7. Typus Generalis ¦ VKRAINÆ ¦…

Skala 1:1600000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Schalæ„, „Milliaria Oeranica„, „Milliaria Polonica„, „Milliaria Germanica„, „Milliaria Italica„, „Lencæ Gallicæ„, „Milliaria Moscovitica„.

Miedzioryt kolorowany, mapa ogólnogeograficzna.

Novus atlas absolutissimus. Das ist generale Welt-Beschreibung… Amstelodami 1647-57 apud Joannem Janssonium.

Mapa Ukrainy opracowana i wykonana przez J. Janssoniusa na podstawie mapy Beauplana. Guillaume Levasseur, sieur de Beauplan (pisane również Guillaume Le Vasseur de Beauplan, ok. 1595 – ok. 1685) był francuskim inżynierem i kartografem. Urodził się w Dieppe około 1595 r. Przez siedemnaście lat służył w Rzeczypospolitej pod rozkazami królów Zygmunta III i Władysława IV Wazy1, którzy nadali mu stopień kapitana artylerii. Na tym stanowisku prowadził wszystkie wyprawy ukraińskie na Tatarów krymskich1 pod rozkazami gen. Stanisława Koniecpolskiego. Inżynier do króla, był odpowiedzialny za wykonanie topografii tej nowej prowincji, w której założył ponad pięćdziesiąt miast (slobodes), które w ciągu kilku lat utworzyły ponad tysiąc wiosek, oraz przegląd fortyfikacji, które były wówczas mało znane. Jest również odpowiedzialny za budowę niektórych fortec i zamków, w tym zamku w Podhorcach, obecnie na zachodniej Ukrainie. Opublikowanie pierwszej szczegółowej mapy Ukrainy w 4 arkuszach, która stała się bardzo rzadka, dała mu do zrozumienia w Europie. Pierwsza wersja została wydrukowana w Gdańsku w 1648 roku na kartce. Dwa lata później, jeszcze w Gdańsku, ukazała się bardziej szczegółowa wersja na dziewięciu kartach, Delineatio specialis i dokładna Ukrainae. Zrobił ogólną mapę Polski z postaciami ludzi, zwierząt i roślin oraz innymi rzadkimi rzeczami, które widzimy w tych krajach, ale jego grawer, Willem Hondius, będąc martwym, wdowa po nim wysłał wszystkie tablice królowi Polski, który prosił o nie, a autor nie miał o nich żadnych wiadomości. Studiował także zwyczaje miejscowej ludności, w tym Kozaków zaporoskich. Danville mówi o tym z uznaniem; czasami jest dołączony do poprzedniej pracy. Jansson Waesberg wydał w Amsterdamie nową edycję, która różni się od oryginału tylko tym, że jest normalnie zorientowana i towarzyszą jej dwie legendy historyczne: w oryginale południe znajduje się na szczycie menu. Pozbawiony śmierci króla Władysława nagrody, której miał prawo oczekiwać, i zaniedbany przez swego następcę Jana Kazimierza, bardziej znawcę teologii niż administracji, wrócił do Normandii, gdzie publikował, nie mówiąc źle o narodzie, nie nagrodził go jego Opis Ukrania, czyli kilku prowincji Królestwa Polskiego, obejmujących od granic Moskwy do granic Transylwanii, razem z ich zwyczajami, sposobem życia i wojną. Pierwsze wydanie tej pracy, wydane w 1650 r., Zostało wydrukowane w zaledwie stu egzemplarzach; drugi opublikowany w Rouen przez Jacquesa Cailloué w 1660 r. pod tytułem: Opis Ukranii, czyli kilku prowincji Królestwa Polskiego, zawartych od kresów Moskwy do granic Siedmiogrodu; razem ich maniery, sposoby życia i prowadzenia wojny, Sieur de Beauplan, na 4 ° na 112 stronach, przyniosły mu sławę1 pomimo jego stylu przesiąkniętego normandyzmami, za które przeprasza kończąc swoją pracę: „Z łatwością wybaczysz moją niechęć pisać grzeczniej niż uważałem za nieprzyzwoite dla jeźdźca, który całe życie spędził na mieszaniu ziemi, topieniu armat i wysadzaniu estrów soli. To samo wydanie ukazało się ponownie, z nową okładką, w Paryżu, z Simonem le Sourd, 1661. Ta udekorowana figurami praca była bardzo udana i została przetłumaczona na język angielski i niemiecki. Mitzler de Kolof włączył również do swojej kolekcji łacińskie tłumaczenie. Johann Wilhelm Möller opublikował nowe tłumaczenie w języku niemieckim, Breslau, W.G. Korn, 1780, w-8 ° z 236 stron. To tłumaczenie nie ma mapy i zachowało tylko dwie ryciny z oryginału; ale uzupełnia ją Journal du voyage du prince Maximilien-Emmanuel de Wurtemberg autorstwa Johanna Wendelina Bardili. Dubois podał jej bardzo obszerny fragment w swojej Histoire littéraire de Poland (Berlin, Decker, 1778). Prace te nie przeszkodziły mu w wykorzystaniu swoich talentów dla dobra swojego kraju: jako pierwszy opublikował Mapę Normandii, która zawierała trochę szczegółów i dokładności. Grawerowany przez Jeana Toustaina ukazał się na dwunastu arkuszach w Rouen, w 1667 r. </ Bibliothèque nationale, dep. map i planów, GE DD-2987 (449 B)>. Levasseur de Beauplan zmarł około 1685 roku. Kartusze: tytułowy ozdobny z herbem Polski, skalowy skromny, legendy skromny; legenda: „Signorum vel Characterum declaratio„, „Vrbs Antiqum Christianum, Oppidum Turcæ, Pagus, Ruinæ, Fous, Flumon, Signum quo Flumen decurerit, Pagi Tartarum Homaijbiorum, Mous Molendinum, B Transitus” Między ramkami opisane strony świata: Septentrio, Meridies, Oriens, Occidens. Na N poza ramką ołówkiem: „350”, na S pod ramką: „350”

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: sygnatura obrazkowa 2-st. kółka
Hydrografia: rzeki
Komunikacja: przeprawy, trakty
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, prowincje, osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 12′
Ramka: zwykła, kolorowana
Format: r: 420×537, p: 427×541, a: 479×600

Kolekcja: Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00577/11910

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)