56. PRÆFECTURA LUGDUNENSIS GENERALIS , in…

Skala przybliżona: 1:200000, podziałki liniowe w na NE w ramce: „Milliaria Gallica Communia”, „Milliaria Germanica Communia”.

Miedzioryt kolorowany, mapa przeglądowa

Orbis Terrarum, Amsterdam 1680

Mapa pochodzi z amsterdanskiego wydania Atlasu: Orbis Terrarum. Opracowanego przez Gerarda – ojca i Leonarda – syna Valków. Gearard we współpracy z Schenkiem zalożył oficyne wydawniczą w Amsterdamie w drugiej połowie XVII wieku. Po nabyciu części płyt miedzianych od Blaeu’a i Janssona wydawał własne atlasy i mapy ulotne. W 1726 roku dołączył jego syn Leonard. Współprca ojca i syna była najbardziej owocnym okresem w działalności oficyny. Gerard Valck (30 września 1652 – 21 października 1726) był holenderskim rytownikiem, wydawcą i kartografem. Valck urodził się w Amsterdamie 30 września 1652 r. W amsterdamskim złotniku. Był uczniem Abrahama Blootelinga, a później poślubił siostrę Blootelinga. Wyjechał do Londynu z Blootelingiem w 1672 roku i mógł tam pozostać do 1680 roku. Valck wyrył wiele portretów angielskiej szlachty i często pracował z Blootelingiem. Jego najwcześniejsza datowana mezzotinta nosi tytuł Śpiący Kupidyn i została opublikowana w 1677 roku. Wiele swoich rycin i mezzotint oparł na projektach innych artystów, takich jak Peter Lely, Gérard de Lairesse i Philip Tideman. Sam opublikował większość swoich prac. W Amsterdamie blisko współpracował ze swoim synem Leonardusem Valckiem i Peterem Schenkiem Starszym, który poślubił siostrę Gerarda w 1687 roku. Valck publikował także atlasy, mapy, drukowane globusy i druki innych rzeczy. Zmarł w Amsterdamie 21 października 1726 roku. Gerard Valk, czyli Gerrit Leendertsz Valck (1652-1726) wraz z synem Leonardem byli jedynymi znaczącymi wydawcami globusów w Holandii w XVIII wieku, ciesząc się niemal całkowitym monopolem w pierwszym połowa XVIII wieku. Początkowo grawer i marszand, pracując dla sprzedawców map Christophera Browne’a i Davida Loggana w Londynie w latach 1672–1679, Valk założył firmę w Amsterdamie w 1687 roku. sklep do budynku zajmowanego wcześniej przez map i globusa Jodocus Hondius. W 1701 roku złożył wniosek o zezwolenie na wykonywanie globusów i „Planetolabium”, zaprojektowanego przez Lothariusa Zumbacha de Coesfelta (1661-1727), wykładowcę astronomii na Uniwersytecie w Leiden. Valks wyprodukował kilka edycji ziemskich i niebieskich globusów o średnicy 3, 6, 9, 12, 15, 18 i 24 cali. Kartografia, jak stwierdzono na kartuszu, jest ściśle oparta na atlasie niebieskim Uranographia, wydanym w 1687 r. Przez słynnego polskiego astronoma Jana Heweliusza (1611-1687). Około 1711 r., Kiedy został członkiem cechu księgarzy, Leonard Valk (1675-1746) wszedł w spółkę i jego nazwisko zaczęło pojawiać się obok nazwiska jego ojca na kartuszach globusów, chociaż najwcześniejszy z nich, zarówno ziemski, jak i niebiański, wciąż nosi datę 1700. Leonard naturalnie przejął interes po śmierci ojca w 1726 r., a po jego własnej śmierci w 1746 r. firmę prowadziła Maria Valk, kuzynka i żona Gerarda. Do tego czasu minęły dni jego chwały. Leonard Valk zmarł we względnym ubóstwie: jego żona musiała prać ciotkę, aby związać koniec z końcem. Pod koniec XVIII wieku wydał wiele udanych wznowień wydawcy Cornelisa Covensa (1764–1825), który prowadził w Amsterdamie słynne wydawnictwo kartograficzne Covens & Mortier (1721–1866). Ta firma była największym holenderskim wydawcą map w XVIII wieku. Znajdowało się na Vijgendam (Fig Dam), południowej części obecnego placu Dam, centralnego węzła miasta. Nie wyprowadzili się z budynku, ale zmienili adresy. Najpierw w 1795 roku cała tama została ponownie ochrzczona na Placu Rewolucji, a następnie otrzymała nazwę Placu Napoleona, aż w 1813 roku po upadku Napoleona  Covens &  Mortier wrócili  do  Vijgendam.  Na NW w  ramce  legenda:  „URBES CELEBRES”, „Urbes”, „Urbes Minores”, „Archiepiscopatus”, „Episcopatus”, „Academiae”. Między ramkami opisane strony świata: „SEPTENT.”, „MERIDIO.”, „Orient.”, „Occident”. Na odwrocie, ołówkiem na NE: „2. Dar Michał Potulicki ¦ I/II/6 ¦ XII94”, piórem: „23”.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: zarys, sygnatura 5-cio stopniowa, kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora
Nazewnictwo: hydrografia, państwa prowincje, makroregiony, mezoregiony, osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 10’, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 5′.
Siatka: geograficzna
Odwzorowanie: pseudowalcowe
Ramka: zwykła, kolorowana
Format: r: 474×588, p: 493×592, a: 540×628

Kolekcja: Michał Hrabia Potulicki

Nr katalogu CRP: 01035/38453

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)