20. Parte ¦ Occidentale, ¦ Dedicata…

Skala 1:4000000; skala przybliżona, podziałki liniowe: „Miglia d’Italia”

Miedzioryt czarno-biały, mapa ogólnogeograficzna

Atlante Veneto, nel quale si Contiene la descrittione … degl’ Imperij, Regni, Provincie e Stati dell’ Universo … Opera e studio del Padre Maestro Coronelli, Min: Convent; Cosmografo della Serenissima Republica, e Professore di Geografia nell’ Università di Venetia. Ad uso dell’ Academia Cosmografia degli Argonauti. In Venetia … A spese dell’ Autore … MDCXCI … MDCLXXXXVI

Mapa europejskiej części Rosji wykonana na podstawie materiałów włoskiego historyka Bartolomeo Sardi, ówczesnego dyrektora poczty w Polsce, przez weneckiego kosmografa i wydawcę Cornelliego i zamieszczona w jego atlasie. Vincenzo Maria Coronelli (16 sierpnia 1650 – 9 grudnia 1718) był włoskim franciszkaninem, kosmografem, kartografem, wydawcą i encyklopedystą znanym w szczególności z atlasów i globusów. Większość życia spędził w Wenecji. Vincenzo Coronelli urodził się prawdopodobnie w Wenecji 16 sierpnia 1650 r. jako piąte dziecko weneckiego krawca o imieniu Maffio Coronelli. W wieku dziesięciu lat młody Vincenzo został wysłany do Rawenny i został uczniem ksylografa. W 1663 został przyjęty do franciszkanów konwentualnych, w 1665 został nowicjuszem. W wieku szesnastu lat opublikował pierwszy ze swoich stu czterdziestu odrębnych dzieł. W 1671 wstąpił do klasztoru św. Marii Gloriosa dei Frari w Wenecji, a w 1672 Coronelli został wysłany z zakonu do Kolegium św. Bonawentury i Świętych Apostołów w Rzymie, gdzie w 1674 uzyskał stopień doktora teologii. studiowanie zarówno astronomii, jak i Euklidesa. Nieco przed 1678 r. Coronelli rozpoczął pracę jako geograf i otrzymał zlecenie wykonania zestawu globusów ziemskich i niebieskich dla Ranuccio II Farnese, księcia Parmy. Każdy precyzyjnie wykonany globus miał średnicę pięciu stóp (ok. 175 cm) i tak zaimponował księciu, że uczynił Coronellego swoim teologiem. Wzrosła sława Coronellego jako teologa iw 1699 roku został mianowany Ojcem Generalnym Zakonu Franciszkanów. Coronelli w kolejnych latach pracował w różnych krajach europejskich, po czym w 1705 r. powrócił na stałe do Wenecji. Tu rozpoczął własny projekt kosmograficzny i wydał tomy Atlante Veneto. W swoim rodzinnym mieście założył pierwsze stowarzyszenie geograficzne, Accademia Cosmografica degli Argonauti. Pełnił

również funkcję Kosmografa Republiki Weneckiej. Później sześć tomów Biblioteca Universale Sacro-Profana zostało wydanych przez Coronelli. Była to swego rodzaju encyklopedia, jej skompilowane wpisy uporządkowane alfabetycznie. Coronelli zmarł w wieku 68 lat w Wenecji, w swoim życiu stworzył setki map. Kardynał César d’Estrées, przyjaciel i doradca Ludwika XIV oraz ambasador w Rzymie, zobaczył globusy księcia Parmy i zaprosił Coronellego do Paryża w 1681 roku, aby skonstruował parę globusów dla najbardziej chrześcijańskiego króla. Coronelli przeniósł się do stolicy Francji w 1681 roku, gdzie mieszkał przez dwa lata. Każda kula składała się z wrzecion z giętego drewna o długości około dziesięciu stóp i szerokości czterech cali na równiku. To drewno zostało następnie pokryte warstwą tynku o grubości około cala i pokryte warstwą mocnej niedokończonej tkaniny. Zostało to następnie owinięte w ćwierćcalową warstwę dwóch bardzo cienkich tkanin, które stanowiły podkład dla malowanych informacji o globusach. Te globusy o średnicy 384 cm  i wadze około 2 ton są wystawione w Bibliothèque nationale François Mitterrand w Paryżu. Globusy przedstawiały najnowsze informacje o francuskich poszukiwaniach w Ameryce Północnej, szczególnie wyprawach René-Roberta Caveliera, Sieur de La Salle. Prośba o „Globes” zaczęła się jako prywatne komisje książęce od wysoce dyskryminującej klasy, głównie skoncentrowanej na dworach Europy Północnej i Środkowej. Sztuka powlekanych kart globusów, ziemskich lub niebiańskich, ręcznie pisanych i często pięknie zdobionych, wywodzi się z Włoch. Coronelli był jednym z inicjatorów tej sztuki. Najsłynniejsze globusy Coronelli dzielą się na 2 grupy: pierwsza obejmuje globusy wyprodukowane dla księcia Parmy i Ludwika XIV, które są wyjątkowe ze względu na ich niezwykłą jakość; druga obejmuje te budowane od 1688 roku, w wyniku sławy pierwszej. Rzeczywiście, jakość globusów wykonanych dla Ludwika XIV stworzyła „prośbę” o inne globusy Coronellego. Ich reputacja była tak szeroka, że ​​inspirowali prośby ze strony najwyższych klas i instytucji, pragnąc ozdobić swoje biblioteki tymi elementami nie tylko do użytku naukowego, ale także jako ozdoby artystyczne. W tym celu do Bergamo przybyły dwa globusy, które podziwiamy dzisiaj w Salone Furietti Biblioteki Angelo Mai. Historia dwóch globusów jest ściśle związana z wydarzeniami kulturalnymi i polityką, która wpłynęła na miasto Bergamo w ciągu ostatnich 500 lat. Dwa globusy Coronelli przybyły do Bergamo w 1692 r., kiedy Angelo Finardi, literat i zakonnik augustianów, był bibliotekarzem w klasztorze augustianów. Zlecił twojemu człowiekowi zakup ich w Wenecji tylko z zamiarem wyposażenia biblioteki klasztornej w niezbędne narzędzia kultury. W 1797 r. klasztor został zlikwidowany. Oba globusy spotkały się z konfiskatami Opisane strony świata: Settentrione, Mezzo Giorno, Oriente, Occidenta. Na N w kartuszu tytułowym: „MOSCOVIA„. Na odwrocie na NE ołówkiem: „Moskwa Polska ¦ Coronelli”, na SW ołówkiem: „”Polska Moskwa ¦ Coronelli

Rzeźba: kopczyki
Osiedla: sygnatura, kółka
Hydrografia: rzeki, jeziora, bagna
Nazewnictwo: hydrografia, makroregiony, państwa, prowincja, 2-st. osiedla
Współrzędne geograficzne: opisane między ramkami co 5°, oznaczone graficznie w ramce wewnętrznej co 1°.
Ramka: zwykła
Format: r: 594×444, p: 603×454, a: 659×497

Kolekcja: Roman Umiastowski

Nr katalogu CRP: 00556/11889

ⓒ Piotr Maria Mojski (B. de Weydenthal)