28. DUCATUS ¦ POMERANIÆ ¦ novißima…

Skala 1:600000; skala przybliżona podziałki liniowe: „Milliaria Germanica communia 15 in uno Gradu.„, „Milliaria Gallica sive Hora itineris„.

Miedzioryt kolorowany, mapa ogólnogeograficzna.

Neuer Atlas über die gantze Welt… ausgefertigt von Johann Baptista Homann. Nürmberg 1714 in Verlegung des Auctoris, gedruckt bey Ernst Adelbulner.

Johann Baptist Homann

Mapa opracowana przez niemieckiego rytownika i sprzedawcę map J. B. Homanna nadwornego geografa cesarskiego, członka pruskiej Królewskiej Akademii Nauk. Johann Baptist Homann (ur. 20 marca 1664 r. W Oberkammlach, obecnie część Kammlach w powiecie Unterallgäu; † 1 lipca 1724 r. W Norymberdze) był niemieckim kartografem, wydawcą, grawerem i wykonał globusy. Daty urodzenia Johanna Baptista (Baptisty) Homanna nie można było ustalić z całą pewnością przez długi czas. Oficjalne potwierdzenie, które uzyskał jego ojciec, zostało znalezione w Archiwum Państwowym w Norymberdze. Dzięki nim data urodzenia 20 marca 1664 jest wyraźnie udokumentowana. Homann najpierw uczył się w szkole jezuickiej, ale chciał zostać dominikaninem. Ostatecznie jednak przeszedł na protestantyzm iw 1687 został notariuszem w Norymberdze. Wkrótce jednak zwrócił się ku miedziorytowi i grawerowaniu map. Od 1693 do 1695 r. Przebywał w Wiedniu, następnie ponownie w Norymberdze i około 1698 r. Grawerował mapy w Lipsku. W 1702 r. Założył w Norymberdze firmę kartograficzną i wydawnictwo, które publikowało liczne globusy i mapy. Mapy Homanna były łączone w różnych atlasach, ale także sprzedawane pojedynczo. Homann dostarczył około 200 map, w tym Wielki Atlas całego świata w 126 arkuszach (1716) i Atlas methodicus (1719) w 18 arkuszach. Jego fantastyczna mapa dokładna tabulae utopiae krainy mleka i miodu stała się sławna po fikcyjnym dzienniku podróży Johann Andreas Schnebelin († 1706). Tworzył także sfery armilarne i inne mechaniczne dzieła sztuki. Od niego pochodzą mapy bożonarodzeniowej powodzi w Dolnych Niemczech (1717), Księstw Bremy i Verden oraz mapa Bremy z widokiem na miasto (około 1720 roku). Homann podciął ceny wydawców holenderskich i francuskich i stał się najważniejszym wydawcą map i atlasów w XVIII-wiecznych Niemczech. Jego mapy zdobiły bogate dodatki artystyczne oraz obrazy historyczne i etnograficzne. W 1715 r. Homann został wybrany członkiem Królewskiej Akademii Nauk w Berlinie, a także cesarskim geografem na dworze Karola VI. wyznaczony. Bardzo blisko współpracował ze znanym już wówczas grawerem norymberskim Christophem Weigelem (1654–1725). Jego Mały Atlas scholasticus z 18 kartami z 1710 r. Został umieszczony przez lipskiego autora podręczników Johanna Huebnera (1668–1731), a Atlas methodicus opublikowany w 1719 r. Został ułożony zgodnie ze stylem nauczania Huebnera. Johann Baptist Homann zmarł 1 lipca 1724 r. Jego firma została przekazana jego synowi Johannowi Christophowi Homannowi  (1703–1730). Jednak umarło to sześć lat później. Na spadkobierców spisku wyznaczył dwóch swoich dyrektorów zarządzających, Johanna Georga Ebersbergera (lub Eberspergera) i Johanna Michaela Franza. Po jego śmierci firma była kontynuowana pod nazwą „Homanns Erben” (także „Homannsche Erben” lub „Homännian spadkobiercy”, francuscy Heritiers de Homann, łac. Homannianos Heredes). W połowie XVIII wieku znani uczeni, m.in. W firmie pracują B. Johann Michael Franz, Tobias Mayer, Johann Gabriel Doppel  mayr, Georg Moritz Lowitz, Johann Hübner i Johann Gottfried Gregorii. Długa i pełna wydarzeń historia sukcesu lidera branży zakończyła się dopiero w 1848 roku śmiercią ostatniego właściciela Christopha Franza Fembo. Popiersie Johanna Baptista Homanna zostało umieszczone w Hall of Fame w Monachium. Popiersie zostało zniszczone w 1944 roku i nie zostało jeszcze przywrócone ani odtworzone. Dziś upamiętnia to tablica.Wydawca atlasów Homanna był między innymi  E. Adelbulner (Adelbauer). Michael Adelbulner (ur. 3 lutego 1702 w Norymberdze; † 21 lipca 1779 w Altdorf) był niemieckim matematykiem, fizykiem i astronomem. Michael Adelbulner urodził się jako syn drukarza Johanna Ernsta Adelbulnera w Norymberdze. Po ukończeniu gimnazjum St. Egidien w Norymberdze wyjechał do Lipska, aby dalej uczyć się zawodu drukarskiego, którego nauczył się od swojego ojca. Studiował także nauki humanistyczne i filozofię. Po pobycie w Halle, Magdeburgu i Hamburgu powrócił do rodzinnego miasta po śmierci matki. Tam wkrótce studiował matematykę i astronomię pod kierunkiem Johanna Gabriela Doppelmayra i Johanna Leonharda Rosta. Po 4 latach studiów w 1725 r. Wyjechał na Uniwersytet Altdorf, aby studiować matematykę wyższą u Schwarz Humaniora, Johann Heinrich Müller oraz filozofię u Michaela Kelscha. W 1733 r., Za namową podróżującego Andersa Celsiusa, zaczął wydawać pierwsze specjalistyczne czasopismo astronomiczne, biuletyn promujący astronomię (Commercium litterarium ad astronomiae Incrementum). W 1735 roku został członkiem zagranicznym Królewskiej Pruskiej Akademii Nauk. Po śmierci ojca w 1737 roku, za namową Christopha Jacoba Trew i D. Knopfa, sprzedał drukarnię ojca i wrócił do Altdorfu, aby studiować medycynę u Jantke i Weißa. W 1738 r. Uzyskał doktorat z medycyny na podstawie rozprawy Theses medicae physiologico-pathologicae, Pulmonum fabricam, usum, uariaque, quibus affliguntur, incommoda generatim complectentes. W 1741 r. Został wybrany na członka Leopoldiny. Kiedy w 1742 r. Zmarł profesor Michael Kelsch z Altdorfu, został jego następcą na katedrze matematyki.Opisane strony świata: SEPTENTRIO, MERIDIES ORIENS, OCCIDENS. Na odwrocie na SE ołówkiem: „Homann„.

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: plany, sygnatura nieregularna
Hydrografia: rzeki, jeziora, bagna
Ramka: zwykła, kolorowana
Nazewnictwo: hydrografia, makroregiony, państwa, prowincje, 3-st. osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 1°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 10′.
Format: r: 490×570, p: 496×583, a: 525×621

Kolekcja: Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00481/11814

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)