57. IL PRINCIPATO ¦ DI CATALOGNAV…

Skala przybliżona: 1:200000, podziałki liniowe w na SE: „Miglia Italiane”, „Leghe comuni di Francia”, „Leghe comunidi Spagna”

Miedzioryt kolorowany, mapa przeglłdowa

Geographical Mercury ouero geographic guide in all parts of the world according to the tauole of Giacomo Cantelli da Vignola geographer of the Sereiss. Signor Duca di Modana engraved by Antonio Barbey.

Giacomo Giovanni Rossi (1627-1691) był włoskim grawerem i drukarzem. Pracował w Rzymie, spadkobierca ważnej drukarni założonej przez jego ojca Giuseppe de Rossi (1570-1639). Giuseppe założył prasę w 1633, a Giovanni i jego brat Giandomenico (1619-1653) przejęli ją po jego śmierci. Bracia rozszerzyli działalność i do połowy XVII wieku była to najbardziej znana drukarnia w Rzymie. Przy swoich mapach Giovanni współpracował z Giacomo Cantelli da Vignola. Wyprodukowali Atlas Mercurio Geografico. Pierwsze wydanie jest niedatowane, ale drugie ukazało się w 1692 roku, rok po śmierci Giovanniego. Mapy wykonał Cantelli. Firma opublikowała również mapy oparte na mapach Nicolasa Sansona. Później firma przeszła na Lorenzo Filippo (1682-?). W 1738 roku firma znana była jako Calcografia Camerale, a następnie od 1870 do 1945 roku jako Regia Calcografica. Dziś firma nadal działa i nosi nazwę Calcografia Nazionale. Działa jako bezpłatne muzeum i oferuje jedną z najlepszych kolekcji grafik i płyt na świecie. Księstwo Katalonii (kataloński: Principat de Catalunya, łac. średniowieczne i nowożytne państwo na północno-wschodnim Półwyspie Iberyjskim. Przez większość swojej historii był w unii dynastycznej z Królestwem Aragonii, tworząc razem Koronę Aragonii. Między XIII a XVIII wiekiem graniczyło z Królestwem Aragonii na zachodzie, Królestwem Walencji na południu, Królestwem Francji i feudalnym panowaniem Andory na północy i Morzem Śródziemnym na wschodzie. Termin Księstwo Katalonii pozostał w użyciu aż do Drugiej Republiki Hiszpańskiej, kiedy to jego użycie zanikło ze względu na jego historyczny związek z monarchią. w Hiszpanii, w odróżnieniu od innych krajów katalońskich, i zazwyczaj obejmuje historyczny region Roussillon w południowej Francji. Pierwsza wzmianka o Katalonii i Katalończykach pojawia się w Liber maiolichinus de gestis Pisanorum illustribus, kronice pizańskiej (spisanej w latach 1117-1125) o podboju Majorki przez połączone siły Włochów, Katalończyków i Oksytanów. W tym czasie Katalonia nie istniała jeszcze jako jednostka polityczna, chociaż użycie tego terminu wydaje się uznawać Katalonię za jednostkę kulturową lub geograficzną. Hrabstwa, które ostatecznie utworzyły Księstwo Katalonii, zostały stopniowo zjednoczone pod rządami hrabiego Barcelony. W 1137 Hrabstwo Barcelona i Królestwo Aragonii zostały zjednoczone w ramach jednej dynastii, tworząc coś, co współcześni historycy nazywają Koroną Aragonii; jednak Aragonia i Katalonia zachowały własną strukturę polityczną i tradycje prawne, tworząc odrębne wspólnoty polityczne przez następne stulecia. Za Alfonsa I Troubadora (panował w latach 1164–1196) Katalonia po raz pierwszy została uznana za podmiot prawny. Mimo to określenie Księstwo Katalonii nie było legalnie używane aż do XIV wieku, kiedy to zostało zastosowane do terytoriów rządzonych przez sądy Katalonii. Jej system instytucjonalny ewoluował na przestrzeni wieków, ustanawiając organy polityczne analogiczne do innych królestw Korony (takie jak sądy, Generalitat czy Consell de Cent) oraz ustawodawstwo (konstytucje wywodzące się z zwyczajów barcelońskich), które w dużej mierze ograniczyła władzę królewską i zabezpieczyła polityczny model paktu. Język kataloński rozkwitał i rozszerzał się, gdy do Korony dołączano kolejne terytoria, w tym Walencję, Baleary, Sardynię, Sycylię, Neapol i Ateny, tworząc talasokrację na całym Morzu Śródziemnym. Kryzys XIV wieku, koniec panowania rodu barcelońskiego (1410) i wojna domowa (1462–1472) osłabiły rolę księstwa w sprawach koronnych i międzynarodowych. Małżeństwo Ferdynanda II Aragońskiego i Izabeli I Kastylii w 1469 roku położyło podwaliny pod monarchię hiszpańską. W 1492 rozpoczęła się hiszpańska kolonizacja obu Ameryk, a władza polityczna zaczęła przesuwać się w kierunku Kastylii. Napięcia między instytucjami katalońskimi a monarchią, a także bunty chłopskie, sprowokowały wojnę żniwiarzy (1640–1659). Na mocy traktatu pirenejskiego Roussillon został scedowany na Francję. Podczas wojny o sukcesję hiszpańską (1701-1714) Korona Aragonii wspierała arcyksięcia Karola Habsburga. Po kapitulacji Barcelony w 1714 r. król Filip V Burbon, zainspirowany modelem francuskim, narzucił absolutyzm i jednoczącą administrację w całej Hiszpanii oraz uchwalił dekrety Nueva Planta dla każdego królestwa Korony Aragonii, które stłumiły główny katalończyk, Instytucje polityczne aragońskie, walenckie i majorkańskie oraz połączył je w Koronę Kastylii jako prowincje. Jednak Księstwo Katalonii pozostało jednostką administracyjną aż do ustanowienia hiszpańskiego podziału prowincji w 1833 r., który podzielił Katalonię na cztery prowincje.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: zarys, sygnatura 5-cio stopniowa, kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora
Nazewnictwo: hydrografia, państwa prowincje, makroregiony, mezoregiony, osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 10’, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 5′.
Siatka:  geograficzna
Odwzorowanie: pseudowalcowe
Ramka: zwykła, kolorowana
Format: r: 440×583, p: 445×588, a: 580×640

Kolekcja: Muzeum Polskie w Rapperswilu

Nr katalogu CRP: 01389X-38956

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)