5. CORSO DEL DANVBIO ¦ da…

Skala 1:500000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Scala„, „Mille Passi Geometrici o Miglia Italiane„, „Leghe communi di Francia„, „Leghe comuni di Germania o Leghe di Polonia„.

Miedzioryt czarno-biały, kolorowane granice, mapa ogólnogeograficzna.

(Mercurio geografico overo guida geografica in tutte le parti del mondo… cura di Giovanni Giacomo de Rossi… Roma (1684-1714))

Mapa pochodzi prawdopodobnie z wielokrotnie wydawanego w Rzymie atlasu Mercurio geografico… Giacomo Cantelli (Vignola, luty 1643 – Modena?, 30 listopada 1695) był włoskim kartografem. Urodził się w Montorsello, miaste-czku niedaleko Vignoli. W metryce chrztu pojawia się z nazwiskiem Betti, starożytna rodzina Vignola. Nazwisko Cantelli, wywodzące się od przydomka, przyjął ojciec po urodzeniu się pierworodnego. Studiował literaturę w Bolonii, a pod koniec studiów został zatrudniony jako sekretarz przez markiza Obizzi z Ferrary. Później przeniósł się do Wenecji, stając się znanym geografem. Odbył podróż do Paryża, prawdo-podobnie jako eskorta francuskiego ambasadora w Wenecji, który wracał na dwór Ludwika XIV. W stolicy Francji utrzymywał kontakty z kartografami Guillaume Sanson (syn Nicolasa Sansona), Jacques-André Duval i Michel-Antoine Baudrand. Mówi o tym ten ostatni w liście do Ludovica Antonio Muratoriego. Po powrocie do Bolonii został sekretarzem hrabiego Rinieri Marescotti. Dużo podróżował po Włoszech, a w Rzymie spotkał wydawcę  Giovanni Giacomo  De Rossi,  który w 1672  zaczął publikować swoje mapy geograficzne. Wśród jego pierwszych prac były mapy Ziemi Świętej, królestwa Persji i niektórych części Imperium Osmańskiego. W latach 1680 i 1681 jego mapy górnej i dolnej Lombardii zostały opublikowane w atlasie „Mercurio Geografico”, wydanym w Rzymie przez Giovanniego Giacomo De Rossi. Prace te ukazują silne wpływy stylu Giovanniego Antonio Maginiego, ale także prezentują nowe elementy, takie jak dokładniejsze wskazanie granic terytorialnych. Te dwie mapy zostały wykonane w skali 60 mil włoskich = 121 mm. W 1682 opublikował mapy Królestwa Sycylii i Chin w Rzymie. W następnym roku te z Tartarii, Grecji, Moluków, Filipin z wyspami Sunda, Indii (podzielonych na dwie części: „ta strona Gangesu” i „za Gangesem”) oraz wschodnich Węgier. W 1684 opublikował różne mapy Europy, m.in. mapy przebiegu Dunaju, arcyksięstwa austriackiego, Dalmacji i Peloponezu. Jego sława jako kartografa utrwaliła się do tego stopnia, że ​​został powołany zarówno przez papieża Innocentego XI, jak i przez księcia Modeny i Reggio Francesco II d’Este, którzy chcieli go jako oficjalnego kartografa. Wybrał dwór Franciszka II, aw listopadzie 1685 został geografem dworskim. W latach 1686-1689 wykonał liczne mapy krajów i terytoriów europejskich. Własnoręcznie zbudował globus i globus niebieski, które przez pewien czas znajdowały się na wystawie w atrium Biblioteki Estense w Modenie. W 1691 r. Cantelli wraz z Bernardino Ramazzini przekonali księcia do wezwania do Modeny Benedetta Bacchiniego, który później został mianowany historykiem dworu Este. W swojej autobiografii, opublikowanej pośmiertnie w 1721 r., Bachini pisze, że w marcu 1697 zastąpił Cantellego na stanowisku dyrektora biblioteki Estense. W pierwszym wydaniu Geogra-phical Mercury 19 jego artykułów zostało opublikowanych wraz z innymi przez Sansona i Baudranda. W 1692 r. ukazało się drugie wydanie w dwóch tomach, zawierające wyłącznie wykonane przez niego prace (88 kart z rytem rytownika Antonio Barbeya). Listę 63 kart

Cantelli sporządził historyk Luigi Vischi w 1886 roku. Jego ostatnie prace (1694-1695) to mapa Hiszpanii i jednej z północno-zachodnich Włoch z Dauphiné i Prowansji. Zmarł w 1695 r. prawdopodobnie w Modenie w wieku 52 lat.Giovanni Giacomo de Rossi (1627 – 1691) był włoskim grawerem i drukarzem, działającym w Rzymie w drugiej połowie XVII wieku. Następca Giuseppe Rossiego. Działał jako drukarz, wydawca druków i handlarz w Rzymie w latach 1638-1684. Wydał wiele druków, a jego zbiory stały się później podwaliną Papieskiej Calcografii, a później Calcografia Nazionale. Jego ojciec, Giuseppe de Rossi (1570-1639), był założycielem najważniejszej i aktywnej drukarni XVII wieku w Rzymie. Prasa drukarska została zapoczątkowana w 1633 r. przez Giuseppe de Rossi i przekazała ją najpierw Giovanniemu Giacomo i jego bratu Giandomenico (1619-1653), a następnie Lorenzo Filippo (1682-?); w 1738 roku stał się Calcografia Camerale, od 1870 do 1945 roku Regia Calcografica, a dziś znany jest jako Calcografia Nazionale. Zachowały się tu m.in. płyty Giambattisty Piranesiego (1720-1778). Giovanni Giacomo de Rossi był najbardziej zaangażowany ze wszystkich członków rodziny, którzy kierowali prasą i pracował w latach 1638-1691 i miał doprowadzić firmę na szczyt jej sukcesu. Artyści, dla których drukował akwaforty, to m.in. Giovanni Benedetto Castiglione (1609-1665), Pietro Testa (1612-1650) i Giovan Francesco Grimaldi (1606-1680). Vincenzo Mariotti procował jako rytownik między innymi dla Giacomo de Rossi. Specjalizował się w rycinach przedstawiających wnętrza pałaców i kościołów. Na SW między ramkami: „Vin Marioth Sculp.„. Opisane strony świata: Settentrione, Mezzogiorno, Leuante, Ponente. Opis Morza Czarnego w siedmiu językach. Na odwrocie na SE ołówkiem: „Podole ¦ Dunaj ¦ de Rossi 1684„.

Znak wodny: Lilia w okręgu
Rzeźba: kopczyki
Osiedla: widoki, sygnatura. kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 10′.
Ramka: zwykła
Format: r: 417×540, p: 430×550, a: 442×582

Kolekcja: Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00541/11874

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)