44. FIONIA vulgo FVNEN

Skala 1:300000; podziałki liniowe: „Milliaria Ostrogothica, ¦ quorum 12. Gradum consiesiunt.„, „Milliaria Westrogothica, quorum ¦ 9. Uni gradu respondent”

Miedzioryt kolorowany, mapa przeglądowa.

Theatrum Orbis Terrarum, sive Atlas Novus in quo Tabulæ et Descriptiones Omnium Regionum, Editæ a Guiljel et Ioanne Blaeu

Fyn (Dania). „Fionia vulgo Funen”. Oryg. miedzioryt W. Blaeu, wyd. J. Blaeu, ca. 1640. Oryg. stara kolorystyka. Z tytułowym kartuszem figury, ozdobnym kartuszem ze skalą mapy, wielką… Funen (duński: Fyn, wymawiane [ˈfyˀn]), o powierzchni 3099,7 km2 (1196,8 ²), jest trzecią co do wielkości wyspą Danii , po Zelandii i Vendsyssel-Thy. Jest to 165. co do wielkości wyspa na świecie. Znajduje się w centralnej części kraju i liczy 469 947 mieszkańców w 2020 roku. Obecnie głównym miastem Fionii jest Odense, które jest połączone z morzem rzadko używanym kanałem. Stocznia miejska, Odense Steel Shipyard, została przeniesiona poza właściwe miasto. Fionia należy administracyjnie do regionu południowej Danii. W latach 1970-2006 wyspa stanowiła największą część okręgu Funen, która obejmowała również wyspy Langeland, Ærø, Tåsinge i kilka mniejszych wysepek. Fionia jest połączona z Zelandią, największą duńską wyspą, mostem Wielkiego Bełtu, który przewozi zarówno pociągi, jak i samochody. Most to w rzeczywistości trzy mosty; niskie mosty drogowe i kolejowe łączą Fionię z małą wyspą Sprogø pośrodku Wielkiego Bełtu, a długi wiszący most drogowy (w momencie otwarcia drugi najdłuższy na świecie) łączy Fionię z resztą drogi do Zelandii, równolegle do tunelu kolejowego. Dwa mosty łączą Fionię z kontynentalną częścią Danii, Jutlandią. Most Old Little Belt został zbudowany w latach 30. na krótko przed II wojną światową dla samochodów i pociągów. New Little Belt Bridge, most wiszący, został zbudowany w latach 70. XX wieku i jest używany tylko dla samochodów. Oprócz głównego miasta, Odense, wszystkie większe miasta znajdują się na obszarach przybrzeżnych. Począwszy od północno-wschodniej części wyspy i przesuwając się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, są to Kerteminde (NE), Nyborg (E), Svendborg (S), Fåborg (SW), Assens (W), Middelfart (NW) i Bogense (N). Willem Janszoon Blaeu urodził się w 1571 roku w Alkmaar. Był szkolony w latach 1594-1596 przez słynnego duńskiego astronoma Tycho Brahe. 1599 udał się do Amsterdamu i założył firmę produkującą globusy. Później zaczął produkować mapy i mapy morskie, w tym swoją pierwszą mapę świata w 1605. W 1633 został mianowany hydrografem dla Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej (VOC). Jego najsłynniejszym dziełem było Theatrum Orbis Terrarum sive Atlas Novus z 1635 r., wydane do 1655 r. w sześciu tomach. Po śmierci Blaeu w 1638 r. jego synowie Joan i Cornelis kontynuowali działalność i ukończyli Atlas Novus i rozpoczęli jeszcze większe dzieło, Atlas Maior, które osiągnęło 12 tomów. W 1672 r. pożar zniszczył drukarnię i większość płyt drukarskich. Joan Blaeu zmarł w następnym roku, pozostawiając firmę swoim trzem synom Willemowi (1635-1701), Pieterowi (1637-1706) i Joanowi II (1650-1712). Podczas gdy biznes zaczął podupadać w rękach jego synów, dominacja wydawnictwa Blaeu zakończyła się ostatecznie w 1703 roku, kiedy V.O.C. przestał publikować mapy z nazwiskiem rodziny Blaeu. Niektóre z zachowanych płyt zostały zakupione przez F. de Wit i Schenk & Valk. Na odwrocie tekst w języku iemieckim: „FIONIA sampt ihren umbligenden Inseln”

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: sygnatura obrazkowa.
Hydrografia: rzeki, jeziora, bagna
Nazewnictwo: hydrografia, państwa, prowincje. 2-st. osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 10′
Ramka: zwykła
Format: r: 410×520, p: 415×525, a: 500×588

Kolekcja: Muzeum Polskie w Rapperswilu

Nr katalogu CRP: 01394X/38961

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)