa. W 1599 r. Otrzymał ogólne obywatelstwo miasta. Opuścił miasto w 1603 r., Zamieszkał w Amsterdamie, aw 1604/05 w Lejdzie, aw 1605 r. Wrócił do Hagi. Jeździł do Kolonii, Paryża i Londynu. Między 1597 a 1600 a około 1616 r. Hondius i jego żona Sara mieli pięć córek i dwóch synów, portrecistę i grawera Willema Hondiusa (? 1600–1658, inne źródła datują się na 1597–1652) i Hendrika Hondiusa II, który również został wydawcą. Hondiusz został pochowany 25 lub 29 października 1650 roku. Hondius jest jednym z najważniejszych drukarzy i wydawców w Holandii na początku XVII wieku. Znany jest jako rysownik, rytownik, rytownik i wydawca pejzaży, obrazów gatunkowych, portretów, widoków architektonicznych „Les cinq rangs d’architecture, 1617” i rysunków technicznych „Geometry, contenant La Theory et Practique… Ă La Fortification, 1616”. Wraz z Hansem Vredemanem de Vriesem opublikował w latach 1604–05 podręcznik perspektyw. Graweruje także innych artystów, w tym Pietera Brueghela Starszego. Sam Hondius jest ostatnio odnotowany w Hadze w 1649 roku, kiedy jego autoportret został opublikowany w Ikonografii Jana Meyssensa. Oznaczone strony świata: Septentrio, Meridies, Oriens, Occidens. Mapa w orientacji wschodniej. Na W w treści legenda 6-cio stopniowa osiedli, obiekty kultu religijnego, winnice, kuźnie, jeziora, bagna: „Notularum ¦ Explicatio”. Kartusz tytułowy z herbem w koronie: prawa półtarcza – Śląsk. Lewa półtarcza – Głogów. Na odwrocie na E tekst: „GLOGAW ¦ DVCATVS.” , na NE numer strony: „11„, pod tekstem: „Germania K„, ołówkiem na SE: „Scultetus Hondius 1632„, na W tekst: „GLOGAW DVCATVS.„.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: sygnatura nieregularna, kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora, bagna
Ramka: zwykła, kolorowana
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, księstwa, prowincje, 2-st. osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 10′, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej na E i na W co 1′.
Format: r: 415×499, p: 419×509, a: 513×612

Kolekcja: Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00698/05108

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)