35. TARTARIA D EVROPA ¦ ouero PICCOLA TARTARIA ¦ diui-sa da Giacomo Cantelli da Vignola ¦ ne Tartari Nogai e del Crim, o di Precop Soggetti al proprio Kam ¦ ne Tartari di Budziack, d’Oczackow, e di Dobruss, Soggetti al Turco ¦ ne Tartari Circassi, e di Mordua Soggetti al Gran Duca di Moscouia ¦ e nelle Due Vckraine ¦ una abitaeta da Cosacchi Tanaiti Sogetti al Moscouita, ¦ l’Altra da Cosacchi di Zaporowa, ora liberi, e già dipendenti dalla Polonia ¦ Data in Luce da Gio. Giac. de Rossi ¦ dalle Sue Stampe in Roma alla Pace, 1684. ¦ Con Priu. del S. Pont.
Cantelli [Da Vignola] Giacomo [Jacobo] (1649-1695)
Mariotti (Mariothi) Vincenzo (1650-1734)
Rossi (Ruberis) Giacomo Giovanni de (1627 – 1691)
Skala 1:500000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Scala„, „Miglia Italiane„, „Leghe Francesi„, „Diete d’un Giorno„.
Miedzioryt czarno- biały, mapa ogólnogeograficzna.
(Mercurio geografico overo guida geografica in tutte le parti del mondo… cura di Giovanni Giacomo de Rossi… Roma (1684-1714))
Mapa pochodzi prawdopodobnie z wielokrotnie wydawanego w Rzymie atlasu Mercurio geografico… Giacomo Cantelli (Vignola, luty 1643 – Modena?, 30 listopada 1695) był włoskim kartografem. Urodził się w Montorsello, mieście niedaleko Vignola. W akcie chrztu występuje z nazwiskiem Betti, starożytnej rodziny Vignoli. Nazwisko Cantelli, wywodzące się od pseudonimu, zostało przyjęte przez ojca po urodzeniu pierworodnego. Studiował literaturę w Bolonii, a pod koniec studiów został zatrudniony jako sekretarz przez markiza Obizzi z Ferrary. Później przeniósł się do Wenecji, stając się znanym geografem. Odbył podróż do Paryża, prawdopodobnie jako eskorta powracającego na dwór Ludwika XIV ambasadora Francji w Wenecji. W stolicy Francji miał kontakty z kartografami Guillaume Sanson (syn Nicolasa Sansona), Jacques-André Duval i Michel-Antoine Baudrand. Ten ostatni mówi o tym w liście do Ludovico Antonio Muratoriego. Po powrocie do Bolonii został
sekretarzem hrabiego Rinieri Marescotti. Dużo podróżował po Włoszech, a w Rzymie spotkał wydawcę Giovanniego Giacomo De Rossi, który w 1672 roku zaczął publikować swoje mapy geograficzne. Wśród jego wczesnych prac były mapy Ziemi Świętej, królestwa Persji i niektórych części Imperium Osmańskiego. W latach 1680 i 1681 jego mapy górnej i dolnej Lombardii zostały opublikowane w atlasie „Mercurio Geografico”, wydanym w Rzymie przez Giovanniego Giacomo De Rossiego. W tych pracach widać silny wpływ stylu Giovanniego Antonio Maginiego, ale także pojawiają się nowe elementy, jak np. Dokładniejsze wskazanie granic terytorialnych. Te dwie mapy zostały wykonane w skali 60 mil włoskich = 121 mm. W 1682 roku opublikował w Rzymie mapy Królestwa Sycylii i Chin. W następnym roku te z Tartarii, Grecji, Moluków, Filipin z wyspami Sunda, Indii (podzielonych na dwie części: „ta strona Gangesu” i „za Gangesem”) oraz wschodnich Węgier. W 1684 r. Opublikował różne mapy europejskie, w tym bieg Dunaju, arcyksięstwo Austrii, Dalmacji i Peloponezu. Jego sława jako kartografa umocniła się do tego stopnia, że został powołany zarówno przez papieża Innocentego XI, jak i przez księcia Modeny i Reggio Francesco II d’Este, którzy obaj chcieli go jako oficjalnego kartografa. Wybrał dwór Franciszka II, aw listopadzie 1685 został mianowany geografem nadwornym. W latach 1686-1689 wykonał liczne mapy krajów i terytoriów europejskich. Zbudował ręką globus i globus niebieski, który przez pewien czas pozostawał na wystawie w atrium Biblioteki Estense w Modenie. W 1691 roku Cantelli wraz z Bernardino Ramazzinim przekonali księcia do wezwania Benedetta Bacchiniego do Modeny, który został później mianowany historykiem dworu Este. W swojej autobiografii, opublikowanej pośmiertnie w 1721 r., Bacchini pisze, że w marcu 1697 r. Zastąpił Cantellego na stanowisku dyrektora biblioteki Estense. W pierwszym wydaniu Geographic Mercury opublikowano 19 jego prac, a także Sansona i Baudranda. W 1692 roku ukazało się drugie wydanie w dwóch tomach, które zawierało wyłącznie wykonane przez niego dzieła (88 map z rytem grawerowanym przez grawera Antonio Barbeya). Listę 63 map Cantellego sporządził historyk Luigi Vischi w 1886 roku. Jego ostatnie prace (1694-1695) to mapa Hiszpanii i północno-zachodnich Włoch z Delfinem i Prowansją. Zmarł w 1695 roku, prawdopodobnie w Modenie, w wieku 52 lat. Vincenzo Mariotti był malarzem architektoniczny i rytownik w precującym w Rzymie. Uczeń i współpracownik Andrei Pozzo. Giovanni Giacomo de Rossi (1627 – 1691) był włoskim rytownikiem i drukarzem, działającym w Rzymie w drugiej połowie XVII wieku. Jego ojciec, Giuseppe de Rossi (1570-1639), był założycielem najważniejszej i najbardziej aktywnej drukarni XVII wieku w Rzymie. Drukarnia została zapoczątkowana w 1633 roku przez Giuseppe de Rossiego i przeszła najpierw do Giovanniego Giacomo i jego brata Giandomenico de Rossi (1619-1653), a później do Lorenza Filippo de Rossi (1682-?); w 1738 roku stała się Calcografia Camerale, od 1870 do 1945 Regia Calcografica, a dziś jest znana jako Calcografia Nazionale. Tutaj zachowały się między innymi tablice Giambattisty Piranesiego (1720-1778). Giovanni Giacomo de Rossi był najbardziej zaangażowanym ze wszystkich członków rodziny, którzy prowadzili prasę. Pracował w latach 1638-1691 i miał doprowadzić firmę do szczytu sukcesu. Artyści, dla których wydrukował akwaforty, to Giovanni Benedetto Castiglione (1609-1665), Pietro Testa (1612-1650) i Giovan Francesco Grimaldi (1606-1680). Na SW między ramkami: „Vin Mariotti Sculp.„. Opisane strony świata: Settentrione, Mezzogiorno, Leuante, Ponente. Na odwrocie na SE ołówkiem: „De Rossi 1684 ¦ Polska – Moskwa„.
Znak wodny: baranek w okręgu
Rzeźba: kopczyki
Osiedla: widoki, sygnatura. kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora
Ramka: zwykła
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 12′.
Format: r: 429×544, p: 434×552, a: 472×600
Kolekcja: Roman Umiastowski
Nr katalogu CRP: 00607/11940
ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)